Κοίμηση & κοιμητήρια

Ο Δεκαπενταύγουστος, θεωρητικά τουλάχιστον, δεν είναι γιορτή αλλά πένθος. Μνημονεύουμε, θυμόμαστε, την ημέρα που πέθανε η «Πλατυτέρα των Ουρανών», η μητέρα του Χριστού. Ένα πρόσωπο που συμβόλισε την γυναίκα ως μάνα.

Την παραμονή αυτής της ημέρας, λοιπόν, έγιναν τρεις συγκεκριμένες απ’ ευθείας αναθέσεις οι οποίες αφορούν το σύνολο των κοιμητηρίων του νησιού. Συγκεκριμένα οι αναθέσεις έχουν ως εξής:

Οι διαφορές στα ποσά αντιστοιχίζονται απολύτως στις προσφορές που έχουν δώσει οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις και είναι προφανές ότι έχουν άμεση σχέση με το μέγεθος του κάθε κοιμητηρίου. Πάντως, για πολλούς λόγους, θα έπρεπε οι αρμόδιοι να μας έλεγαν ποιες ακριβώς επισκευές και συντηρήσεις θα γίνουν στα κοιμητήρια δημοσιοποιώντας τις σχετικές μελέτες και προσφορές. Πότε το έκαναν όμως για να το κάνουν και τώρα;

Το περιθώριο εκτέλεσης των εργασιών είναι 6 μήνες από την υπογραφή της σύμβασης. Θεωρητικά τουλάχιστον, τέτοιες συμβάσεις θα έπρεπε να υπογράφονται στο τέλος της άνοιξης προκειμένου να αποφευχθούν καιρικά εμπόδια που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προσκόμματα στην εκτέλεση αυτών των εργασιών. Αν για παράδειγμα η ανάθεση είχε δοθεί και η σύμβαση είχε υπογραφεί τον Μάϊο, οι εργασίες στα κοιμητήρια (που δεν είναι πόλος έλξης τουριστών ώστε να δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα λόγω του καλοκαιριού) θα είχαν ξεκινήσει τον Ιούνιο και θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί ως τον Δεκέμβριο. Τώρα, αν η σύμβαση υπογραφεί στις αρχές Σεπτεμβρίου, η ολοκλήρωση των εργασιών θα φτάσει στον Μάρτιο και οι επιχειρήσεις θα πρέπει να εκτελέσουν το έργο και μέσα στην χειμερινή περίοδο.

Η σπουδή για την ανάθεση την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου, αν δεν προήλθε επειδή η Κοίμηση της Θεοτόκου θύμισε στους υπεύθυνους τα Κοιμητήρια, προήλθε από την βαρεμάρα που χαρακτηρίζει ορισμένους σε ότι αφορά το έργο που έχουν αναλάβει. Και πριν από τις δημοτικές εκλογές αυτά φαίνονται ακόμα και σε αυτούς που δεν θέλουν να τα δουν…