του Ντίνου Σ. Κουμπάτη
Στις επιπτώσεις της έλλειψης νοσηλευτών στην περίθαλψη, διεθνώς, εστιάζει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), τονίζοντας ότι οι νοσηλευτές αυξήθηκαν σε 29,8 εκατ. άτομα το 2023, από 27,9 εκατ. το 2018.
Παρά την αύξηση αυτή, που οδήγησε σε μείωση της έλλειψης νοσηλευτών σε 5,8 εκατ. το 2023 από 6,2 εκατ. το 2020 και την αναμενόμενη μείωση σε 4,1 εκατ. νοσηλευτές ως το 2030, οι ανισότητες ανά τον κόσμο, παραμένουν.
Το γεγονός αυτό, αφήνει μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού χωρίς πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες υγείας, απειλώντας την καθολική κάλυψη υγείας, την παγκόσμια ασφάλεια υγείας και τους αναπτυξιακούς στόχους που σχετίζονται με την υγεία.
Οι περιφερειακές ανισότητες παραμένουν, με το 78% των νοσηλευτών παγκοσμίως να συγκεντρώνεται σε χώρες που αντιπροσωπεύουν μόνο το 49% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Αυτά και άλλα πολλά περί φροντίδας της Υγείας μας από τις κυβερνητικές αρχές παγκοσμίως, ανακοινώθηκαν με την ευκαιρία της Διεθνούς Ημέρας Υγείας, μάλλον για να μας απογοητεύσουν.
Η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση στην Ε.Ε. με μόλις 3,3 νοσηλευτές ανά 1.000 κατοίκους (ποσοστά ανάλογα με αυτά της Κίνας και του Μεξικού), όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ξεπερνά τους 8 νοσηλευτές/1000 κατοίκους, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ.
Το 78% των νοσηλευτών παγκοσμίως συγκεντρώνεται σε χώρες που αντιπροσωπεύουν μόνο το 49% του παγκόσμιου πληθυσμού. Ειδικά σε ότι αφορά την ψυχική υγεία, μόνο το 42% των χωρών έχουν προβλέψει την υποστήριξη της ψυχικής υγείας των νοσηλευτών, παρά τον αυξημένο φόρτο εργασίας και το τραύμα που υπέστησαν κατά την πανδημία και μετά.
Άντε, να είμαστε καλά του χρόνου, τέτοια Ημέρα, να μάθουμε νεότερα.
