ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΔΙΚΙΑΣ ΟΛΙΓΑ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Τα τόσα καθημερινά κρούσματα αυτοδικίας στην χώρα μας, θα πρέπει προφανώς να μας εμβάλλουν σε μεγάλες ανησυχίες.

Πρόσφατο κρούσμα, η δολοφονία ενός νέου άντρα από έναν μεγαλύτερό του, ο οποίος τον σκότωσε γιατί είχε «κερδίσει» σε πλειστηριασμό το σπίτι του. Το δε σπίτι αυτό, ήταν από εκείνα που οι ελληνικές Τράπεζες ξεπούλησαν στα «funds» και καθ’ ην στιγμήν ο οφειλέτης είχε εξοφλήσει τα τρία τέταρτα του δανείου του.

Μόνος του απεφάσισε, μόνος του και εκτέλεσε ο δράστης. Και ως τόσο, βρίσκονται και χιλιάδες άλλοι, οι οποίοι χάνουν καθημερινά τα σπίτια τους, για δάνεια, τα οποία τους είχαν πιπιλήσει το μυαλό να τα λάβουν οι Τράπεζες, τον καιρό της μεγαλοθυμίας τους.

Αλλά, η αυτοδικία, τον τελευταίο καιρό, παντού απλώνεται. Αυτοδικούν οι βίαιοι σύζυγοι και γονείς, αυτοδικούν οι ακράτητοι και άνευ ελέγχουν νεαροί νταήδες, αυτοδικούν οι κλέφτες και οι ληστές, αυτοδικούν οι βιαστές, αυτοδικούν οι φιλοξενούμενοί μας από άλλες χώρες, αυτοδικούν οι εγκληματίες, αυτοδικούν οι πάντες.

Ως πού, όμως και ως πότε, θα ενεργούν δίκην νόμου;