του Ντίνου Σ. Κουμπάτη
Θα ήθελα να ήμουν εκεί, αλλά δεν ήμουν. Είδα όμως σκηνές από την έναρξη των παρόντων Ολυμπιακών Αγώνων, στο πάλαι ποτέ εξαίρετο και απαυγάζον πολιτισμό Παρίσι. Διάβασα και ανταποκρίσεις, ακόμη διάβασα και άκουσα σχόλια στον παγκόσμιο έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, παρακολούθησα και την αποστροφή χιλιάδων απλών ανθρώπων στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Λοιπόν, αν δεν ήταν εσκεμμένο, αυτό το παράδοξο που έλαβε χώρα στις όχθες του Σηκουάνα, προχθές το βράδυ, -κατά την φτωχή μου άποψη-, ήταν ωστόσο ένα κακόγουστο «φιάσκο», όποιος και αν το οργάνωσε αυτό, όποιου και αν ήθελε να υποτιμήσει την παραδοσιακή και μακραίωνα ανέσπερη κουλτούρα του γαλλικού λαού.
Ένα θέαμα τσίρκου με κλόουνς η όλη έναρξη, την οποία δεν μπόρεσε να αντέξει ούτε ο Ουρανός και έπιασε καταιγίδα, η οποία τα μούσκεψε όλα.
Κάθε άλλο παρά έναρξη αντάξια του γεγονότος αυτού ήταν η προχθεσινή, στην πατρίδα τού μεγάλου Γάλλου Βαρόνου Πιέρ Κουμπερτέν, γενικού γραμματέα, -τότε-, των Γαλλικών Αθλητικών Σωματείων, ο οποίος τους αναβίωσε το 1896 στο Παρίσι με ιδιαίτερο σεβασμό στους προγόνους και την πίστη πως η αναβίωσή τους, θα εδίδασκε στους Γάλλους, -αλλά και ευρύτερα-, την ένωση των εθνοτήτων και την αποχή τους από πολέμους.
Ωστόσο, σε μία εποχή, η οποία βρίθει από πολέμους, προχθές, η Γαλλία τίμησε τους πανάρχαιους αυτούς αγώνες, -οι οποίοι ξεκίνησαν από την Ελλάδα, τουλάχιστον κατά το έτος 776 προ Χριστού, ήτοι σχεδόν 30 αιώνες πριν-, με εκδηλώσεις νάϊτ-κλαμπ σε δημόσια θέα, και οι οποίες, το μόνο που κατάφεραν, ήταν να ξεσηκώσουν τον θυμό του κόσμου, ο οποίος παρακολούθησε μία κακή «παράσταση δρόμου», με πολλά «κιτς» στοιχεία και κάθε άλλο παρά αντάξια του σκοπού.
Να ευχηθούμε, τουλάχιστον, οι αγώνες να πάνε καλά, και να ελπίσουμε να παραβλέψουν τις σύγχρονες αντιλήψεις μας, -από όπου και αν βρίσκονται σήμερα-, και ο Βολταίρος, και ο Ρουσσώ, και ο Ουγκώ, και όλοι οι Γάλλοι Διαφωτιστές και Εγκυκλοπαιδιστές, και όλα τα υψηλά πνεύματα του παρελθόντος, τα οποία έδωσαν αίγλη στην Γαλλία και προήγαγαν σθεναρά τον παγκόσμιο πολιτισμό.
