του Ντίνου Σ. Κουμπάτη
Με φανερή αγωνία οι Έλληνες πολίτες περίμεναν τις τελευταίες ημέρες, την στιγμή, κατά την οποίαν η Βουλή των Ελλήνων θα αντιμετώπιζε την πρόταση αμφισβήτησης και δυσπιστίας του ΠΑΣΟΚ κατά του Πρωθυπουργού, για πολλούς και διαφόρους λόγους, τους οποίους εξέφρασε ο Πρόεδρός του, λεπτομερώς και, χειροκροτούμενος από τους οπαδούς του, αλλά και τα άλλα κόμματα, τα οποία συνέπλευσαν, καθώς και τους δικούς τους οπαδούς βουλευτές, οι οποίοι συμμετείχαν στην ψηφοφορία.
Ήταν όμως εκ προοιμίου άτοπη αυτή η ενέργεια, καθώς και σύμφωνα με τους νόμους και τους κανονισμούς, η πλειοψηφία είναι αυτή, η οποία κρίνει, κατακρίνει, καταδικάζει ή επιβραβεύει και ό,τι άλλο σε αυτές τις περιπτώσεις.
Έτσι, για ακόμη μία φορά, ο Πρωθυπουργός, -και όπως άλλωστε ήταν φυσικό-, απήλαυσε της εμπιστοσύνης, της πλειοψηφίας, ως άριστος με παράλληλες κινήσεις, και έλαβε εκατόν πενήντα επτά ψήφους, -επί τριακοσίων-, εμπιστοσύνης και κέρδισε την μάχη.
Έτσι και ο ίδιος για μία ακόμη φορά και με σθεντόρεια φωνή, επανέλαβε και υπογράμμισε πως «εκλογές θα γίνουν το 2027» και ταυτοχρόνως ξεκίνησε την προεκλογική περίοδο με ανακοίνωση αυξήσεως σε ένστολους και άλλους εργαζόμενους, καθώς και πολλές επί πάντων αλλαγές, όπως και στο «σύνταγμα» την ίδια την Κυβέρνηση με αναδόμηση και όπου αλλού πιστεύει πως χρειάζεται.
Όσο για τους καταδικάζοντες, υπόσχονται για μία ακόμη φορά να ανασυγκροτηθούν.
