Αίσθημα ανασφάλειας

της Παναγιώτας Χριστοπούλου Ζαλώνη

Μ’ αναίδεια, ο φόβος και ο τρόμος
χορεύουν ξέφρενο βαλς
κι εγώ τραμπαλίζομαι
στην άκρη της καταστροφής
μη δυνάμενη να σταματήσω,
να ηχούν τα κλαπατσίμπαλα.

Και υποφέρω… Γονατίζω…
Ικετεύω από ανατολάς και δυσμάς
την σωτηρία ν’ αντικρύσω.
Θα ’ρθει;

(Μάρτιος 2020)