Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΘΛΙΜΜΕΝΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Τελικώς, και παρά τις διαβεβαιώσεις των πρακτορείων προβλέψεων και τους μύχιους πόθους των ψηφοφόρων της μειοψηφίας στις Η.Π.Α.,, καθώς και του άλλου  της πλειοψηφίας, 47^ος Πρόεδρός τους,  είναι πλέον και για δεύτερη φορά, ο Ντόναλντ Τραμπ.

Κατά την στιγμή που γράφω, ο νέος πρόεδρος έχει στην διάθεσή του 270 εκλέκτορες και οι καταμετρήσεις συνεχίζονται.

Αλλαγή, λοιπόν, στην διακυβέρνηση των Η.Π.Α., κατά τον τρόπο και τις ελπίδες, -θετικές ή αρνητικές-, που ο καθένας την αντιλαμβάνεται.

Αγωνίστηκε όσο μπορούσε η αντίπαλος, αλλά δεν κατόρθωσε να κόψει το νήμα και, αν δεν κουραστεί, θα πρέπει να περιμένει ακόμη λίγο, ως τις επόμενες εκλογές.

Όσο για τον πρόεδρο Τραμπ, ο ίδιος ορκίζεται να εργαστεί για μία «χρυσή Αμερική», υποσχόμενος επίσης να δώσει ιδιαίτερα στον «πατριωτισμό» και την «πολιτισμική καθαρότητα», καθώς και πολλά άλλα που σκέπτεται να αλλάξει, κάτι για το οποίο φαίνεται να δυσαρεστεί τους ευρωπαίος ηγέτες.

Ωστόσο, εκ των ηγετών αυτών και ο Γάλλος και ο Γερμανός, οι οποίοι φαίνεται πως θα προτιμούσαν μίαν άλλη έκβαση των εκλογών, έσπευσαν να τον συγχαρούν και μάλιστα τηλεφωνικώς, ενώ ο δεύτερος είχε την ευκαιρία να δηλώσει ότι πλέον διάκειται ευμενώς απέναντί του.

Οι αντιδράσεις, οφείλονται κυρίως σε κάποιες αλλαγές, τις οποίες ο νέος Πρόεδρος θέλει να επιβάλλει, όπως να πάψει να ενισχύει με όπλα και χρήματα την Ουκρανία, να απαγορεύσει τις παράνομες επελάσεις λαθρομεταναστών, να βάλει σε κάποια σειρά τις σχέσεις της χώρας του με το ΝΑΤΟ, να ωθήσει σε ανάκαμψη την οικονομία της χώρας του, καθώς και το δημογραφικό πρόβλημα, το οποίο η Αμερική αντιμετωπίζει, και κάτι άλλα ακόμη, -όπου ως άλλος Περικλής υπόσχεται «Χρυσούν αιώναν».

Από ό,τι μπορώ να αντιληφθώ, μάλλον δεν τον απασχολεί η θλίψη των άλλων, επαφίεται στον ενθουσιασμό των δικών του οπαδών και,όπως και παλαιότερα, θα επιδιώξει να επιτύχει, τα όσα ο ίδιος θέλει.