ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΝ ΕΝΟΧΛΕΙ Η «ΕΠΟΧΗ ΚΑΣΣΕΛΑΚΗ»

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Η αλήθεια είναι πως ο Στέφανος Κασσελάκης, πριν λίγους μήνες τάραξε τα πολιτικά νερά της χώρας μας, μίας χώρας η οποία τελμάτωνε στα ίδια και τα ίδια, βιώνοντας την καθ’ όλα μιζέρια της και τις πολιτικές της έριδες.

«Ξενόφερτος» ο κύριος Κασσελάκης, – όπως ας πούμε και ο κύριος Μπελέρης, για τον οποίον υψώνουμε σήμερα τύμβους, αν και αυτός δεν ήρθε στην Ελλάδα και άλλοι διεκδίκησαν γι’ αυτόν πολιτικούς τίτλους.

Το σφάλμα φυσικά του κυρίου Κασσελάκη, είναι ότι εξελέγη πρόεδρος ενός κόμματος, -αυτό του ΣΥΡΖΑ-, και ως εκ τούτου ζητεί και υπάρχει πάντα η πιθανότητα, να ψηφισθεί κάποια στιγμή και να καταλάβει θέση Πρωθυπουργού, ας πούμε.

Μέσα σε λίγους μήνες, και παρά την πολεμική, προχωρεί ικανοποιητικά και αυτό ενοχλεί, και «πολιτικώς» δικαιολογημένο το  άγχος, όχι όμως και η αντίδραση, κατά τον τρόπο με τον οποίον γίνεται και ιδιαίτερα από τα ΜΜΕ. Πάνω από όλα, μας κούρασαν και έχουμε και άλλα προβλήματα να αντιμετωπίσουμε.

Ουδόλως «πολιτικά» μιλώ, χωρίς κομματικές ταυτότητες, χωρίς κομματικές αποκλίσεις, αλλά στον 21^ο αιώνα, έπρεπε να είχαμε μάθει να είμαστε λίγο περισσότερο πολιτικώς ευπρεπείς και να μην θυσιάζουμε τις αρετές χάριν των κουτσομπολιών της -το πάλαι ποτέ- γειτονίτσας.

Καλό θα είναι και οι ευρωεκλογές να διεξαχθούν με την προσήκουσα ευπρέπεια, λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι οι τρικλοποδιές, κάποιες φορές γυρνούν σε «μπούμερανγκ».

Όσο για τον κύριο Κασσελάκη και το τελευταίο επεισόδιο με τηλεοπτικό μέλος του κόμματός του, το οποίο κατά τον ίδιο, παρεκτράπηκε, -και όπου κατά την άποψη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, επικαλούμενου τις αρχές του κόμματός του-, σαφώς πρόκειται για εσωτερική υπόθεση και παραμένει ανεξήγητο, γιατί πρέπει να απασχολεί τους άλλους.