Η Μετάσταση της Θεοτόκου σύμφωνα με την «παράδοση»

 Γράφει η Λίλυ Νούραη

       Στην Αρχαία Ελλάδα και κατά τον ελληνικό μήνα Εκατομβαιώνος, ο οποίος περιελάμβανετα μέσα των σημερινών μηνών Ιουλίου και Αυγούστους, και ακριβώς στις 15 Αυγούστου. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι τιμούσαν τα γενέθλια της Θεάς Αθηνάς στις 28 του μήνα, ημερομηνία, η οποία συνέπιπτε με την δική μας 15^η Αυγούστου, και τελούσαν την μεγαλύτερη ετήσια εορτή της πόλης-κράτους των Αθηνών, τα «Παναθήναια». Σήμερα, κατά την ιερή αυτή ημερομηνία, τιμούμε την μνήμη της μετάστασης της Παναγίας, σύμφωνα με το Νέο Ημερολόγιο, ενώ με το Παλαιό τιμάται στις 28 του ίδιου μήνα.

Ελάχιστα, τα Ευαγγέλια αναφέρονται στην Θεοτόκο και έτσι, δανειζόμαστε πληροφορίες από τις παραδόσεις, σύμφωνα με τις οποίες, ο Κύριος από Σταυρού ανέθεσε την προστασία της Μητέρας Του στον αγαπημένο Του Μαθητή Ιωάννη, ο οποίος την μετέφερε στην οικία του και ζούσε εκεί, όπου και ετελεύτησεν τον βίον Της.

Η Ίδια, όταν από Θεού πληροφορήθηκε περί του επικειμένου θανάτου της, προσέφυγε στο Όρος των Ελαιών, όπου και ο Υιός  Της είχε καταφύγει προκειμένου να προσευχηθεί, κατόπιν διένειμε τα υπάρχοντά Της σε δύο χήρες γειτόνισσές Της και ειδοποίησε τους Αποστόλους για να παρασταθούν στις τελευταίες στιγμές Της και, -σύμφωνα πάντα με την παράδοση-, όσοι ευρίσκονταν μακριά, μεταφέρθηκαν, -θεία χάριτι-, επί τόπου από ένα σύννεφο.

Πληροφορίες για τον θάνατό Της, μας δίνουν και διάφοροι πατέρες της Εκκλησίας, όπως ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και άλλοι. Επίσης, τα περί θανάτου Της μνημονεύονται και σε πολλά εκκλησιαστικά τροπάρια και ωδές.

Η παράδοση επίσης μας αναφέρει πως Ιουδαίοι συγκεντρώθηκαν κατά την στιγμή του θανάτου Της θέλοντες να κλέψουν το σώμα της επάνω στην κλίνη, αλλά αυθωρί τυφλώθηκαν, ενώ ενός εξ’ αυτών ο οποίος ακούμπησε το νεκροκρέβατο, αόρατο σπαθί, του έκοψε το χέρι.

Τέλος, το σκήνωμά Της, μεταφέρθηκε και ετάφη στον Κήπο της Γεσθημανής, ενώ ανελήφθη κατόπιν εις Ουρανούς κατά το καθολικό δόγμα αυτούσια, ενώ κατά το ορθόδοξο διεχωρίσθη από το σώμα, η ψυχή και ανελήφθη.

Ο Δεκαπενταύγουστος, ονομάζεται και «Μικρό Πάσχα», γιατί επικρατεί νηστεία και μάλιστα ως και αποχή από το λάδι.