ΤΕΣΣΕΡΑ ΝΕΑ «ΑΤΙΤΛΑ» ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ENTELA KASI
ΠΟΙΗΣΗ 20 Σεπτεμβρίου 2024 fonisalaminas
ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ
Επιμέλεια Λίλυ Κουμπάτη
ΤΕΣΣΕΡΑ ΝΕΑ «ΑΤΙΤΛΑ» ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ENTELA KASI
Η Entela Kasi, είναι μία από τις σπουδαιότερες σύγχρονες ποιήτριες της Αλβανίας, αλλά και μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος και μεταφράστρια, αναγνωρισμένη διεθνώς για το λογοτεχνικό της έργο. Πρόεδρος του PEN Αλβανίας, της Παγκόσμιας αυτής Οργάνωσης Συγγραφέων, η οποία διακτινίζεται σε όλα τα κράτη του Κόσμου, συμμετέχουσα σε Διεθνή «fora», συνέδρια, φεστιβάλ Λόγου, διαλέξεις, κ.α.
Έχει εκδώσει μία μεγάλη σειρά ποιημάτων, μυθιστορημάτων και δοκιμίων, έχει μεταφραστεί σε πολλές χώρες, και έχει τιμηθεί παγκοσμίως, για το έργο της, με Διεθνή Βραβεία, μεταξύ των οποίων, πριν δύο χρόνια και το Χρυσό Μετάλλιο Μεγάλου Αλεξάνδρου και Βεργίνας, από τον Διεθνή Πολιτιστικό Οργανισμό «Το Καφενείο των Ιδεών».
Το πλούσιο έργο της, διαπνέουν η λογοτεχνική αφηγηματικότητα, η εκλεπτυσμένη ευαισθησία, και ο ρέων λόγος. Καθώς επίσης και η ατομικότητα στην ποίησή της.
1.
Μερικές φορές
Πηγαίνετε βαθιά στις ρίζες
Πέντε διαστάσεις
Δεν είναι αρκετά
Αιωνιότητα
Σύμπαν
Από την αρχή
Ένα μυστικό για όλα τα όντα
Όπως λέγεται: καιρός για όλα
Αλλά τι είναι μέσα στο βαθύτερο μυστικό και ιερό της καρδιάς
Είναι αγάπη
Τι είναι στο μυαλό και οι σκέψεις απλά σοφία
10 εντολές
13 λέξεις
Συνέχεια
Σαν το σκάφος του Νώε
Πάρα πολλές σύγχρονες γλώσσες και λέξεις
Κατευθείαν στο θέμα
Ο Ήλιος είναι πάντα εκεί
Όπως είναι η Σελήνη.
Βλέπουμε ξέρουμε και ακόμα δεν ξέρουμε
Υπάρχει και άλλο μάτι, το τρίτο
Ή ο μοναδικός
Όπως είναι η καρδιά
Αναλλοίωτο
Προβάλλεται από ανώτερες δυνάμεις
Πέρα από το σύμπαν
Ξέρεις
Οι θάλασσες δεν αγγίζουν θάλασσες
Είναι ένα κρυμμένο ανείπωτο μυστικό
Απλά ανακαλύπτουμε
Καθώς είμαστε στριμμένοι
Όπως η Εύα – μητέρα γη- ζωή
Και η αρσενική- Αδάμ- δύναμη
Δεν υπάρχει αμαρτία σε αυτό
Ένα φίδι και το μήλο είναι απλά ζωή
Αγάπη και ειρήνη είναι το μονοπάτι, λέμε αρχαίο αλλά πιο πολύ.
Το τέλος δεν υπάρχει
Είναι απλά το θεϊκό φως, ένα κερί ή σάρκα, μπορεί να είναι σκληρό ή
κονισμένο
Μια θεϊκή κωμωδία ένα δράμα ή μια τραγωδία
Αλλά όχι!
Δεν είμαστε μόνοι
Υπάρχει κι άλλο
Μέσα στους βαθύτερους ωκεανούς
Και τα ύψη των βουνών
ρίζες στη γη…
Άκου φίλε μου
Ώρα για αγάπη
Ώρα να μάθω
Ώρα να είσαι
Ώρα να φεύγουμε
Ώρα να μην πάμε ποτέ πίσω
Ξεκινάει από τους σπόρους της δημιουργίας
Ένα ταξίδι χωρίς σταματημό
Από την αρχή
2.
Ξέχασαν τη μητέρα τους,
τα γενέθλιά της,
Ας πούμε όχι την ημέρα
Αυτό είναι η αγάπη και η ζωή
Η αρχή αλλά όχι το τέλος.
Η ομορφιά κοιμάται μια βροχερή νύχτα
Σε ένα κρεβάτι ονείρων
ΕΝΩ
Ο κόσμος έχει αποκοιμηθεί
Και πόλεις
πτώση
Σαν γυαλιά
Όταν σπάσουν
Σαν εποχή χωρίς εποχή
Να ζήσεις μια καλή ζωή, μαμά
Σε έναν κόσμο
Που δεν είναι κανενός
Αλλά αυτό είναι δικό μας
είμαστε εμείς.
3.
Δεν είμαστε πλέον γεγονός!
Είμαι η γυναίκα που έγραψε τα βιβλία
Τι είδα με τα μάτια αυτής της ζωής.
Μια μέρα ή νύχτα θα σας καλέσω για ένα ποτήρι κρασί
Με πίστη
Εκεί που λένε αδέρφια
Ακριβώς εκεί που
Άνθρωποι είμαστε..
4.
Τώρα ούτε καταφύγιο ούτε τοίχοι
Μια ανυπολόγιστη γεύση ελευθερίας
Πώς είναι η ελευθερία
Ουρανός πάνω από την κορυφή
Το χώμα κάτω από τα πόδια μου
Καθώς τα πόδια περιπλανιούνται
Στο σιτάρι που πέφτει
Η άμμος
Μερικές φορές μου αρέσει να μιλάω στα αστέρια
Μπορώ να σε δω φεγγάρι
Σε όλο τον κύκλο
Μα θέλω τον ήλιο
Το φως που αναζητώ ακόμα και στην πιο σκοτεινή στιγμή
Ο Goose είπε ότι οι πρεσβύτεροι κάποτε
Γιατί η ζωή είναι ένα ταξίδι
Τι όμορφη προσπάθεια
Και ποτέ δεν κατάλαβα τι είναι αυτός ο δρόμος
Κοινοποιήστε
Το βλέπω συχνά
Μάτι με μάτι
Από την άλλη μεριά
Ίδιο με τον γαλαξία μας
Όταν ο κόσμος κοιμάται
Στη σιωπή
Η χήνα είπε οι πρεσβύτεροι του καιρού
Η σιωπή είναι χρυσός ή χρυσός
Ειδικά ο παππούς μου
Με τα χέρια που έτρεμαν από τις χειροπέδες
Κουράστηκαν τα πόδια από την παρμέντα όταν τράβηξαν τις καμπύλες
Κούναγε το τσιγάρο του ο γέρος
Ή πάρε το τσιμπούκι
Το γέμισα ως επάνω
Τα έλεγε
Κόρη: τώρα φέρε μου ένα βλαστάρι από το τζάκι
Αλλά τώρα γίναμε μοντέρνοι
Δεν έχουμε καμινάδα
Έχουμε μερικά γυαλιά που δημιουργούν τζάκι
Σαν να έχουμε σπίτια καθρέφτες
Εκεί που βλέπουμε τους εαυτούς μας
Ανάποδες πόλεις
Καθώς περιπλανιόμαστε στους δρόμους με τόπλες
Και τώρα…
