Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Έγραφα εχθές το καλό για τον νέο ανασχηματισμό της Κυβέρνησης, εκεί όπου ο Πρωθυπουργός μας, μας υποσχέθηκε, κυρίως, να βρεθεί και πάλι δίπλα μας και να συντρέξει το κοινωνικό σύνολο, και κυρίως αυτούς, οι οποίοι το έχουν περισσότερο ανάγκη.  Ωστόσο, δεν περίμενα μέσα στο επόμενο εικοσιτετράωρο μετά την ορκομοσία να ξεκινήσουν γκρίνιες μεταξύ των Υπουργών, όπως μεταξύ του κυρίου Πλεύρη και του κυρίου Μαρινάκη, ο οποίος τελευταίος θεώρησε καλό να[προσφέρει «συγχωροχάρτι» στον κύριο Τσάφο, ο οποίος είχε δηλώσει πως η υπάρχει και η «Τουρκική Δημοκρατία της Κύπρου»!

Αλλά και ο κύριος Δοξιάδης, υπέβαλε την παραίτησή του, εντός σαράντα οκτώ ωρών, καθώς αυτός ο πανταχού παρών αντιπολιτευόμενος Τύπος, θυμήθηκε να τον ψέξει για προηγούμενα λάθη του, τα οποία φαίνεται σαν να μην γνώριζε ο Πρωθυπουργός, ο οποίος τον επέλεξε ως άξιο και τον όρκισε για να φροντίζουν ομού και μετά των υπολοίπων το καλό του ελληνικού λαού.

Η δε φροντίδα, την οποία εξήγγειλε προς τον λαό ο ίδιος, μάλλον ξέφτισε σαν υπόσχεση, αφού ο κύριος Στουρνάρας, λίγα εικοσιτετράωρα μετά την ορκωμοσία και τις ωραίες υποσχέσεις, δήλωσε κατηγορηματικώς πως πρέπει ο λαός να ξεχάσει 13^ο και 14^ο μισθό, και ο ίδιος ο κύριος Πρωθυπουργός αισιοδόξησε πως οι πολίτες θα ωφεληθούν οικονομικώς, όταν παταχθεί εντελώς η φοροδιαφυγή.

Αυτό δε, μάλλον απίθανον φαντάζει, καθώς συνεχώς κόβονται οι μισθοί και οι επιχορηγήσεις, και οι δημοσκοπήσεις ελληνικές και ξένες καταδεικνύουν πως ο Έλληνας σήμερα δεν μπορεί να επιβιώσει οικονομικώς, ενώ καθημερινές κινητοποιήσεις του λαού πραγματοποιούνται γι’ αυτόν τον λόγο, ακόμη και υπό την σκιάν της νέας Κυβέρνησης, επί της οποίες είχαν εναποτεθεί οι τελευταίες ελπίδες ανάνηψης.