ΑΠΟ ΚΟΜΜΑ ΣΕ ΚΟΜΜΑ

Παρακολουθώ τα τελευταία χρόνια, τις διάφορες μετατοπίσεις στιβαρών ιδεολόγων, οι οποίοι ανήκαν σε διάφορα ιστορικά και μη πολιτικά κόμματα.

Άνθρωποι, οι οποίοι όμνυαν σε ανάλογα ιδανικά και πολεμούσαν τις αντίπερα κομματικές ιδέες, εντελώς ξαφνικά, μετακινούνται σε αντίθετα στρατόπεδα και μάλιστα λαμβάνουν και εξέχουσες θέσεις και ομνύουν πλέον υπέρ των ιδεών και πρακτικών των νέων φιλοξενιτών τους.

Φυσικά, θα έχουν τους λόγους τους, και αυτοί θα πρέπει να είναι πολύ σοβαροί, αλλά δεν τους κοινωνιολογούν, αφήνοντας τους οπαδούς και ψηφοφόρους τους με την αμφιβολία, αν πρέπει να τους ακολουθήσουν, ή να μείνουν αυτοί, σταθεροί στις ιδέες τους και τα πολιτικά κόμματα, τα οποία στηρίζουν.

Σε βαθύτερη ανάλυση, τέτοιες διαρροές από πολιτικά κόμματα, δημιουργούν πλείστες όσες εντυπώσεις στους ενταγμένους κομματικά πολίτες, οι οποίοι πλέον αναρωτιούνται αν το φταίξιμο είναι των αποχωρούντων, ή του ίδιου του κόμματος, το οποίο εγκαταλείπουν.

Επιπλέον, αναρωτιούνται, κατά πόσον και γιατί άλλαξαν γνώμη για το αντίπαλο κόμμα, το οποίο κατηγορούσαν και εντάσσονται σε αυτό.

Οι χαμένοι, ίσως είναι και αυτοί που εγκαταλείπουν, και αυτοί που εγκαταλείπονται, αλλά και αυτοί, οι οποίοι υποδέχονται, καθώς οι απλοί πολίτες, οι οποίοι διατηρούν τις ιδέες τους, δυσκολεύονται στην επόμενη επιλογή τους σε ψήφους.