ΤΩΡΑ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Αυτό, το οποίο δεν μπορώ να καταλάβω και να επεξηγήσω, είναι το πώς ένας Άνθρωπος και ιδιαίτερα ένας υπεύθυνος ταγός μίας χώρας, μπορεί να συμπεριφέρεται κάπως παράξενα, όταν πρόκειται για την ασφάλεια της χώρας του.

Λόγος δεν μου πέφτει βέβαια, λυπάμαι ιδιαίτερα για το ότι εδώ και τρία χρόνια συμβαίνει στην Ουκρανία και τα χιλιάδες θύματα του πολέμου ένθεν και ένθεν, αλλά και θα ήθελα να κατανοήσω πώς ο πρόεδρός της, έχει την ευελιξία και αλλάζει συνεχώς γνώμες επί τόσο σοβαρών ζητημάτων, τα οποία έχουν προκύψει και συνεχίζουν να προκύπτουν.

Αντιλαμβάνομαι το μεγάλο αδιέξοδο, το οποίο επικρατεί αυτήν την στιγμή, αλλά δεν κατανοώ το πώς φτάνει στο σημείο να  αλλάζει γνώμες με τόση ταχύτητα και σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, λίγων μόνον εικοσιτετραώρων.

Μετά την αρνητική στάση του Προέδρου των ΗΠΑ, τις δικές του δηλώσεις να μην υποχωρήσει στις αξιώσεις του, το αίτημά του προς την Ευρωπαϊκή Ένωση να συνδράμει για μία ακόμη φορά τον αγώνα του και την υπόσχεση των εταίρων της να συνεχίσουν να συμπαραστέκονται, εκείνος, ελάχιστες ημέρες αργότερα, αλλάζει άποψη και να δηλώνει πως συμφωνεί πλέον με τα όσα του είχαν ζητηθεί από τις ΗΠΑ.

Το βασικό πάντως είναι, -καθώς και ανθρώπινο-, να σταματήσει αυτός ο πόλεμος και μάλιστα, η ενέργεια αυτή, να γίνει παράδειγμα για την καταδίκη και κατάπαυση παντός πολέμου επί του πλανήτη.