Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ
Το σχόλιο της ημέρας 26 Ιουλίου 2025 fonisalaminas
του Ντίνου Σ. Κουμπάτη
Τιμήθηκαν προχθές, τα πενήντα ένα χρόνια από την κήρυξη της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην χώρα μας, όπως κάθε χρόνο άλλωστε σε περικαλλείς κήπους, με την συμμετοχή και μόνον πολιτικών παραγόντων και παραδόξως, όπως πάντα, αντιφρονούντων μεταξύ τους και αλληλοκατηγορούμενων για έλλειψη δημοκρατικών πεποιθήσεων.
Πενήντα ένα χρόνια μετά, -μισός αιώνας και κάτι δηλαδή-, και πολλοί, ακόμη δεν έχουμε καταλάβει ξεκάθαρα τα πλαίσια, στα οποία αυτή λειτουργεί, όταν ακόμη και σήμερα, κάποια γεγονότα διαψεύδουν την ισότητα, καθώς εν έτι 2025 και παρά τις διαβεβαιώσεις, τουλάχιστον κοινωνικά, βλέπουμε να χωλαίνουν τα πράγματα.

Για παράδειγμα και σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της ΑΑΔΕ για το οικονομικό έτος 2023 διαπιστώνουμε μία κοινωνία, στους κόλπους της οποίας, πάνω από τα δύο τρίτα των φορολογουμένων επιβιώνουν με εισοδήματα κάτω από 10.000 ευρώ ετησίως, ενώ σχεδόν 9 στους 10 δηλώνουν έως 20.000 ευρώ, και έπονται οι πλούσιοι και οι πλουσιότεροι.
Δημοκρατική κοινωνική κατάταξη τριών στρωμάτων επικρατεί ανά την Οικουμένη, ήτοι οι συλλήβδην πτωχοί, οι κατά κάποιον τρόπον εύποροι και οι πάμπλουτοι, και αυτοί χωρίζονται σε τρεις κύριες κοινωνικές τάξεις τάξεις.

Στην Ελλάδα, όπου τα πράγματα στον οικονομικό τομέα, δεν είναι και τόσο ρόδινα, υπάρχει και μία τέταρτη τάξη, αυτών, οι οποίοι δεν έχουν σχεδόν τα προς το ζην και επιβιώνουν άλλοι σε επιδόματα απορίας από το Κράτος, άλλοι ζητιανεύοντας, και τέλος πάντων με τον τρόπο, τον οποίον βρίσκει ο καθένας.
Ταυτόχρονα πάντως με τον εορτασμό της Ημέρας Αποκατάστασης της Δημοκρατίας, προχθές, κυκλοφόρησε και η είδηση, -ανεπιβεβαίωτη ακόμη, αλλά ανακοινώθηκε και από τις εφημερίδες και από τα υπόλοιπα ΜΜΕ-, ότι κατά την έναρξη της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης, ο Πρωθυπουργός, θα στραφεί με συμπόνια προς την μεσαία τάξη, -του ετήσιου ποσού εισοδήματος από 10.000 έως 20.000 ευρώ-, για να την ενισχύσει να μπορεί να τα βγάζει εις πέρας, πλέον αξιοπρεπώς.
Για την κατώτερη και τελευταία κοινωνική τάξη, αυτήν της οποίες κάποιες ετήσιες απολαβές δεν ξεπερνούν καν τα 5.000 ευρώ, ούτε λόγος. Ούτε πριν, ούτε και τώρα. Μόνο κάπου αναφέρθηκε, πως ίσως δώσει κάποιο εφ’ άπαξ επίδομα 100 ή 200 ευρώ κι έτσι ολοκληρώνεται και η δημοκρατική μεταχείριση.




