ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ Ή ΕΥΧΟΛΌΓΙΑ;

25/52024 ξέσπασε πυρκαγιά στη νότια πλευρά της Σαλαμίνας, στην περιοχή Κανάκια Σαλαμίνας, στο δάσος το οποίο είναι ο μεγαλύτερος πνεύμονας πρασίνου της Δυτικής Αττικής. Ένα πευκόφυτο δάσος, 30.000 στρεμμάτων.

Η φωτιά ίσως ξεκίνησε από ακαθάριστα πρανή ή ίσως από περιφραγμένα ακαθάριστα οικόπεδα, για τα οποία αναρωτιέται κανείς, ποιός είχε την ευθύνη και δεν πρόβλεψε!

 Ευτυχώς χάρις στην έγκαιρη παρέμβαση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας αλλά και των κατοίκων της περιοχής, η φωτιά κατασβέστηκε σχεδόν αμέσως.

Οι κάτοικοι από την αρχή της αντιπυρικής περιόδου διαμαρτύρονται, για την αδυναμία από πλευράς Δήμου να περισυλλέξει τα απορρίμματα, τα εξωοικιακά αλλά και τα κλαδιά με τα υπολείμματα πρασίνου, που προκύπτουν από την υποχρέωση, βάση νόμου, που έχουν οι κάτοικοι να καθαρίσουν τα οικόπεδα τους λόγω αντιπυρικής περιόδου που ξεκίνησε από την 1η Μαϊου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ολόκληρο το νησί, να έχει μετατραπεί σε ωρολογιακή βόμβα, αφού οι σωροί των σκουπιδιών, εξωοικιακών και τα υπολείμματα κλαδιών και πρασίνου, να έχουν κατακλύσει κάθε γωνιά, σχηματίζοντας άπειρες αυτοσχέδιες χωματερές. Να αναφέρουμε ότι αντί ο Δήμος να «σκύψει» το κεφάλι, αφού μάλιστα πρόσφατα αύξησε τα δημοτικά τέλη, κατηγορεί τους πολίτες ότι βρωμίζουν το νησί. Ένας Δήμος που δεν μερίμνησε για την δημιουργία πράσινων σημείων, που δεν έχει ακόμη προχωρήσει σε αναγκαίες προληπτικές δράσεις, όπως έχει υποχρέωση από δεκάδες νόμων, όπως καθαρισμούς πρανών σε κοινόχρηστους χώρους, που δεν διαθέτει ακόμη αυτοτελές τμήμα πολιτικής προστασίας, ούτε καν τμήμα εθελοντών πολιτικής προστασίας. 

Αξιόλογο δε, να αναφέρω, ότι την ώρα που ξεκίνησε η πυρκαγιά στο δάσος, ήταν σε εξέλιξη Δημοτικό Συμβούλιο και ένα από τα θέματα που ήταν προς ψήφιση ήταν η παράταση του έργου προληπτικής πυροπροστασίας στο δάσος των Κανακίων, διότι  

2 εκ των 5 αναμεταδοτών σημάτων της πυρανίχνευσης, σύμφωνα με τη μελέτη του Δήμου, επιλέχθηκε ιδιόκτητο σημείο. Μελέτη χωρίς σκέψη για έλεγχο ιδιοκτησιακού καθεστώτος.

Θα έλεγε κάποιος ότι η πυρκαγιά ήταν μία «φωνή» προειδοποίησης του ταλαίπωρου δάσους. 

Οι κάτοικοι εκπέμπουν καιρό τώρα SOS, με όποιον τρόπο διαθέτουν. Αναφορές στα social media, μηνύσεις αλλά και καταγγελίες στην Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, όπου στην τελευταία περίπτωση, πολίτες καταθέτουν ότι ο αριθμός στις αυτοψίες δεν είναι ανάλογος των καταγγελιών.

Υπάρχει λοιπόν εύλογος προβληματισμός, για την ύπαρξη ελεγκτικού μηχανισμού για να διαπιστώσει σχετικά με την διάθεση για την ορθή και αποτελεσματική απορρόφηση των εγκεκριμένων κονδυλίων, για την εκπομπή μελετών και την εκτέλεση έργων προληπτικής πυροπροστασίας.

Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι το νησί έχει δεκάδες οικισμούς, χωρίς δρόμους διαφυγής, εντός και πλησίον δασικών περιοχών. 

Οι κύριοι «υπεύθυνοι» της Δημοτικής Αρχής της Σαλαμίνας, αλλά και κάθε αρμόδιας αρχής, θα έχουν να λογοδοτήσουν όχι μόνο αν χαθεί ο μεγαλύτερος πνεύμονας δάσους της Δυτικής Αττικής αλλά του κινδύνου να ξαναζήσουμε ένα νέο Μάτι σε πολλαπλάσιους οικισμούς.

Εύχομαι στο τέλος της αντιπυρικής περιόδου να μην μιλάμε για μια καμία τραγωδία, που θα οφείλεται φυσικά στην… καλή μας τύχη.

Το δόγμα πρόληψης του κου Υπουργού, εκτός από κονδύλια εκατομμυρίων ευρώ και μετάθεσης ευθυνών, χωρίς ελέγχους πρώτα σε «παραβάτες» Δήμους, είναι μόνο ευχολόγια κατώτερα των περιστάσεων.