ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Όχι μόνον από τις εκκλησίες, -εκ των οποίων πολλές θα ψάλλουν τρισάγια για την ανάπαυση των ψυχών τους-, τουλάχιστον από όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες, αύριο το πρωΐ θα ηχήσουν οι καμπάνες διαμαρτυρίας και απαίτησης να λάμψει η αλήθεια για τον άδικο και συνάμα τραγικό θάνατο των πενήντα επτά νεκρών των Τεμπών.

Στη μνήμη και αυριανή διαμαρτυρία ενός ολόκληρου λαού, ο οποίος ζητεί εδώ και δύο χρόνια να λάμψει επιτέλους η αλήθεια, -όποια και αν είναι αυτή-, καθολική είναι η απαίτηση του δέκα και πλέον εκατομμυρίων Ελλήνων να μάθουν και παράλληλα να κατατεθεί η μεγάλη συγνώμη της Πολιτείας για ένα –ευνοϊκώς χαρακτηριζόμενο- ατόπημα, -και όχι μόνο του ίδιου του τραγικού γεγονότος, αλλά-,  καθώς της επιβράδυνσης της διεξαγωγής ερευνών και αποτελεσμάτων επί της εξακρίβωσης των πραγματικών αιτίων, τα οποία το προκάλεσαν.

Αντ’ αυτού, παραπληροφόρηση, φήμες, υποθέσεις, διαπληκτισμοί, λοιδορίες και αντιστάσεις από πολιτικούς έως και αρνητικών τάσεων και φόβων, διαδραματίζονται επί δύο συναπτά έτη, ως προς την άποψη ορισμένων ότι πως μία απλή, νόμιμη και ειρηνική πορεία διαμαρτυρίας, είναι ικανή να «ρίξει» μία Κυβέρνηση, -την οποία άλλωστε η πλειοψηφία του λαού, ο οποίος συμμετέχει, την έχει ανακηρύξει εκπρόσωπο και προστάτιδά του.

Αν οι πορείες διαμαρτυρίας, ήσαν ικανές να «ρίχνουν» Κυβερνήσεις, τότε θα έπρεπε να υποθέσουμε πως οι Κυβερνήσεις είναι ιδιαίτερα ευάλωτες σε τέτοιου είδους γεγονότα, και την στιγμή μάλιστα κατά την οποίαν θα ήταν πολύ εύκολο για αυτές να σταθούν δίπλα στους διαμαρτυρόμενους ψηφοφόρους τους, και ιδιαίτερα στο πλάϊ του λαού τους, για να αντιμετωπίσουν από κοινού, -σαν εκπρόσωποί του, άλλωστε-, ό,τιδήποτε απασχολεί και απαιτεί διευκρινίσεις.