Λαμπρανό… μοναδικό τοπίο!

γράφει ο Μάρκος Ακύλας*

Σαράντα χρόνια τώρα περπατώ τα ελληνικά βουνά και την ελληνική ύπαιθρο.
Σαράντα χρόνια θαυμάζω το μεγαλείο αυτής της φύση σε αυτήν την ευλογημένη χώρα.
Πολλές φορές συγκρίνω το χθες με το τώρα

Τις περισσότερες φορές (ευτυχώς όχι όλες) η σύγκριση είναι αποκαρδιωτική για το
σήμερα.

Η ανθρώπινη αλαζονεία, ματαιοδοξία αλλά και αδιαφορία, προκαλεί πληγές
ανεπανόρθωτες. Τα τοπία που έχουν πληγεί περισσότερο από όλα είναι τα κλασσικά μεσογειακά με πρώτη στην κατάταξη την Αττική Γη. Οικιστική έκρηξη, εμπορικής μορφής δραστηριότητες και τουριστική Ύβρις έχουν αλλοιώσει, ότι η φύση παρέδωσε και ο ανθρώπινος πολιτισμός παραδοσιακά στους αιώνες συν-διαμόρφωσε.

Αυτό που ο Πικιώνης ονόμαζε τοπίο.
Εικόνες που αποτελούσαν πηγή έμπνευσης αυτού του πολιτισμού ειδικά στην Αττική
τείνουν να εκλείψουν.
Αρμονικοί πευκόφυτοι λόφοι που αγκαλιαστά καταλήγουν σε ελεύθερη ακτογραμμή με την διακριτική παρουσία του ανθρώπου, μέσα από τις καλλιεργήσιμες γαίες και τα
ερειπωμένα αγροτόσπιτα είναι κάτι που μόνο σε παλιές ασπρόμαυρες πλέον βλέπουμε.

Και όμως ένα τέτοιο πλάνο έχουμε στη Σαλαμίνα.

Στο Λαμπρανό. Και αντί να προσπαθούμε πάση θυσία να το διατηρήσουμε
προσφέροντας στο νησί συγκριτικό πλεονέκτημα, το ετοιμάζουμε ως Ιφιγένεια για το ταξίδι των Αχαιών στην Τροία της κερδοφορίας-αισχροκέρδειας.

Η Μελέτη Πολεοδομικού Σχεδιασμού ΜΠΣ που παρουσιάστηκε για τη Σαλαμίνα
χαρακτηρίζει αυτές τις περιοχές ως « ΠΕΔ 4 Περιοχές Τουρισμού Αναψυχής που
εντάσσονται στο ΠΔ 59/2018 αρ 5». Σύμφωνα με αυτό στην περιοχή λοιπόν επιτρέπεται:
κατασκευή κατοικιών, εμπορικών καταστημάτων, υπεραγορών, πολυκαταστημάτων έως
1500τ.μ, εστιατορίων, τουριστικών εγκαταστάσεων κλπ.

Το μοναδικό (για όλη την Αττική) πλεονέκτημα του σπάνιου τοπίου, αντί να
αποτελέσει συγκριτικό πλεονέκτημα για προστασία περιβάλλοντος, ήπιας ανάπτυξης τουρισμού και διαμόρφωσης ποιοτικών για το νησί στοιχείων,
δίνεται βορά σε ένα μοντέλο ανάπτυξης ξεπερασμένο, καταστροφικό και σε τελική ανάλυση μη συμβατό με το νέο ΡΣΑ ΑΘΗΝΑΣ-ΑΤΤΙΚΗΣ (ΦΕΚ 156Α /2014),
σύμφωνα με το οποίο:

«προβλέπεται για τον Δήμο Σαλαμίνας η ήπια τουριστική ανάπτυξη, ανάλογα με τα
κατά τόπους συγκριτικά πλεονεκτήματα, με έμφαση στο σεβασμό της ευαισθησίας του νησιώτικου και παράκτιου τοπίου και περιβάλλοντος. Προωθούνται ειδικά επιλεγμένες μορφές τουρισμού και η διασύνδεσή τους με δίκτυο πολιτισμικών και τουριστικών, χερσαίων και θαλάσσιων διαδρομών , επιδιώκεται η διατήρηση του πρωτογενούς τομέα, με επιπλέον ανάπτυξη ειδικών καλλιεργειών και δραστηριοτήτων εκμετάλλευσής τους και επιβάλλεται, παράλληλα, η διατήρηση και αξιοποίηση των παραδοσιακών δραστηριοτήτων του δευτερογενούς τομέα, σε συνδυασμό με τις λοιπές αναπτυξιακές δραστηριότητες.»

Και δυστυχώς δεν είναι μόνο για το Λαμπρανό.
Σατερλί και παραλία Αιαντείου επίσης είναι υποψήφια για τερατο-ανάπτυξη.
Κάποιες φωνές ήδη υψώνονται ως προσπάθεια διατήρησης των αξιών.
Ο καθένας μας μπορεί να βοηθήσει εκφράζοντας την άποψή του στην πλατφόρμα:
https://polsxedia.ypen.gov.gr/tps_details/%CE%924_121 αφού πρώτα εγγραφείτε.

*ο Μάρκος Ακύλας είναι Βιολόγος

salamina-press.gr