ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Πάνε χρόνια πολλά, πάρα-πολλά χρόνια, κατά τα οποία πολλά στον τόπο μας λιμνάζουν και επιδεινώνονται, το Κράτος αδιαφορεί κι εμείς υπομένουμε, αναμένοντες ένα καλύτερο μέλλον, το οποίο όμως δεν έρχεται.

Αναφέρομαι σήμερα στις πλημμύρες, τις οποίες προξένησε εχθές και προχθές το καιρικό φαινόμενο «Elena», το οποίο με την σειρά του, απεκάλυψε πόσο αδιάφοροι είμαστε ως προς την αντιμετώπιση του κακού, έως σημείου μάλιστα, να περιμένουμε το επόμενο  σαν κάτι πολύ φυσιολογικό, έστω και αν μας πονάει.

Δεκάδες δεκάδων φορές, η Λεωφόρος Ποσειδώνος, -λες και ο ίδιος ο Ποσειδών με την τρίαινά του παρεμβαίνει και ενεργεί-, δέχεται τα νερά της βροχής, τα οποία ορμούν σαν χείμαρρος και παρασύρουν τα πάντα, ακινητοποιούν τα Λεωφορεία και απειλούν τους πεζούς. Κι ενώ Κυβερνήσεις επί Κυβερνήσεων πέρασαν και Υπουργοί επί Υπουργών ήλθαν και παρήλθαν, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να επιδιορθώσει το κακό, σαν καν να μην υπάρχει.

Αλλά και σε όλη την Ελλάδα, όπου τα μπαζωμένα ρέματα δημιουργούν δυστυχήματα επί δυστυχημάτων, πέρα από ευχολογίες και παρατηρήσεις, κάποια παρέμβαση δεν γίνεται, καθώς δεν αναδασώνονται και περιοχές όπου καίγονται κάθε χρόνο χιλιάδες χιλιάδων στρέμματα δενδροφυτεμένα.  Μόνο συστάσεις υπάρχουν ακολουθούμενες πάντα από υποσχέσεις και αυτήν την φορά μάλιστα, ούτε το 112 δεν εσήμανε, καθότι να υπάρχει ένα πρόβλημα στην Ποσειδώνος και άλλο ένα στον Ασπρόπυργο, και λίγα δέντρα να ξεριζώνονται από τους ανέμους σε όλη την Αττική και κάποια να πλημμυρίζουν σπίτια, ε, δεν θεωρείται και πρόβλημα.

Σαν να μην έφταναν, ωστόσο, αυτά, μας έρχεται και πολικό ψύχος από την Ουκρανία για αύριο και μεθαύριο, -ίσως και πάρα-πέρα,- λένε οι μετεωρολόγοι-, και το μόνο ευχάριστο είναι πως όπως φαίνεται όλο και κάτι θα συμβάλλει στοπρόβλημα της κλιματικής αλλαγής με λίγους πόντους χιονιού να συσσωρεύονται στα πλεούμενα παγόβουνα, ώσπου να ξαναβγεί και να τα λιώσει ο ήλιος.