“Η επένδυση στο λιμάνι θα δικαιωθεί, εφόσον σημαντικό μέρος του οφέλους διανέμεται στις τοπικές κοινωνίες”

Συνέντευξη του Δημήτρη Φανουργάκη στην “Φωνή της Σαλαμίνας”

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΑΝΟΥΡΓΑΚΗΣ

• ΥΠΕΘΥΝΟΣ ΓΕΜΗ ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ
• ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Β ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΝΑΥΠΗΓΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ
• ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗΣ

Η Ναυπηγοεπισκευή είχε όλα τα χρόνια υψηλή προστιθέμενη αξία!

Παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό μια μεγάλη αντιπαράθεση του ΣΕΝΑΒΙ με τον ΟΛΠ Α.Ε./COSCO. Που οφείλεται;
Εμείς δεν ερχόμαστε σε καμία αντιπαράθεση με κανέναν, απλά προσπαθούμε να προστατεύσουμε τους κόπους μιας ζωής των πατεράδων μας, όπως επίσης και τους δικούς μας κόπους, αλλά και το μέλλον των παιδιών μας και κάνουμε ότι κάναμε πάντα και ίσως τώρα και καλύτερα. Εκείνοι έρχονται εδώ ως ΄΄επενδυτές΄΄ και προσπαθούν να βρίσκονται σε αντιπαράθεση μαζί μας από την στιγμή που δεν τηρούν συμφωνίες και συμβάσεις. Να σας εξηγήσω όμως.
Όπως θα γνωρίζετε, το 2016 υπογράφτηκε σύμβαση παραχώρησης, από το Ελληνικό Δημόσιο στην COSCO, διάρκειας μέχρι 13/2/2052, με την παραχώρηση του πλειοψηφικού πακέτου της ΟΛΠ ΑΕ η οποία συμφωνήθηκε από τα δύο μέρη και κυρώθηκε με νόμο του Ελληνικού κράτους.Οι όροι,οι προυποθέσεις και οι υποχρεώσεις της σύμβασης παραχώρησης είναι υποχρεωτικές.
Βάση λοιπόν των όρων αυτών, οι χρήστες του λιμένα και ιδιαίτερα οι ναυπηγοεπισκευαστικές επιχειρήσεις, όπως και τα ναυπηγεία Περάματος – Σαλαμίνας, δεν αποστερούνται κανένα των δικαιωμάτων τους. Κανένας χώρος ναυπηγοεπισκευαστικών δραστηριοτήτων δεν επιτρέπεται να αλλάξει χρήση. Επίσης οι υποπαραχωρήσεις, τόσο στις ναυπηγοεπισκευαστικές υποδομές, όσο και στα ναυπηγεία Περάματος – Σαλαμίνας διατηρούνται ως υποπαραχωρήσεις, από τον ΟΛΠ- COSCO, στους χρήστες. Από την άλλη, ο ΟΛΠ- COSCO και σύμφωνα με τον κανονισμό λειτουργίας του, ασκεί δραστηριότητες διαχείρησης του λιμένα, δεν ασκεί ναυπηγοεπισκευαστικές δραστηριότητες, διότι οτιδήποτε το αντίθετο παραβιάζει τις αρχές και τους περιορισμούς της σύμβασης παραχώρησης, καθώς και το Ευρωπαικό και Εθνικό δίκαιο.Έχει την υποχρέωση να συντηρεί,να αναβαθμίζει τις ναυπηγοεπισκευαστικές υποδομές, να τις διαχειρίζεται και να τις εκμισθώνει, σύμφωνα με τις αρχές δικαίου, διαφάνειας, υγειούς ανταγωνισμού και καλής πίστης, με σκοπό το εύλογο κέρδος. Δεν είναι ο ΟΛΠ- COSCO χρήστης των ναυπηγοεπισκευαστικών υποδομών.
Δυστυχώς όμως η ΟΛΠ Α.Ε./COSCO κατά παράβαση αποφάσεων (ΡΑΛ) εθνικών & ευρωπαϊκών νόμων, έχουν μια αποικιοκρατική συμπεριφορά. Δίνουν τις δικές τους ερμηνείες, όπως τους συμφέρει, των όρων της σύμβασης παραχώρησης και πράττουν συνεχώς παραβατικά.
Ενδεικτικά να σας πω, ήρθαν και ζήτησαν ίδρυση ναυπηγείου, για χώρο του οποίου δεν έχουν την χρήση.Υπάρχει όρος στην σύμβαση παραχώρησης Νέα Ναυπηγεία για την πλωτή δεξαμενή των 300.000 τόνων, που όμως σημαίνει ουσιαστικά και τεχνικά, Νεα Ναυπηγοεπισκευαστική υποδομη, προς χρήση των ναυπηγοεπισκευαστών. Καμία άλλη ερμηνεία δεν ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ..
Ο ΟΛΠ- COSCO δεν έχει κανένα δικαίωμα να απομειώσει χώρους και γενικά υποδομές επισκευών πλοίων, όμως προσπαθούν να απομακρύνουν τους συναδέλφους από τον προβλήτα Ηρακλέους (ΔΕΗ) και να τον μετατρέψουν σε σταθμό αυτοκινήτων (CARTERMINAL). Το έργο αυτό είναι σε συνδυασμό με τον προβλήτα IV που διεκδικούν, αλλά έχει κριθεί ανώριμο από την ΕΣΑΛ και το Υπουργείο Ναυτιλίας. Στον Νέο Μώλο Δραπετσώνας έχουν καταλάβει 180Μ. παράνομα στην Βάση του προβλήτα και έχουν τοποθετήσει CAISSONS με αποτέλεσμα να μειωθούν 4 θέσεις ναυπηγοεπισκευής. Επίσης στην Ε.Β Περάματος ανέθεσαν την Β’ φάση έργων σε εργολαβική εταιρεία με αποτέλεσμα έσπασαν την προβλήτα ΙΙ ανατολική (400Μ. κρηπίδωμα), γέμισε μπάζα το parking, ο κατασκευαστής διαφώνησε με τον ΟΛΠ για δικούς τους λόγους και για περισσότερο από 1 μήνα δεν εργαζόταν και τώρα,υπολειτουργεί… Το έργο έτσι δεν θα τελειώσει ποτέ και αν ξεκινήσει δικαστική διαμάχη, άγνωστο το πότε θα τελειώσει.
Τον Απρίλιο του 2021 και συγκεκριμένα στις 21, με απόφαση της (226/21/4/2021), η Ρυθμιστική Αρχή Λιμένα, έκρινε παράνομη την είσπραξη τέλους εισόδου για επαγγελματικά αυτοκίνητα και παπαγαλάκια, όμως συνεχίζουν να τα ζητάνε εκβιάζοντας σε 10πλάσια χρέωση, αγνοώντας την απόφαση της ανεξάρτητης αρχής. Σε μια άλλη πάλι απόφαση της ΡΑΛ(180/2020) τα οποία έγιναν δεκτά και από το ΣτΕ (Α2964/2020), διασφαλίστηκε ο ελεύθερος ανταγωνισμός στα απόβλητα επισκευής πλοίων, καθώς αυτά, δεν είναι λειτουργικά απόβλητα των πλοίων και η επιλογή της εταιρίας διαχείρησης τους, αποτελεί δικαίωμα του πλοιοκτήτη και του συνεργείου επισκευής, αρκεί βέβαια η εταιρία διαχείρησης να έχει όλες τις νόμιμες προυποθέσεις. Μέχρι στιγμής δεν έχουν γίνει ελεύθερα τα κατάλοιπα επισκευής σε πάροχο της επιλογής μας. Όπως καταλαβαίνετε, με όλα αυτά που σας αναφέρω, οδηγούν την ναυπηγοεπισκευή σε καταστροφή.
Θα σας επισημάνω επίσης ότι τα έργα αναβάθμισης υποδομών ναυπηγοεπισκευής έχουν ορίζοντα ολοκλήρωσης τον Αύγουστο 2021 σύμφωνα με την ΥΕ 11 της Σύμβασης Παραχώρησης. Ωστόσο ελάχιστα έχουν γίνει και αυτά ημιτελή με αρνητικές επιπτώσεις στη λειτουργία της ΝΕΒ Περάματος. Υπογραμμίζεται επίσης η έλλειψη συντήρησης των υποδομών κατά παράβαση της Σύμβασης Παραχώρησης.
Θα ολοκληρώσω εδώ και θα σας πω το εξής. Η επένδυση στο λιμάνι θα δικαιωθεί, εφόσον σημαντικό μέρος του οφέλους διανέμεται στις τοπικές κοινωνίες και τους σημερινούς χρήστες του Λιμένα. Με αυτή την προυπόθεση η οποία πηγάζει από την σύμβαση παραχώρησης, μια νέα εποχή για την ναυπηγοεπισκευή, μπορεί να ανατείλει στον Πειραιά και στην ευρύτερη περιοχή. Η παρέμβαση των ναυπηγοεπισκευαστικών επιχειρήσεων και της όλης ναυπηγικής βιομηχανίας, μπορει να αποδειχθεί κρίσιμη. Κρίσιμος επίσης είναι και ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης και των κρατικών φορέων. Εμείς οφείλουμε να προστατεύσουμε τις επιχειρήσεις μας,τους εργαζόμενούς μας,τις οικογένειές μας και την Πειραϊκή κοινωνία ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ και θα είμαστε πάντα έτοιμοι, να διεκδικήσουμε την ύπαρξη των πάνω από 490 επιχ/σεων μας και 20.000 εργαζομένων μαζί με τις εταιρίες που δραστηριοποιούνται δορυφορικά. Η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, πάντα πρόσφερε και θα συνεχίσει να προσφέρει στον τόπο μας και στην Ελλάδα, είτε το θέλουν, είτε δεν το θέλουν.

Η επεκτατική πολιτική των Κινέζων της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά και στην ευρύτερη περιοχή γενικότερα συναντά ήδη και άλλες αντιδράσεις με μεγαλύτερη αυτή του αμερικανικού παράγοντα. Τι βλέπετε για την συνέχεια; Που θα καταλήξει;
Οπωσδήποτε οι φωνές αντίδρασης κατά της COSCO πληθαίνουν, αφού οι ενέργειες τους είναι παραβατικές σε πολλες μορφές της ζωής του Πειραιά αλλά και της ευρύτερης περιοχής, καθώς φαίνεται να μην σέβονται ούτε ιστορία, ούτε περιβάλλον και Στο βωμό της επεκτατικής τους πολιτικής, καταπατούν καθημερινά δικαιώματα της τοπικής κοινωνίας και των επιχειρήσεων. Από την πλευρά τους οι Αμερικάνοι βλέπουν μπροστά τους έναν μεγάλο ανταγωνιστή στην Ελλάδα και ένα κίνδυνο, που μπορεί ανά πάσα ώρα να ανατρέψει τα στρατηγικά σχεδια τους είτε σε πολιτικό είτε σε εμπορικό επίπεδο. Μην ξεχνάμε, ότι η αναβάθμιση της Κίνας σε διεθνή πάιχτη, ανησυχεί τις ΗΠΑ, και για να κερδίσει την αντιπαράθεση, ψάχνει στήριξη και χτυπά την πόρτα συμμάχων.
Είναι γεγονός πλέον ότι ο οικονομικός ανταγωνισμός ΗΠΑ και Κίνας, έχει μεταφερθεί και επί Ελληνικού εδάφους με την πώληση του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας στην Κινεζική COSCO. Από την μια η Κίνα κλιμάκωσε την στρατηγική της που ονόμασε ως «οι νέοι δρόμοι Του μεταξιού», σε μια διαδρομή από την Άπω Ανατολή εώς την Δυτική Ευρώπη, δίνοντας έμφαση σε μεγάλες επενδύσεις, σε διαμετακομιστικά δίκτυα, λιμάνια,σταθμούς μεταφόρτωσης εμπορευματοκιβωτίων, σιδηροδρομικά δίκτυα.
Από την άλλη οι ΗΠΑ κλιμακώνουν την αντίδραση τους, εφαρμόζοντας μια στρατηγική εμπορικών πολέμων, προσπαθώντας ουσιαστικά είτε με μονομερής ενέργειες, είτε πιέζοντας άλλες χώρες, να αποκλείσουν την Κίνα από διαγωνισμούς, προμήθειες, αν και πολλές από αυτές με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Γερμανία, απέφυγαν να ευθυγραμμιστούν με τις ΗΠΑ. Όλα δείχνουν, ότι στην Ελλάδα, η Αμερικάνικη πλευρά, θέλει να υποχωρήσει η βαρύτητα του Κινέζικου παράγοντα στις επενδύσεις και να υπάρξουν περισσότερες Αμερικάνικες. Εδώ εστιάζεται η προσοχή με το τι θα γίνει με τον ΟΛΠ, που παρόλο η COSCO κατέχει το 51%, εκκρεμεί η μεταβίβαση ποσοστού 16%, που ενώ από την μια φαίνεται ως εκκρεμότητα λόγω μη υλοποίησης των υποχρεωτικών επενδύσεων.
Αλλά και από την άλλη, ίσως σκέφτεται η Ελληνική Κυβέρνηση, αν είναι θεμιτό σε αυτή την φάση, να αναβαθμίσει περισσότερο την παρουσία της Κίνας, σε ένα τόσο στρατηγικό χώρο, όπως είναι το λιμάνι του Πειραιά. Και εδώ συνυπολογίζονται βέβαια από Ελληνικής πλευράς, η αποκατάσταση ισορροπιών με τις τοπικές επιχειρήσεις κυρίως τις ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης και φυσικά οι άμμεσες και έμμεσες Αμερικάνικες πιέσεις.
Χρειάζεται λοιπόν μεγάλο ψάξιμο για να δει κανείς πίσω από τις διάφορες συμπράξεις και συνέργειες, το ποιο θα είναι το μελλοντικό αποτύπωμα, καθώς η γεωπολιτική διάσταση στην Ελλάδα είναι ακόμα πιο σύνθετη, έχοντας και το ενδιαφέρον των Ευρωπαίων σε κρίσιμες επενδύσεις αλλά και της Ρώσικης παραμέτρου, αφού εταιρείες συμφερόντων Σαββίδη απέκτησαν τον πλήρη έλεγχο του ΟΛΘ.

Ναυπηγοεπισκευή και Σαλαμίνα. Πόσο κομβικός είναι ο ρόλος του νησιού στην ανάπτυξη της Ναυπηγοεπισκευής;
Εδώ πραγματικά η Σαλαμίνα έχει ένα τεράστιο ρόλο και λόγο και ίσως αποτελεί και μια μεγάλη αντίφαση. Στήριξε την ναυπηγοεπισκευή εδώ και πάρα πολλά χρόνια με τις δεκάδες επιχειρήσεις επάνω της και τις εκατοντάδες στην απένταντη ακτή, αντιπαρέρχοντας μια πλούσια ιστορία και αξιόλογα αρχαιολογικά ευρήματα, με μια πραγματικότητα. Ας προσπαθήσουμε όμως να συνοψίσουμε λίγο την κατάσταση.
Η οικονομική δραστηριότητα της ναυπηγοεπισκευής, αναπτύχθηκε ουσιαστικά από την 10ετία του 70 και έπειτα, σε μια ζώνη που κηρύχθηκε αρχαιολογικής προστασίας, πολλά χρόνια αργότερα. Δυστυχώς όμως τίποτα δεν γίνεται στην Ελλάδα, με πρόβλεψη και για να συνηδητοποιήσουμε κάποια πράγματα, όπως αξίες, πολιτισμό, ανάπτυξη και να επισέρθουν και οι ανάλογες ισορροπίες απαιτούνται, όχι μονομερής ενέργειες, αλλά συμπαγή σύμπνοια.
Η γεωπολιτική θέση της Σαλαμίνας είναι τέτοια που συνέβαλε σε μια ραγδαία και τεράστια ανάπτυξη της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, με οφέλη προς όλες τις μεριές όλα αυτά τα χρόνια. Άλλωστε για αυτή την θέση της, έγινε στο θαλάσσιο χώρο της και η μεγαλύτερη Ναυμαχία, που η έκβαση της έκρινε και την πορεία του Δυτικού πολιτισμού και μέχρι σήμερα διδάσκεται για την στρατηγική της σημασία.Αναπόφευκτα λοιπόν, η Σαλαμίνα δεν θα μπορούσε να «γλιτώσει» και από μια τέτοια οικονομική δραστηριότητα της ναυπηγοεπισκευής, και όχι μόνο αφου από το 1880, εγκαταστάθηκε στα Παλούκια ο ναύσταθμος του Πολεμικού Ναυτικού, με δεκάδες χιλιάδες εργαζομένους σε στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό, αλλά αναπτύσσοντας και ένα από τα μεγαλύτερα πορθμεία της Ευρώπης.
Εύλογα λοιπόν καταλαβαίνουμε πόσο κομβικός είναι ο ρόλος της Σαλαμίνας στην ανάπτυξη της ναυπηγοεπισκευής, αφού αυτό συνεπάγεται ότι και οι δραστηριότητες αυτές έχουν ιδιαίτερη σημασία, για την απασχόληση, την συνοχή της τοπικής κοινωνίας.
Παράλληλα η γειτνίαση της με τις βιομηχανικές περιοχές του Θριασίου πεδίου, των Μεγάρων, του Ασπροπύργου, του Περάματος και η εγγύτητα της γενικά στην Αττική, έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε μια τέτοια οικονομική δραστηριότητα.
Η Σαλαμίνα έχει την δυνατότητα να παίξει ηγετικό ρόλο, σε μια κρίσιμη περίοδο για την περιοχή, αλλά και για την χώρα, αρκει να υπάρχουν τα οράματα, οι στρατηγικές και οι κοινοί στόχοι.

Πως μπορεί η Ναυπηγοεπισκευή να αποτελέσει πυλώνα ανάπτυξης για την Σαλαμίνα;
Η ναυπηγοεπισκευή, είχε όλα τα χρόνια υψηλή προστιθέμενη αξία και η ανάπτυξη της μπορεί να δώσει στην Ελληνική αλλά και στην τοπική οικονομία μεγάλη ώθηση. Το μέγεθος της προσφοράς του κλάδου στην οικονομία αλλά και οι δυνατότητες που ανοίγονται από τις Επενδύσεις, μπορούν να φέρουν πίσω τα πλοία, που μέχρι σήμερα πηγαίνουν και εξυπηρετούνται σε άλλες χώρες, λαμβάνοντας υπόψη και το μεγάλο μερίδιο της ναυπηγοεπισκευής στην μεταποίηση και στην απασχόληση.
Εδώ θα σας επισημάνω και θα σας πω ότι η δυνατότητα της οικονομικής ανάπτυξης μιας κοινωνίας, εξαρτάται άμεσα και απόλυτα από την ικανότητα της να παράγει, να αφομοιώνει νέες τεχνολογίες και να αναπροσαρμόζεται στις νέες εξελίξεις.
Έτσι λοιπόν και η αναβίωση της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, μπορεί να επιδράσει σημαντικά και θετικά στην τοπική κοινωνία και να συμβάλλει στην εξισορρόπηση αναγκών. Αυτό συνεπάγεται ότι οι δραστηριότητες της ναυπηγοεπισκευής έχουν ιδιαίτερη σημασία για την απασχόληση και την συνοχή στην περιοχή.
Παράλληλα κεντρικά προτάγματα για την οικονομική δραστηριότητα στον κλάδο, όπως η καινοτομία, η οικολογία, η πράσινη ανάπτυξη, η εξειδίκευση στις υψηλές τεχνολογίες, η ενεργειακή επάρκεια, το άνοιγμα σε νέες διαφοροποιημένες αγορές, όλα αυτά μαζί και το καθένα ξεχωριστά, μπορούν να τοποθετηθούν σε μια πλατφόρμα, πάνω στην οποία μπορουν από κοινού να δημιουργηθούν δράσεις με κοινό όφελος ανάπτυξης και ευημερίας.
Ειδικότερα, ο ΣΕΝΑΒΙ τα τελευταία χρόνια έχει καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες αναβάθμισης των ναυπηγοεπισκευαστικών επιχειρήσεων του και μέσα από την προώθηση καινοτόμων ενεργειών και σε συνεργασία με τους φορείς, μπορούν να επιλυθούν κρίσιμα ζητήματα, που καλούνται να επιλύσουν και οι τοπικές κοινωνίες αλλά και οι επιχειρήσεις. Η οικονομία, το περιβάλλον και ο πολιτισμός μπορούν να είναι τρεις βασικοί πυλώνες ανάπτυξης έχοντας πάντα για γνώμονα τον σεβασμό προς την Σαλαμίνα.

Αξιοποίηση του brand name της ναυμαχίας και τουριστική ανάπτυξη του νησιού παράλληλα με την λειτουργία των ναυπηγοεπισκευαστικών επιχειρήσεων είναι εφικτή; Κάποιοι βλέπουν ότι είναι η τροχοπέδη προς αυτό, ο μεγάλος εχθρός…
Δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει και διαφορετική λύση,άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια τι είχαμε? Δύο αντίθετες κατευθύνσεις. Από την μια ο Δήμος, οι κάτοικοι, το Υπουργείο Πολιτισμού, αγωνίζονται για την ανάδειξη της περιοχής, στηριζοντας τα επιχειρήματα τους στην ιστορική μνήμη της ναυμαχίας και τα αρχαιολογικά ευρήματα. Από την άλλη η θέση του νησιού, ο απάνεμος όρμος, η γειτνίαση με το Πέραμα και το λιμάνι του Πειραιά και όλα αυτά που προανέφερα, αποτελούν ισχυρά κίνητρα που έλκουν σε μια διευρυμένη ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη. Είναι εφικτό να απομακρυνθούν οι ναυπηγοεπισκευαστικές, που είναι εγκατεστημένες εδώ και πολλά χρόνια? Πόσο ρεαλιστικό μπορεί να είναι? Η λύση πιστεύω πως βρίσκεται στην συνύπαρξη του πολιτισμού και της ναυπηγοεπισκευής.Προκειμένου να διασωθεί ο τόπος και να δωθεί στους Κατοίκους και στους επισκέπτες, μόνο με τις σωστές προσσεγγίσεις και δράσεις ανάδειξης του μπορεί να επιτευχθεί, ευαισθητοποιώντας και τις επιχειρήσεις αλλά και τους επισκέπτες όχι μόνο για τους κινδύνους περαιτέρω υποβάθμισης του τόπου, αλλά και προστασίας και αναβάθμισης του Περιβάλλοντος. Με τον τρόπο αυτό θα δημιουργηθεί και ένα πλαίσιο ελέγχου της ναυπηγοεπισκευής. Το δάσος δεν το προστατεύεις περιφράζοντας το,αλλά ευαισθητοποιώντας και δημιουργώντας δράσεις μέσα σε αυτό.
Η ανάπτυξη του τουρισμού μπορεί να εστιαστεί σε πολλές μορφές και σίγουρα οι ναυπηγοεπισκευαστικές δεν είναι τροχοπέδη σε αυτό. Η Σαλαμίνα είναι ευλογημένος τόπος και σε πλεονεκτική θέση, αυτό το μαρτυρά όταν το καλοκαίρι οι παραθεριστές είναι στο επταπλάσιο του πληθυσμού της.
Απλά χρειάζεται κοινή κατευθυνση, εστιασμένες προσεγγίσεις και στρατηγικές. Αναφορικά θα σας πω ότι τα ναυπηγεία Νεωρείου της Σύρου, έχουν εξελιχθεί, σε ένα από τους σπουδαιότερους τουριστικούς – εκπαιδευτικούς προορισμούς. Από τον Φεβρουάριο του 2019, έχουν πραγματοποιήσει Εκπαιδευτικές εκδρομές πάνω από 36 σχολεία και 1970 μαθητές, Γυμνάσια, Λύκεια, ΕΠΑΛ, και θα ήταν πολλαπλάσια αν δεν υπήρχε και η πανδημία, ανακαλύπτοντας τον κόσμο των γνώσεων σε μια ιστορική ναυπηγοεπισκευαστική μονάδα και βαριά βιομηχανία η οποία προσφέρει στην οικονομία του νησιού εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Θα ήταν λάθος λοιπόν να φανταστούμε και την Σαλαμίνα ένα τέτοιο τουριστικό –εκπαιδευτικό προορισμό, όπου οι επισκέπτες, μέσα από μια καταπληκτική εμπειρία να ταξιδέψουν στο χρόνο, με την ιστορική ναυμαχία, να φτάνουν στο σήμερα, βλέποντας από κοντά την καθημερινότητα μέσα από την απαιτητική, συναρπαστική και γεμάτη ένταση ζωή της Σαλαμίνας, αποκτώντας ένα πλούτο γνώσεων και συμβάλλοντας έτσι και καταλυτικά στην περαιτέρω αύξηση της τουριστικής κίνησης στο νησί? Και πόσες άλλες ναυπηγοεπισκευαστικές επιχειρήσεις υπάρχουν ανά τον κόσμο και συνυπάρχουν με την τοπική ιστορία τους, τον πολιτισμό τους και συμπλέουν?

Χρειάζονται όραμα και φαντασία οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου για μια καλύτερη Σαλαμίνα στο μέλλον;
Όλοι μας πρέπει να βρίσκουμε ένα όραμα που να μας υπερβαίνει. Το όραμα στην ζωή αντιπροσωπεύει τις προσδοκίες για το μέλλον.
Η μεγαλύτερη ευχή που έδινε ο παππούς στον εγγονό, στο βιβλίο του Καζαντζάκη, ήταν φτάσε όπου δεν μπορείς. Από την άλλη η φαντασία είναι τεράστια μονάδα παραγωγής. Μην ξεχνάμε, ο,τι υπάρχει στον πλανήτη αυτή την στιγμή, ξεκίνησε ως ιδέα στην φαντασία ενός ανθρώπου. Κάθε
ελπίδα, κάθε στόχος, κάθε επιθυμία και όνειρο γεννιέται στην φαντασία.Σας προσκαλώ να αξιοποιήσουμε όλοι μας την φαντασία, για να μπορέσουμε να οραματιστούμε ενα καλύτερο αύριο. Με όραμα και φαντασία λοιπόν από όλους μας προς το όφελος και το καλό της Σαλαμίνας.