Άρα σε τι μπορούμε να ελπίζουμε;

της Υβόνης Αραβανή
Δημοτική Σύμβουλος

Ενδιαφέρουσα και επικίνδυνη έκφανση ημιμάθειας, αποτελεί το παράδειγμα της αντιμετώπισης της δημοτικής αρχής για την ανακύκλωση στρωμάτων. Παρόλο που δύο φορές τους είχαμε επισημάνει να προχωρήσει σε ανακύκλωση των παλαιών στρωμάτων, για οικονομικό αλλά και περιβαλλοντικό όφελος, αφού τα στρώματα κατέληγαν για ταφή. Έτσι κι εμείς, ως αντιπολίτευση ήρθαμε σε επικοινωνία με εταιρεία ανακύκλωσης στρωμάτων και τους καταθέσαμε το σχετικό έγγραφο, όπου η εταιρεία δηλώνει ότι αναλαμβάνει τη διαχείριση και ανακύκλωση στρωμάτων.

Επιμονή σε απόψεις αφού η μία όψη του νομίσματος είναι αρκετή για τον ημιμαθή.

Φυσικό, αφού ο ημιμαθής νομίζει ότι τα γνωρίζει όλα. Ο ημιμαθής αμφισβητεί κάθε αλήθεια πέρα από την δική του. Δεν εμπιστεύεται παρά μόνο τον εαυτό του και αποζητά μόνο την επιβεβαίωση των ομοίων του.

Γιατί ο μικρόκοσμος του ημιμαθούς είναι όλος ο κόσμος του. Λαμβάνει αποφάσεις βάσει των περιορισμένων και επακόλουθα περιοριστικών εμπειριών του, κάτι που είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για ανθρώπους σε θέση ισχύος.

Είμαστε όλοι ολιγομαθείς. Ας το παραδεχθούμε. 

Το αντίθετο της ημιμάθειας, το οποίο μας χρειάζεται για να δημιουργήσουμε μια αξιόλογη ζωή σ’ αυτόν εδώ τον τόπο, δεν είναι η απόλυτη γνώση. Για να καταλάβει κανείς το σοβαρό πρόβλημα της Σαλαμίνας, αρκεί να παρακολουθεί τα δημοτικά συμβούλια για να διαπιστώσει την ημιμάθεια των διοικούντων ακόμη και σε απλά πράγματα, όπως είναι η ανακύκλωση στρωμάτων. Όσοι δεν παρακολουθούν δημοτικά συμβούλια, οι περισσότεροι δηλαδή, τότε απλά παρακολουθούν στα κοινωνικά δίκτυα την κάθε ανοησία που αναρτούν πολιτικοί και πολιτικολογούντες. Όχι μόνο γιατί έτσι, τους έχει και τους ανέχεται, αλλά επί της ουσίας τους γιατί τους επιβραβεύει για τις “αστείρευτες” γνώσεις τους. Αυτό λοιπόν είναι το σοβαρό πρόβλημα της Σαλαμίνας. Ότι αυτοί που κατέχουν θέσεις ευθύνης είναι αισθητά κατώτεροι των περιστάσεων. Όλοι; Οι περισσότεροι δυστυχώς, ανεξάρτητα από το περιτύλιγμα που χρησιμοποιούν προκειμένου να εξαπατήσουν την “πελατεία” τους. Εντάξει, κατανοητό ότι η παρούσα πλειοψηφία στηρίζεται σε τέσσερις πέντε από αυτούς, αλλά όσοι σοβαροί έχουν απομείνει δεν αντιλαμβάνονται ότι η συνεργασία με “πανημιμαθήμονες” (σ.σ. όχι ημιμαθείς, έχουμε περάσει σε άλλο επίπεδο) και λάτρεις της αυτοπροβολής, έχει όρια;

Η ιστορία αυτή όμως αναδεικνύει και κάτι πιο βαθύ. Το βαθμό ικανότητας της διοίκησης να επιλύσει ένα απλό θέμα ρουτίνας, όπως είναι η ανακύκλωση στρωμάτων.

Άρα σε τι μπορούμε να ελπίζουμε;

Μπορείς να εμπιστευτείς αυτή την ημιμάθεια, σε σοβαρά θέματα; Στο πρόβλημα της καθαριότητας που μαστίζει το νησί; Στα οικονομικά, που ολοένα και οι πόροι λιγοστεύουν, μιας και τα ανταποδοτικά κάποιοι “φωστήρες” τα δέσμευσαν, σε ιδιώτες για 12 χρόνια;   Συνεργαστείτε λοιπόν και μην υποτιμάτε τις προτάσεις μας, όλοι εσείς οι “παντογνώστες” , μήπως και σώσουμε ότι σώζεται, μέχρι να πάτε σπίτι σας.