Τα του Καίσαρος και τα του Λαού
ΑΡΘΡΑ (ΕΙΔΗΣΕΙΣ)ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ 22 Ιουλίου 2024 fonisalaminas
Διαπιστώσαμε εδώ και αρκετό καιρό ότι τα άρθρα μας, τα οποία δεν γράφονται εν είδει σχολίου κοινωνικών δικτύων αλλά έχουν πάντα την τεκμηρίωση που χρειάζεται η αντιμετώπιση του κάθε θέματος, έχουν γίνει αντικείμενο μια συζήτησης σχετικά με τις προθέσεις των γραφόντων. Αν και δεν θα ασχοληθούμε με τις… προθέσεις αυτών που αμφισβητούν τις προθέσεις μας, είναι μια καλή ευκαιρία να εξηγήσουμε ορισμένα βασικά πράγματα.
Τέλη Ιουλίου που γράφονται αυτές οι γραμμές, στους περισσότερους από εμάς έχει βγει το εκκαθαριστικό της εφορίας. Δεν έχει σημασία το χ, ψ, ω ποσό. Ταυτόχρονα σε κάθε τί που αγοράζουμε πληρώνουμε περίπου το 1/4 της αξίας του ως έμμεσο φόρο με την μορφή του ΦΠΑ (24% συνήθως, μικρότεροι συντελεστές σε πολύ λίγα πράγματα). Επίσης, πληρώνουμε κάθε μήνα το ασφαλιστικό ταμείο (ΙΚΑ, ΕΦΚΑ και τα λοιπά). Κάθε λογαριασμός μας (ρεύματος, νερού, τηλεφωνίας) έχει πάντα ένα ποσό υπέρ κάποιου κρατικού φορέα. Κάθε κίνησή μας χρεώνεται. Ακόμα και ο θάνατός μας επιβαρύνεται με τέλη.
Που πάνε όλα αυτά;
Θεωρητικά πηγαίνουν για τα σχολεία. Που έχουν χρόνιες ελλείψεις και προβλήματα στελέχωσης. Πηγαίνουν στην υγεία, νοσοκομεία και κέντρα υγείας. Που πλέον αντιμετωπίζουν πρόβλημα ύπαρξης. Πηγαίνουν στον στρατό. Παρ’ όλα τα προβλήματα που και εκεί υπάρχουν, ευτυχώς τουλάχιστον γίνονται εξοπλισμοί. Όπως και στην αστυνομία, παρ΄όλα τα γνωστά. Αυτά είναι τα βασικά πράγματα που κάνουν ένα κράτος, κράτος.
Πηγαίνουν όμως και αλλού. Ίσως κυρίως αλλού. Σε δημόσιο χρέος, σε υπηρεσίες, σε υπουργεία, στην Βουλή – σε πράγματα που αν θελήσεις να τα βάλεις κάτω, έχει μπροστά σου έναν τόμο. Και φυσικά στις μισθοδοσίες του δημοσίου.
Από τους άμεσους και έμμεσους φόρους λοιπόν, μισθοδοτούνται 714.039 άτομα – το 20% των εργαζόμενων της χώρας (μπορείτε να δείτε την σχετική κατάσταση από το υπουργείο Εσωτερικών εδώ). Από αυτά τα άτομα, τα 330.304 (46,26%) εργάζονται στην υγεία, στον στρατό και στην εκπαίδευση. Αν σε αυτούς προσθέσουμε και τους εργαζόμενους στην Αστυνομία, την Πυροσβεστική και την Δικαιοσύνη, φτάνουμε στους 402.933 (56% περίπου). Από τους υπόλοιπους έχουμε 20.640 ως προσωπικό έρευνας, 3.067 μετακλητούς υπαλλήλους, 1.594 προέδρους & μέλη ΔΣ, 12.886 «ειδικές περιπτώσεις»(;) και… 11.198 αιρετούς. Οι 11.198 αιρετοί είναι όλοι όσοι ψηφίζονται και διορίζονται: από την πρόεδρο της δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό έως τον χ αντιδήμαρχο στον πιο μικρό δήμο της χώρας.
Στον 21ο αιώνα λοιπόν, απαιτούμε από αυτούς τους 11.198 να σεβαστούν τόσο το ότι μισθοδοτούνται από το υστέρημά μας, όσο και να κάνουν το καλύτερο δυνατό ώστε αυτά τα χρήματα των φόρων να μην σπαταλώνται/χαρίζονται/χάνονται σε διάφορα σκοτεινά ή μη. Ο καιρός των ελέω θεού αρχόντων έχει περάσει για πάντα. Και, φυσικά, παρακολουθούμε (εμείς τουλάχιστον) τα έργα τους – όχι την προσωπική τους ζωή, το λάϊφστάϊλ τους και τα λοιπά. Μας είναι αδιάφορα τα πρόσωπα: από την στιγμή που έχουν αναλάβει ένα συγκεκριμένο έργο πρέπει να το φέρουν σε πέρας και θα ελέγχονται σε αυτό. Το ποιός φέρει τον x τίτλο, ποιός είναι δήμαρχος, αντιδήμαρχος, επικεφαλής της αντιπολίτευσης (μιλάμε για τοπικό επίπεδο καθώς τα μέτρα σε εθνικό επίπεδο είναι κάπως [όχι όμως εντελώς] διαφορετικά) μας είναι εντελώς αδιάφορο. Το τί κάνουν στην θεσμική τους λειτουργία όμως όχι.
Έτσι θα κρίνουμε και συμβάσεις που άλλες φαίνονται μή συμφέρουσες ή είναι πραγματικά εξωφρενικές (π.χ. ναυαγοσώστες 2023), θα κρίνουμε και την αλλότρια προς τις επιθυμίες ενός δωρητή χρήση δημόσιου κτιρίου (π.χ. βιβλιοθήκη Αμπελακίων) αλλά και θα αναφερθούμε σε μια σπατάλη κατά την γνώμη μας (π.χ. το όχημα καθαριότητας, το οποίο ανεξάρτητα από το τί λέγεται στους διαδικτυακούς διαδρόμους έχει χρεωθεί σε λογαριασμό ανταποδοτικών). Αυτά ποτέ χωρίς τεκμηρίωση. Όπως δεν στεκόμαστε ψοφοδεείς απέναντι σε φορείς εξουσίας, σαν ραγιάδες απέναντι σε αγάδες, έτσι δεν δεχόμαστε να είμαστε άδικοι.
Μετά από όλα αυτά, καταλαβαίνουμε ότι πολλοί δεν μπορούν να αντιληφθούν αυτόν τον τρόπο του σκέπτεσθαι. Όπως λέει και ο Αρκάς στο μπλουζάκι που κυκλοφορεί «ο μεσαίωνας δεν είναι εποχή- είναι νοοτροπία». Και οι ραγιάδες θα μένουν πάντα ραγιάδες όσο σκέφτονται σαν ραγιάδες.-
