Όταν η αλαζονεία της δημοτικής αρχής χτυπά κόκκινο

από την έντυπη ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ [editorial]

Υπάρχει μια ασθένεια που έχει προσβάλλει αυτή τη δημοτική αρχή, όπως συνήθως και κάθε άλλη, αλλά σε υπερθετικό βαθμό. Ούτε νέα είναι , ούτε ανίατη – αλλά σπάνια θεραπεύεται εγκαίρως. Λέγεται αλαζονεία της εξουσίας. Είναι το σημείο όπου η διαχείριση μετατρέπεται σε αυθαιρεσία, η αυτοπεποίθηση σε ύβρη, και η υπηρεσία προς τον πολίτη σε αυτοαναφορική αυθεντία. Αυτό έχει συμβεί στο μικρό μας δήμο.

Στην αρχή, όλα έμοιαζαν αγνά: ο ενθουσιασμός της αλλαγής, οι υποσχέσεις για «νέα σελίδα», οι εξαγγελίες για διαφάνεια και λογοδοσία. Δυστυχώς όμως πολύ γρήγορα εμφανίστηκαν τα πρώτα σημάδια: η αδιαφορία για την κριτική, η περιφρόνηση των θεσμών, η τάση να βαφτίζεται κάθε αντίλογος «τοξικός» ή «ανεύθυνος». Η δημοτική αρχή του Γιώργου Παναγόπουλου πίστεψε λανθασμένα ότι δεν χρειάζεται να εξηγεί τίποτα σε κανέναν. Υποτιμητικές απαντήσεις σε δημοσιογράφους αλλά και προς τη θεσμική αντιπολίτευση , ειρωνικές αναφορές σε διαμαρτυρόμενους πολίτες και κυρίως μια σιωπηρή περιφρόνηση προς τη διαφάνεια. Είναι το βλέμμα του ισχυρού που δεν χρειάζεται να απολογηθεί, γιατί «έτσι είναι τα πράγματα».

Από εκεί και πέρα, όλα ήταν απλά θέμα χρόνου. Η υπεροψία οδήγησε σε λάθη, τα λάθη σε κρίση, και η κρίση σε απώλεια εμπιστοσύνης. Το έχουμε ξαναδεί το έργο από αξιωματούχους που λησμόνησαν πως τα αξιώματά τους δεν είναι τίτλοι ιδιοκτησίας. Πόσο μάλλον από άεργους που εκμεταλλεύτηκαν συγκυρίες και πίστεψαν λανθασμένα ότι μόνο εκείνοι είναι φορείς της απόλυτης γνώσης.

Το πιο ειρωνικό είναι πως η αλαζονεία της εξουσίας δεν χρειάζεται εχθρούς για να ηττηθεί. Αυτοκαταστρέφεται. Η κοινωνία έχει ένα άγρυπνο ένστικτο: μπορεί να ανεχτεί πολλά, αλλά όχι για πάντα. Όταν αισθανθεί ότι περιφρονείται, αντιδρά. Κι όταν αντιδρά, κανένα επικοινωνιακό επιτελείο αλλά ούτε και τα επώνυμα και κυρίως ανώνυμα troll των κοινωνικών δικτύων δεν μπορούν να τη συγκρατήσουν. Και πάντα διορθώνει το όποιο λάθος παρασύρθηκε από κάποιους να κάνει, στέλνοντας τους και αυτούς στον Καιάδα της απαξίωσης.

Οι δημότες της Σαλαμίνας δεν ζητούν πολλά από όσους τους διοικούν. Μόνο σεμνότητα, σεβασμό και συνείδηση ευθύνης για την επίλυση των προβλημάτων τους, μικρών και μεγάλων. Αυτά είναι ακριβώς όσα η σημερινή διοίκηση έχει ξεχάσει ποζάροντας για φωτογραφίες και προωθώντας δημοσιεύματα εικονικής πραγματικότητας στα κοινωνικά δίκτυα.

Ο καιρός όμως γαρ εγγύς για την βροντερή αποκάλυψη της αλήθειας. Την βροντερή αποκάλυψη της φαυλότητας αυτής της διοίκησης σε όλο της το μεγαλείο και του κακού που έχει κάνει στην πραγματικότητα στο τόπο.