Οδήγηση στη βροχή και τι πρέπει να προσέχουμε

Η οδήγηση σε βρεγμένο οδόστρωμα και υπό συνθήκες βροχόπτωσης εγκυμονούν πολλούς κινδύνους, τους οποίους μπορεί να ελαχιστοποιήσει και να αποφύγει ο οδηγός – αρκεί να τηρεί κάποιους βασικούς κανόνες. Η μειωμένη πρόσφυση λόγω ολισθηρής ασφάλτου συνεπάγεται μείωση της ταχύτητας, ομαλές κινήσεις στο τιμόνι και τα πεντάλ, με την προσοχή να είναι πάντοτε τεταμένη. Πέρα από την ταχύτητα, ωστόσο, υπάρχουν πολλοί ακόμα αστάθμητοι παράγοντες που θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε, ώστε να κυκλοφορούμε με ασφάλεια στη βροχή.

Υδρολίσθηση

Η υδρολίσθηση είναι από τα πιο ύπουλα φαινόμενα που μπορεί να αντιμετωπίσει ο οδηγός, ανεξαρτήτως χρονολογίας αυτοκινήτου, προδιαγραφών και τεχνολογίας. Ακόμα και ένα «φιλμ» νερού 10 χλστ. είναι ικανό να στείλει το όχημα εκτός πορείας, ειδικά σε στροφή.  Ίσως έχετε παρατηρήσει, κινούμενοι σε ευθεία με λιμνάζοντα νερά, ότι ξαφνικά το τιμόνι χάνει την αίσθησή του και το αυτοκίνητο μοιάζει να πλανάρει. Βγάλτε το «μοιάζει». Οι τροχοί εκείνη τη στιγμή, πρακτικά πατάνε στο νερό και όχι στο οδόστρωμα, μετατρέποντας τον οδηγό σε ανήμπορο επιβάτη. Όταν το ελαστικό είναι καινούργιο και το πέλμα του είναι βαθύ, το φαινόμενο αυτό γίνεται λιγότερο αισθητό, καθώς το λάστιχο μπορεί και διώχνει το νερό. Όταν όμως το ελαστικό είναι φθαρμένο και οι αυλακώσεις του έχουν γίνει σχεδόν λείες, τότε πατάει πάνω από το νερό και αυτομάτως χάνεται ο έλεγχος του αυτοκινήτου.

Ομαλή επιβράδυνση

Όταν βρέχει αυξάνεται σημαντικά η απόσταση ακινητοποίησης, γι’αυτό η απόστασή μας από το προπορευόμενο όχημα πρέπει να είναι μεγαλύτερη και ποτέ δεν κολλάμε από πίσω. Η πίεση στο πεντάλ του φρένου γίνεται μαλακά, καθώς στο απότομο πάτημα οι τροχοί θα μπλοκάρουν εύκολα και το αυτοκίνητο θα γλιστρήσει ανεξέλεγκτο. Ακόμα και στα αυτοκίνητα με ABS, παρόλο που δεν υφίσταται λοκάρισμα των τροχών, η απόσταση ακινητοποίησης αυξάνεται.

Ήπια επιτάχυνση

Στο βρεγμένο οδόστρωμα η εκκίνηση του αυτοκινήτου πρέπει να γίνεται με ομαλό τρόπο και πάντα με τον συμπλέκτη. Σε διαφορετική περίπτωση, απλά πατάμε γκάζι και μένουμε στο ίδιο σημείο. Ή τσουλάμε προς τα πίσω, αν πρόκειται για ανηφορικό δρόμο.

Κίνηση σε χαμηλή ταχύτητα

Η μείωση της ταχύτητας θεωρείται εκ των ουκ άνευ και είναι το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν οι οδηγοί, το οποίο μπορεί πολύ άνετα να οδηγήσει σε υδρολίσθηση. Εφόσον οι αποστάσεις ακινητοποιήσεις αυξάνονται, η πρόσφυση και η ορατότητα μειώνεται, παράλληλα με την επιδείνωση του συντελεστή τριβής, το σήκωμα του ποδιού από το γκάζι πρόκειται για αυτονόητη κίνηση.

Αλλαγή υαλοκαθαριστήρων

Βασική προϋπόθεση για να έχουμε την καλύτερη δυνατή ορατότητα προς τα εμπρός είναι να λειτουργούν οι υαλοκαθαριστήρες και να έχουν αλλαχτεί τα μάκτρα. Τα ξεραμένα και πολυκαιρισμένα μάκτρα των υαλοκαθαριστήρων αδυνατούν να απομακρύνουν το νερό από το παρμπρίζ και αφήνουν γραμμές, μειώνοντας σημαντικά το ήδη επιβαρυμένο οπτικό πεδίο – ειδικά τις βραδινές ώρες.

Ξεθάμπωμα παραθύρων

Απλό πρόβλημα, ακόμα απλούστερη η αντιμετώπισή του, πολύ μεγάλα τα ζητήματα που μπορεί να προκαλέσει αν αμεληθεί. Το θάμπωμα των παραθύρων στερεί ορατότητα, σε ήδη δυσμενείς συνθήκες. Υπάρχουν τα ανάλογα κουμπιά για το παρμπρίζ και την ενεργοποίηση των αντιστάσεων στο πίσω τζάμι..Για τάχιστα αποτελέσματα -και σε περίπτωση που δεν το κάνει αυτόματα το αυτοκίνητο- ρυθμίζουμε τον κλιματισμό στη δυνατότερη ένταση με ροή προς τα παράθυρα και στην επιλογή του εισερχόμενου αέρα (ποτέ στην ανακύκλωση).

Αποφυγή νερόλακκων

Έχουμε αναλύσει διεξοδικά τι μπορεί να προκαλέσει ένα πέρασμα από λακκούβα. Πέρα από την υδρολίσθηση, που παραμονεύει σε κάθε νερόλακκο (ειδικά αυτούς που σχηματίζονται στις αριστερές λωρίδες), κάτω από το νερό δεν ξέρει κανείς τι υπάρχει: μπορεί να πρόκειται για απλή λακκούβα, μπορεί όμως και να έχει σπάσει τοπικά το οδόστρωμα από την βροχόπτωση, με τις ανάλογες επιπτώσεις σε ζάντες, αναρτήσεις, κάρτερ κλπ. Παράλληλα, δεν είμαστε μόνοι μας στο δρόμο. Σκεφτόμαστε πεζούς και μοτοσικλετιστές, αποφεύγουμε το γρήγορο πέρασμα από λακκούβες, δεν τους «λούζουμε».

www.autogreeknews.gr