Τα 5 πιο επικίνδυνα αυτοάνοσα νοσήματα

Το ανοσολογικό σύστημα του οργανισμού έχει καθοριστικό ρόλο για τη διατήρηση της υγείας μας. Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις που «μπερδεύει» το ρόλο του και αντιμετωπίζει ως εχθρό στοιχεία του ίδιου μας του οργανισμού. Το αποτέλεσμα είναι τα αυτοάνοσα νοσήματα, από τα οποία πάσχει το 5% του πληθυσμού. Οι τελευταίες ιατρικές εξελίξεις έχουν συμβάλει σημαντικά στην αντιμετώπιση των αυτοάνοσων νοσημάτων.

Τα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως υποδηλώνει άλλωστε και το όνομά τους, οφείλονται σε δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Συγκεκριμένα, εκδηλώνονται όταν αυτό επιτίθεται σε ιστούς του σώματος, ενώ υπό φυσιολογικές συνθήκες ο ρόλος του είναι να τους προστατεύει.

Υπάρχουν τουλάχιστον 80 αναγνωρισμένα αυτοάνοσα νοσήματα, ωστόσο δεν είναι όλα εξίσου επικίνδυνα.

Τα 5 αυτοάνοσα νοσήματα που θα δείτε παρακάτω συνδέονται με σοβαρές επιπλοκές εάν δεν διαγνωστούν ή αντιμετωπιστούν έγκαιρα.

 1. Νόσος του Addison

Η νόσος του Addison, γνωστή και ως επινεφριδική ανεπάρκεια, χαρακτηρίζεται από την επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος στα επινεφρίδια, δύο μικρούς αδένες που βρίσκονται ακριβώς επάνω από τα νεφρά και παράγουν ορμόνες απαραίτητες για την ομαλή λειτουργία των οργάνων και των συστημάτων του ανθρώπινου σώματος.

Εάν δεν αντιμετωπιστεί ή αν έχει παραμείνει αδιάγνωστη, η νόσος του Addison μπορεί να οδηγήσει σε επινεφριδική κρίση, μια επείγουσα και απειλητική για τη ζωή κατάσταση που οφείλεται στα υπερβολικά χαμηλά επίπεδα μιας ορμόνης που ονομάζεται κορτιζόλη. Η επινεφριδική κρίση μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανακοπή, εγκεφαλικό επεισόδιο, υποξία (ανεπαρκής πρόσληψη οξυγόνου και ανεπαρκής οξυγόνωση των ιστών), κώμα ή και αιφνίδιο θάνατο.

2. Κοκκιωμάτωση με πολυαγγειιτιδα (Σύνδρομο Wegener)

Γνωστή και ως Σύνδρομο Wegener, η κοκκιωμάτωση με πολυαγγειΐτιδα οφείλεται σε φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων στη μύτη, στα ιγμόρεια, στον λαιμό, στους πνεύμονες και στα νεφρά, με αποτέλεσμα να μειώνεται η ροή αίματος σε ορισμένα όργανα του σώματος.

Είναι αρκετά σπάνια και τα συμπτώματά της περιλαμβάνουν το μούδιασμα στα άκρα, την αιματουρία, την ύπαρξη αίματος στο φλέγμα, τις πληγές ή μελανιές στο δέρμα, τον πυρετό, το αίσθημα κόπωσης και τη δύσπνοια.

3. Γιγαντοκυτταρική μυοκαρδίτιδα

Μελέτη του 2000 που εκπονήθηκε από ερευνητές στις ΗΠΑ υπέδειξε ότι η γιγαντοκυτταρική μυοκαρδίτιδα είναι το πλέον θανατηφόρο αυτοάνοσο νόσημα. Σύμφωνα με τον Αμερικανικό Οργανισμό Σπανίων Παθήσεων, χαρακτηρίζεται από φλεγμονή του καρδιακού μυός και στα πρώιμα συμπτώματά της περιλαμβάνονται το πρήξιμο στους αστραγάλους, ο πόνος στο στήθος, οι καρδιοπαλμίες (γρήγορος ή ακανόνιστος καρδιακός παλμός), το έντονο αίσθημα κόπωσης και η δύσπνοια. Να σημειωθεί ότι η γιγαντοκυτταρική μυοκαρδίτιδα είναι αρκετά σπάνια.

4. Νόσος του Graves

Η νόσος του Graves οφείλεται σε υπερδραστηριότητα του θυρεοειδούς αδένα. Σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Θυρεοειδούς, τα συμπτώματα της νόσου περιλαμβάνουν επιπλοκές στην όραση και δερματικές αλλοιώσεις αλλά και συμπτώματα όμοια με αυτά του υπερθυρεοειδισμού (π.χ. αυξημένη όρεξη, έντονη εφίδρωση, ταχυκαρδία).

Εάν δεν τεθεί υπό έλεγχο, η νόσος του Graves μπορεί να οδηγήσει σε απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές, όπως καρδιαγγειακές διαταραχές, θυρεοτοξική κρίση (υπερβολική αύξηση των παλμών της καρδιάς, της αρτηριακής πίεσης και της θερμοκρασίας του σώματος), προβλήματα στην εγκυμοσύνη και οστεοπόρωση.

5. Συστημικός ερυθηματώδης λύκος (ΣΕΛ)

Ο λύκος είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από εξάρσεις και υφέσεις, με τα συμπτώματα κατά καιρούς να εντείνονται και να υποχωρούν αντιστοίχως.

Εκτιμάται ότι περίπου 5 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο πάσχουν από κάποια μορφή λύκου. Η νόσος πλήττει συχνότερα τις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας (15-44 ετών).

Ο λύκος επηρεάζει τη λειτουργία πολλαπλών οργάνων, οπότε τα συμπτώματα της νόσου καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα. Σύμφωνα με το Αμερικανικό Ίδρυμα για το Λύκο, τυπικά συμπτώματα του αυτοάνοσου νοσήματος είναι τα εξής:

• – υπερβολική κόπωση
• – πονοκέφαλοι
• – πόνος ή οίδημα στις αρθρώσεις
• – πυρετός
• – αναιμία (χαμηλά επίπεδα ερυθρών αιμοσφαιρίων ή αιμοσφαιρίνης ή χαμηλός όγκος αίματος)
• – οίδημα στα κάτω άκρα, τα άνω άκρα και/ή γύρω από τα μάτια
• – πόνος στο στήθος κατά τη βαθιά εισπνοή (πλευρίτιδα)
• – εξάνθημα σε σχήμα πεταλούδας που καλύπτει τη μύτη και τα μάγουλα
• – φωτοευαισθησία
• – τριχόπτωση
• – μη φυσιολογική πήξη του αίματος
• – μελανό και/ή λευκό χρώμα στα δάχτυλα κατά την έκθεση σε χαμηλές θερμοκρασίες (φαινόμενο Ρεϊνό)
• – έλκη στο στόμα ή τη μύτη

Τα περισσότερα από αυτά τα συμπτώματα εκδηλώνονται και σε άλλες παθήσεις. Ο λύκος αποκαλείται συχνά «ο μεγάλος μιμητής», καθώς τα συμπτώματά του μοιάζουν με τα συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, των διαταραχών του αίματος, της ινομυαλγίας, του διαβήτη, των διαταραχών του θυρεοειδούς και πολλών άλλων παθήσεων της καρδιάς, των πνευμόνων, των μυών και των οστών.

giatros-in.gr