Βασίλειος Π. Πούτος: “Το ΤΠΣ δεν μπορεί να είναι μια τεχνοκρατική υπόθεση πίσω από κλειστές πόρτες”

Το Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΤΠΣ) της Σαλαμίνας αποτελεί έναν καθοριστικό παράγοντα για το μέλλον του νησιού. Είναι το εργαλείο εκείνο που χαράσσει τη μακροπρόθεσμη κατεύθυνση της χωρικής ανάπτυξης και ρυθμίζει τη χρήση γης, τη χωροθέτηση δραστηριοτήτων και την προστασία του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς. Ωστόσο, η διαδικασία κατάρτισης του ΤΠΣ δεν μπορεί και δεν πρέπει να προχωρά ερήμην της τοπικής κοινωνίας και των θεσμικών της εκπροσώπων.

Δημοκρατία στον Σχεδιασμό:

Είναι αδιανόητο να συζητείται και να προωθείται ένα τόσο κρίσιμο σχέδιο χωρίς την συμμετοχή των πολιτών και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η Δημοτική Αρχή, οι Δημοτικοί και Κοινοτικοί Σύμβουλοι, τα σωματεία, οι φορείς και οι πολιτιστικοί σύλλογοι πρέπει να έχουν ενεργό ρόλο. Ο λαός εκφράζεται μέσα από τα συλλογικά του όργανα, και αυτά οφείλουν να έχουν λόγο και ρόλο στον σχεδιασμό.

Προβλήματα και Προτάσεις:

1. Έλλειψη διαβούλευσης: Μέχρι σήμερα δεν έχει πραγματοποιηθεί μια κοινή και ανοιχτή συνεδρίαση με συμμετοχή όλων των Δημοτικών Κοινοτήτων και του Δημοτικού Συμβουλίου για το ΤΠΣ, παρότι αυτό αφορά κάθε γωνιά του νησιού.

2. Επιστημονικές ενστάσεις: Η ύπαρξη σοβαρών ενστάσεων από την επιστημονική κοινότητα δεν μπορεί να αγνοηθεί. Χρειάζεται διαφάνεια, τεκμηρίωση και επιστημονική επεξεργασία κάθε πρότασης.

3. Προστασία του Νότιου Τμήματος: Το νότιο τμήμα της Σαλαμίνας αποτελεί φυσικό και πολιτιστικό πλούτο και δεν πρέπει να δεχθεί καμία παρέμβαση που θα αλλοιώσει τον χαρακτήρα του.

4. ΒΙΟΠΑ – Όχι στη Βιομηχανία: Η συγκέντρωση των βιοτεχνικών δραστηριοτήτων στο θεσμοθετημένο ΒΙΟΠΑ στη Γούβα Μπατσί είναι ορθή επιλογή. Πρέπει να στηριχθεί η τοπική παραγωγική δραστηριότητα, αλλά να αποτραπεί η εγκατάσταση βαριάς βιομηχανίας στο νησί.

5. Λατομείο – Ιχθυοκαλλιέργειες – Παραλιακό μέτωπο: Η δημιουργία πράσινου σημείου στο λατομείο δίπλα σε σχολική μονάδα, οι ανεξέλεγκτες ιχθυοκαλλιέργειες και οι πιέσεις στο παραλιακό μέτωπο είναι ζητήματα που απαιτούν προσεκτική χωροταξική ρύθμιση και αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους.

6. Αρχαιολογικοί Χώροι: Πρέπει να προστατευτούν από κάθε είδους επεμβάσεις. Η ιστορική κληρονομιά της Σαλαμίνας δεν είναι διαπραγματεύσιμη.

Συμπέρασμα

Το ΤΠΣ δεν μπορεί να είναι μια τεχνοκρατική υπόθεση πίσω από κλειστές πόρτες. Πρέπει να είναι προϊόν συλλογικής δουλειάς, διαβούλευσης, σεβασμού στην τοπική κοινωνία και προάσπισης του δημοσίου συμφέροντος. Το μέλλον της Σαλαμίνας ανήκει στους κατοίκους της – και μόνο αυτοί έχουν το δικαίωμα να το σχεδιάσουν.

Με εκτίμηση
Βασίλειος Π. Πούτος
Ανεξάρτητος Σύμβουλος Κοινότητας Αιαντείου