Κυκλοφορεί σήμερα το νέο φύλλο της “ΦΩΝΗΣ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ”-Δείτε το εξώφυλλο και διαβάστε το αντί-editorial Κυκλοφορεί σήμερα το νέο φύλλο της “ΦΩΝΗΣ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ”-Δείτε το εξώφυλλο και διαβάστε το αντί-editorial
Κυκλοφορεί από σήμερα το απόγευμα το άκρως ενδιαφέρον νέο φύλλο της “ΦΩΝΗΣ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ” με ειδικό ένθετο για την κλιματική αλλαγή. Δείτε το εξώφυλλο:... Κυκλοφορεί σήμερα το νέο φύλλο της “ΦΩΝΗΣ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ”-Δείτε το εξώφυλλο και διαβάστε το αντί-editorial

Κυκλοφορεί από σήμερα το απόγευμα το άκρως ενδιαφέρον νέο φύλλο της “ΦΩΝΗΣ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ” με ειδικό ένθετο για την κλιματική αλλαγή.

Δείτε το εξώφυλλο:

το αντί-editorial

Πριν από αρκετά χρόνια, επί δημαρχίας Τσαβαρή, σε ένα δημοτικό συμβούλιο ο τότε αντιδήμαρχος Πολιτισμού Νίκος Φουρίκης είχε μιλήσει (επ’ ευκαιρία κάποιου θέματος) για την «απομάγευση της πολιτικής». Είχε εξηγήσει, ορμώμενος από την σχετική προβληματική που υπήρχε εκείνον τον καιρό στην ελληνική κοινωνία (ήταν η εποχή της «μνημονιακής» Ελλάδας), ότι πλέον η πολιτική ως κοινωνική λειτουργία έχει χάσει την αίγλη που είχε ως τότε, και μετατρέπεται σε διεκπεραιωτική διαδικασία. Και, όπως αποδείχτηκε, είχε δίκιο.

Αυτό που είναι σήμερα οι πολιτικοί, σε κάθε επίπεδο, δεν είναι τίποτε άλλο από αιρετοί δημόσιοι υπάλληλοι με σύμβαση ορισμένου χρόνου (τετραετίας). Από-ιδεολογικοποιημένοι, υιοθετώντας κάθε είδους μέθοδο μαζικής επικοινωνίας και πολιτικού μάρκετινγκ, θεωρούν μόνο καθήκον το να ενεργούν με βάση το job description της θέσης που καταλαμβάνουν – και μέχρι εκεί. Η απομάγευση της πολιτικής αντί να οδηγήσει σε μια δημοκρατική επίγνωση της κοινότητας ως συνόλου με στόχους και διάθεσης για αγώνα, όλων ανεξαιρέτως, για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον, οδήγησε στην χυδαιότητα της διεκπεραίωσης της «δουλειάς».

Στο τοπικό επίπεδο αυτό είναι ακόμα πιο φανερό, καθώς δεν υπάρχει κανένα πολιτικό πρόσημο παρά μόνο μια κομματική ομαδοποίηση, σαν τον «οπαδισμό» των ποδοσφαιρικών ομάδων. Όλοι κάνουν την δουλειά τους (με εκπτώσεις είναι η αλήθεια, γιατί μερικές φορές ούτε αυτή δεν κάνουν) και μέχρι εκεί. Η μόνη τους έγνοια είναι η «διαφήμιση»: «κάναμε αυτά», «είμαστε οι καλοί», «φταίνε οι άλλοι» και τα λοιπά, μετά φωτογραφιών και αναρτήσεων σε κοινωνικά δίκτυα. Όταν ακούς αγορεύσεις αιρετών τις περισσότερες φορές νομίζεις ότι παρακολουθείς παράσταση ερασιτεχνικής θεατρικής ομάδας.

Όμως, Ελλάδα δεν έχεις πια ταλέντο.

error: Content is protected !!