Ο «ECONOMIST» ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Η μεγαλύτερη οικονομική εφημερίδα του κόσμου, και η πλέον έγκυρη συνάμα, ο «Economist», διαλαλεί πως κατά το 2025, θα πεινάσουμε παγκοσμίως και τα φάρμακα θα είναι απλησίαστα ως προς τις τιμές απόκτησής τους.

Ένας γλυκός θάνατος δηλαδή, από πείνα και έλλειψη φαρμάκων, με λογής-λογής επαπειλούμενες πανδημίες και χωρίς χρήματα στην τσέπη.

Ας δούμε λοιπόν τα πράγματα πιο ρεαλιστικά και ας μην συνεχίσουμε να πιστεύουμε πως μόνο στην Ελλάδα πεινάμε και πληρώνουμε πανάκριβα τα φάρμακα. Όχι. Υπάρχει μία σχετική παγκοσμιότητα του φαινομένου, καθότι ο κόσμος, αλλάζει τώρα, και ό,τι υποφέρει ο ένας, θα υποφέρει και ο άλλος.

Όσοι πρόλαβαν λοιπόν, πρόλαβαν! Όσοι έχουν παρακαταθήκες πακτωλών χρημάτων, και θα ζήσουν και θα ευημερήσουν, γιατί ανέκαθεν το χρήμα κατόρθωνε τα ακατόρθωτα, ακόμη και την αποφυγή του θανάτου.

Οι άλλοι τώρα, όπως για παράδειγμα οι συνταξιούχοι και δη εξευτελιστικού εισοδήματος, όπως είχε πει και λαλίστατος πολιτικός, μπορούν και να μας αδειάζουν την γωνιά, καθότι και γέροι είναι και φτωχοί και τους ταΐζει η Πολιτεία, λες και δεν πλήρωναν μια ζωή τις περιβόητες «κρατήσεις» για ανθρώπινες συντάξεις και υγειονομική περίθαλψη.

Μετά ταύτα, επερχόμενοι πολιτικοί, έδειξαν συμπάθεια προς τους συνταξιούχους, όπως ο αείμνηστος Ανδρέας για τα «υπερήφανα γηρατειά», τα οποία ωστόσο παρέμειναν ταπεινωμένα.

Εδώ και κάποια χρόνια, αυτά τα γηρατειά περιμένουν, ή καλύτερα εκλιπαρούν μία αύξηση στις συντάξεις τους των τετρακοσίων ευρώ, και επιτέλους, θα λάβουν ένα 2,5 τοις εκατό, επί πλέον τον μήνα, ήτοι θα μπορούν να ανασάνουν έστω και λίγο.

Από την άλλη, εδώ και μήνες, βλέπω στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων πως κάποιοι συνταξιούχοι θα λάβουν «βοήθημα» εκατό έως διακόσια ευρώ για τις γιορτές. Άντε τώρα να δεις πόσοι και ποιοί θα είναι οι τυχεροί.

Είναι βέβαια και εκείνοι, οι άλλοι, οι οποίοι ζουν, και πεθαίνουν, χρόνια τώρα, με την ελπίδα της επιστροφής των αναδρομικών και του «νόμου Κατρούγκαλου», και τα οποία όλο και κάπου σκαλώνουν, και προδικάζεται πως και όταν ξεσκαλώσουν, πάλι, ορισμένοι μόνο θα τα γευθούν.