Ο ΤΡΑΜΠ, Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ Η ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ

Οφείλω να ομολογήσω πως αυτός ο νέος, -αλλά και παλαιότερος- Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, πολύ συχνά με εκπλήττει με τις απόψεις, τις πρωτοβουλίες και τις αποφάσεις του.

Μπορεί να εντυπωσιάζει, να αιφνιδιάζει, ακόμη και να μας μπερδεύει με τις ριζοσπαστικές ιδέες και αποφάσεις του, δεν μπορώ όμως και να μην αποδεχθώ πως σε πολλά πράγματα, μπορεί ακόμη και να με εντυπωσιάζει.

Παράδειγμα, η απόφασή του, η οποία ανακοινώθηκε μόλις προχθές, να επαναφέρει την αρχιτεκτονική των κλασσικών εποχών, τουλάχιστον στα δημόσια κτίρια της χώρας του.

Πρόκειται για εκείνη την αρχιτεκτονική, την οποίαν κάποτε είχε εφεύρει και καθιερώσει ο αρχαίος ελληνικός και ρωμαϊκός κόσμος, και η οποία, τουλάχιστον στην χώρα μας δεν χαίρει καμίας εκτίμησης πλέον.

Αν δε, υπάρχουν ακόμη ο Παρθενώνας μισοκατεστραμμένος, τα Ανάκτορα της Κνωσού σαν υπολείμματα ανασκαφών, ή των Μυκηνών διατηρώντας μία Πύλη, θα είχαν χαθεί και αυτά, αν δεν υπολογίζαμε στο τουριστικό τους κέρδος.

Για τρανταχτό παράδειγμα, η πρωτεύουσά μας, που ακόμη και από την αρχιτεκτονική των νεοκλασσικών χρόνων έχει σχεδόν εξαφανιστεί, παραχωρώντας την θέση της σε πολυκατοικίες και ουρανοξύστες αρχιτεκτονικής των «κιτς», τελευταίων αιώνων μας.

Ποιός σκέφτηκε, ή ποιός θέλησε ακόμη, να διατηρήσει τους αρχιτεκτονικούς θησαυρούς μας και να μην τους θυσιάσει χωρίς αιδώ, στον βωμό τού αλλοπρόσαλλου και ακαλαίσθητου σύγχρονου εκμοντερνισμού;