ΣΤΑΘΕΡΑ ΚΑΙ ΑΣΤΑΘΗ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Υπάρχουν κάποιοι, οι οποίοι δεν ζουν παρά για να καταμετρούν τα ποσοστά προτίμησης των πολιτικών κομμάτων, τα οποία στηρίζουν, υποστηρίζουν και ψηφίζουν πάση θυσία, πιστοί έως θανάτου.

Υπάρχουν και αυτές οι δημοΣκοπικές εταιρείες, οι οποίες καθημερινώς ασχολούνται με «γκάλοπς» και με κάθε προσοχή, δίνουν στην δημοσιότητα τις ανάλογες διακυμάνσεις για τα κόμματα αυτά, τα οποία στην χώρα μας δεν είναι και λίγα, και όλο και καινούργια προστίθενται, έστω έχουν την τάση να προστεθούν.

Η αλήθεια είναι, ότι πλέον, -κατά τον καιρό μας-, τα πολιτικά κόμματα έχουν κάπως απολέσει την πάλαι ποτέ αίγλη τους, καθώς οι ψηφοφόροι μάλλον έχουν απογοητευθεί από κάποια εξ’ αυτών, αντιλαμβανόμενοι πως μόνο οι ονομασίες αλλάζουν, αλλά η πολιτική όλων αυτών, είναι σχεδόν και πάντα οι ίδιες.

Πολλοί πάλι αποπολιτικοποιούνται, αντιλαμβανόμενοι πως όποιο κόμμα και αν επικρατεί, το «στάτους κβο» της πολιτικής τους, παραμένει το ίδιο στα κύρια σημεία.

Κατ’  αυτόν τον τρόπο, όταν ερωτώνται ποιο κόμμα θα ψηφίσουν στις επερχόμενες εκλογές, ή ποιο πολιτικό πρόσωπο ξεχωρίζει γι’ αυτούς, δεν μένουν και πολλοί, οι οποίοι ενθουσιωδώς θα ήθελαν να τοποθετούνται.

Ακόμη ένα μείον παρατηρείται και στην δημιουργία νέων μικρών κομμάτων, τα οποία ενίοτε παύουν να υφίστανται με την πρώτη αποτυχία.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, σε κάποια από τα μεγάλα κόμματα αποβαίνουν μειούμενες, σε άλλα σταθερές, αλλά και συχνά διαφοροποιούνται μεταξύ τους.

Παντοδυναμία, πάντως, δεν ορίζεται με πολύ κάτω του πενήντα τοις εκατό κι έτσι αυξάνονται πάντα οι πιθανότητες περεταίρω πτώσης και αγωνιούν με το δίκιο τους.