ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΣΙΝ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Η Αρχαία Ελλάδα, ήταν αυτή, η οποία έθεσε τις βάσεις της Δημοκρατίας και θεωρήθηκε γι’ αυτήν την πράξη της, ως ευλογημένη.

Λεκτικά, έκτοτε, όλες οι χώρες του κόσμου, -ή σχεδόν όλες-, ασπάσθηκαν, καθιέρωσαν, και επέβαλαν το δημοκρατικό πολίτευμα, έτσι όπως οι ηγέτες κάθε εξ’ αυτών χωρών, το εννοούσαν. Διεπράχθησαν πολλά και διάφορα, έκτοτε, υπέρ και κατά της Δημοκρατίας και αυτή λαβώθηκε ανεπανόρθωτα σε πολλά μέρη και πολλά σημεία της.

Ώσπου, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ανέλαβαν τον απόλυτα σπουδαίο ρόλο της διαφύλαξης και συντήρησης των δημοκρατικών θεσμών, μέχρι που ανεγνώρισαν ως ισότιμους σε δικαιώματα και τους έγχρωμους, κι ο κόσμος γέμισε ελπίδες.

Επαληθευομένου ωστόσο του ρηθέντος «Ουδείς κανών άνευ εξαιρέσεως», ακόμη και κάτω από τα μάτια των επιτηρητών, συμβαίνουν κάποιες δημοκρατικές αποτυχίες, όπως η δολοφονίες πολιτικών ηγετών σε διάφορες εποχές, όπως και η προχθεσινή κατά της ζωής του πρώην Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.

Είχε προηγηθεί, μόλις τον περασμένο μήνα, μία έρευνα του Eρευνητικού Iνστιτούτου του Πανεπιστημίου του Σικάγο Chicago Project on Security and Threats την οποία επικαλούνται οι «New York Times» όπου άτομα, νεαρών κυρίως ηλικιών, είχαν απαντήσει κατά 10%  πως η «χρήση βίας» θα ήταν δικαιολογημένη για να αποτρέψει τον Ντόναλντ Τραμπ να γίνει πρόεδρος και στον αντίποδα, ότι το 7% παραδέχθηκε ότι η χρήση βίας θα ήταν δικαιολογημένη για να επιστρέψει ο Τραμπ στην προεδρία.