Η κοινωνία ως Προμηθέας Δεσμώτης…

του Λουκά Αναγνωστόπουλου

Στο δοκίμιο μου έχω χαρακτηρίσει την ελληνική κοινωνία ως Προμηθέα Δεσμώτη. Όχι τυχαία, πολλές παθογένειες είναι μακροχρόνιες και την κρατάνε γερά αλυσοδεμένη στον βράχο της στασιμότητας.

Η εκπαίδευση-και η ποιότητα της- είναι ένας από αυτούς τους χαλκάδες. Βρήκα όλες τις μεταπολιτευτικές εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις σε ΦΕΚ (Φύλλο Εφημερίδας Κυβερνήσεως). Εξέτασα τις επιδόσεις μας στα τεστ PISA, όπου από το 2000 ως τα σήμερα κάθε τριετία πάμε και χειρότερα και τις ετήσιες εκθέσεις της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Το συμπέρασμα που καταλήγω είναι πως οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις όχι μόνο δεν απελευθέρωσαν τον δύσμοιρο Προμηθέα αλλά αντιθέτως τον έδεσαν ακόμα πιο γερά στον βράχο της ημιμάθειας, της ήσσονος προσπάθειας και της επιφάνειας.Πάντα είμαι της άποψης πως καλό είναι να ξέρουμε σε ποια πλαίσια γενιές μαθητριών και μαθητών ξεκινούν κάθε φορά την χρονιά.

Δεν είναι εδώ ο χώρος να προτείνω λύσεις. Τις έχω καταθέσει. Απλά πάντα θα ποντάρω στο μεράκι φωτισμένων εκπαιδευτικών και την αγάπη (έστω και φθίνουσα) της ελληνικής οικογένειας να εξασφαλίσει στο παιδί την δυνατότητα γνώσης.

Η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα επιτύχει μόνο όταν βγαίνοντας από το Λύκειο, τα παιδιά γνωρίζουν να γράφουν και να μιλούν στοιχειωδώς σωστά ελληνικά, να έχουν μια πρακτική μαθηματική σκέψη και να γνωρίζουν τα βασικά της ιστορίας και της γεωγραφίας του τόπου τους.

Εν ολίγοις, να βγουν πολίτες έτοιμοι για τον κοινωνικό και τον ακαδημαϊκό στίβο.Συγγνώμη για το σεντόνι αλλά παρότι οικονομολόγος, πάντα θα θεωρώ πως η κινητήρια δύναμη μιας χώρας δεν είναι οι επενδύσεις αλλά η δύναμη του πνεύματος των πολιτών της.

Καλή χρονιά.