ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΔΙΠΛΑ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Αυτό, το οποίο παραξενεύει και συγχρόνως απογοητεύει κάθε έλληνα πολίτη, -εκτός μίας ελαχίστης μειοψηφίας ευνοουμένων από την τύχη με πλούτο και ευμάρεια-, είναι το πώς η Κυβέρνηση φέρεται πεπεισμένη ότι τα πάντα βαίνουν καλώς σε αυτήν την χώρα.

Καθημερινές οι ανακοινώσεις της Κυβέρνησης και των μελών της πως τα πάντα ευημερούν και γιατί να μην το πιστέψει ο καθείς που τυχαίνει να το ακούσει, και από την άλλη σύμπας ο λαός κάθε λίγο και λιγάκι να κατεβαίνει σε απεργίες και συλλαλητήρια, διατεινόμενος το εντελώς αντίθετο.

Σήμερα πάλι, απεργούν οι δημοσιογράφοι, για μπορούν αύριο να ανταποκρίνονται στα γεγονότα της αυριανής πανελλαδικής απεργίας, καθώς κάπου έντεκα εκατομμύρια έλληνες πολίτες, πιστεύουν ακριβώς ότι δεν περνάνε καλά, ότι αμείβονται ελάχιστα, ότι αδικούνται, ότι πτωχοποιούνται, ότι δεν έχουν την κατάλληλη αντιμετώπιση προς την υγεία τους, ότι δεν απολαμβάνουν ασφάλειας στα σπίτια τους και στους δρόμους, ότι… -πολλά και διάφορα «ότι».