Αμαρτίαι γονέων, παιδεύουσι τέκνα και για το… όνομα αυτών: “Τέλος” στη διαμάχη και μηνύσεις γονέων έβαλε ο Άρειος Πάγος
ΕΙΔΗΣΕΙΣΕΛΛΑΔΑΚΟΙΝΩΝΙΑ 6 Αυγούστου 2024 fonisalaminas
Όπως αναφέρει το Οικογενειακό Δίκαιο ορίζει πως σε περιπτώσεις διαφωνίας τελικός κριτής είναι τα Δικαστήρια, με γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.
Χρειάστηκε το παιδί να φτάσει σε ηλικία 9 ετών, προκειμένου να δοθεί οριστικό τέλος από τον Άρειο Πάγο σχετικά με το όνομα που θα φέρει. Αιτία οι πολύχρονες δικαστικές διαδικασίες, που είχαν προηγηθεί καθώς υπήρξαν διαφωνίες μεταξύ των δύο γονέων για την ονοματοδοσία του ανήλικου τέκνου τους μετά και το χωρισμό τους.
Η διαφωνία προέκυψε καθώς η μητέρα ήθελε να δώσει στο κοριτσάκι το όνομα της μητέρας της και από την άλλη πλευρά ο πατέρας ήθελε να δώσει το όνομα της μητέρας του, για «το οποίο η εν διαστάσει σύζυγός του ήταν αρχικά σύμφωνη, όσο ήταν ακόμα μαζί». Ωστόσο, η μητέρα όταν το κοριτσάκι έγινε τριών ετών το βάπτισε και έδωσε το όνομα της μητέρας της.
Το ζευγάρι όπως αναφέρει το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ και ο δημοσιογράφος Παναγιώτης Τσιμπούκης παντρεύτηκε τον Σεπτέμβριο του 2014, αλλά η συμβίωσή τους δεν ήταν αρμονική από την πρώτη στιγμή.
Παρ’ όλα αυτά, έντεκα μήνες μετά, τον Αύγουστο του 2015, απέκτησαν ένα κοριτσάκι. Και ενάμιση μήνα μετά τη γέννηση του παιδιού τους, τον Σεπτέμβριο του 2015, η σύζυγος πήρε το μωρό και έφυγε, εγκαταλείποντας τη συζυγική κατοικία.
Όπως σημειώνεται, μετά την διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης, η κατάσταση ήταν εκρηκτική. Πλέον των καυγάδων και έντονων διενέξεων που υπήρχαν, υπήρξε και ένα διάστημα αλληλομηνύσεων με συχνές επισκέψεις στο Αστυνομικό Τμήμα.
Αργότερα, με δικαστική απόφαση ανατέθηκε οριστικά η επιμέλεια του παιδιού στην μητέρα του, με τη συναίνεση και του πατέρα. Ακολούθησε έντονη διαφωνία μεταξύ τους για την ονοματοδοσία του παιδιού.
Η οικογένεια της μητέρας το φώναζε με το όνομα «Ε…» και του πατέρα ως «Α…»
Στις πρώτες δικαστικές κρίσεις σχετικά με τη διαφωνία της ονοματοδοσίας επισημάνθηκε ότι η μονόπλευρη απόφαση της μητέρας να δώσει το όνομα που εκείνη επιθυμούσε, «δεν απαγορεύει την μεταβολή του», καθώς «η ονομασία δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο του μυστηρίου του βαπτίσματος». Δηλαδή, μόνο η ονοματοδοσία με το μυστήριο της βάπτισης, δεν απαγορεύει στα δικαστήρια να αλλάξουν το όνομα που δόθηκε, εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο.
Σύμφωνα, όμως, τόσο με το Εφετείο, όσο και τον Άρειο Πάγο, που επικύρωσε την εφετειακή απόφαση, «αποδείχθηκε ότι το τέκνο αποκαλείται με το δοθέν σε αυτό όνομα «Ε…» σχεδόν εξαρχής από την μητέρα του και το συγγενικό και το κοινωνικό της περιβάλλον και στη συνέχεια και στο παιδικό σταθμό, που παρακολουθεί από το έτος 2017, με συνέπεια να το έχει ήδη συνηθίσει ως μέρος της ταυτότητας του».
Αντίθετα, από την πλευρά του πατέρα αποκαλούσαν το κοριτσάκι με το όνομα της γιαγιάς «Α…» μόνο ο ίδιος και «οι συγγενείς του στα πλαίσια της αραιής προσωπικής επικοινωνίας που έχουν μαζί του».
«Τέλος» από Άρειο Πάγο στη διαμάχη ονοματοδοσίας: «Το Δικαστήριο αποφασίζει»
Αντίθετο εμφανίστηκε το Ανώτατο Δικαστήριο και στη λύση που πρότεινε ο πατέρας για διπλή ονοματοδοσία «Ε…-Α…», δηλαδή να δοθούν στο παιδί και τα δύο ονόματα των γιαγιάδων του.
«Δεν κρίνεται ενδεδειγμένη, ενόψει του κινδύνου που εγκυμονεί για την ομαλή διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του ανηλίκου, καθόσον θεωρείται βέβαιο, ότι καθένας εκ των διαδίκων (ενόψει μάλιστα και των ιδιαίτερα κακών μεταξύ τους σχέσεων), θα επιμένει να αποκαλεί το τέκνο με το όνομα της δικής του προτιμήσεως» έκρινε.
Επιπρόσθετα, αναφέρεται στην απόφαση του Α2 Τμήματος του Αρείου Πάγου, «η επιλογή ενός τρίτου ονόματος και όχι ενός εκ των «Ε…» ή «Α…» προς διασφάλιση της οποιαδήποτε ασυμφωνίας και έριδας μεταξύ του μητρικού και πατρικού περιβάλλοντος, όπως ο πατέρας προτείνει, δεν κρίνεται ότι είναι προς το συμφέρον του τέκνου, αφού θα είναι δύσκολο γι’ αυτό, να αποκοπεί πλήρως από το όνομα «Ε…», που έχει συνηθίσει και ταυτίσει με την έως τώρα διαμορφωθείσα προσωπικότητά του».
Τι προβλέπει το Οικογενειακό Δίκαιο
Όπως αναφέρει ο Άρειος Πάγος, σύμφωνα με το οικογενειακό δίκαιο, προκύπτει ότι:
«α) η μέριμνα για το ανήλικο τέκνο (γονική μέριμνα) αποτελεί καθήκον και δικαίωμα των γονέων του και ότι κάθε απόφαση αυτών σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου και
β) περιεχόμενο της γονικής μέριμνας αποτελεί και η ονοματοδοσία του ανηλίκου περί της οποίας οι γονείς αποφασίζουν από κοινού, σε περίπτωση δε που αυτοί διαφωνούν και το συμφέρον του τέκνου επιβάλλει να ληφθεί απόφαση, αποφασίζει το δικαστήριο».
Κατά συνέπεια, ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι τυχόν αντικατάσταση του ονόματος που δόθηκε στην ανήλικη, με αυτό που ζητάει η πλευρά του πατέρα, «δεν είναι προς το συμφέρον του τέκνου, καθόσον θα του δημιουργήσει σοβαρή σύγχυση στη ταυτότητά του».
Τελικά αποφάνθηκε ο Άρειος Πάγος ότι «το αληθινό και βέλτιστο συμφέρον του ανήλικου επιβάλλει τον ορισμό του δοτέου ονόματος αυτού», δηλαδή αυτό που του έδωσε η μητέρα του «Ε…».
dikastiko.gr
