Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΜΑΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Δύο τελευταίες ημέρες τής χρονιάς που αφήνουμε πίσω μας, μιάς χρονιάς, η οποία ίσως «αύριο» να μην έχει πλέον καμία αξία μπροστά σε άλλα πιο έντονα γεγονότα τα οποία θα βιώσουμε, ωστόσο κατά τις παρούσες στιγμές σφραγίζει με το στίγμα της τα όσα ζήσαμε αυτές τις τριακόσιες εξήντα πέντε ημέρες, με ό,τι για εμάς, αυτό συνεπάγεται.

Δώδεκα μήνες ομιχλώδους ζωής, με το φάσμα του θανάτου να πλανάται επάνω από τα κεφάλια όλου του επί της Γης κόσμου, και τον πόνο να περισσεύει στα σπιτικά και τις καρδιές μας. Ένας ανελέητος πόλεμος κατά του ανθρωπίνου είδους, ένας πόλεμος με πολλές διακλαδώσεις, με πολέμους να ανάβουν παντού, με την απειλή της πείνας παγκοσμίως καθώς οι οικονομίες των κρατών «πέφτουν» η μία πίσω από την άλλη, με τρομερές φυσικές καταστροφές, όπως μόλυνση της ατμόσφαιρας, πυρκαγιές, σεισμούς, τυφώνες και, επί πλέον την πανδημία του κορωνοϊού που μας αφανίζει, χωρίς ωστόσο να αποσαφηνίζει από πού προέρχεται, πώς πορεύεται και μέχρι πού θα φτάσει.

Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα, μιάς καμπής τής ανθρώπινης Ιστορίας, η οποία δεν γνωρίζουμε πού θα καταλήξει, με πεσμένο το ηθικό μας πάνω από μία ηθική, η οποία εδώ και δεκαετίες ανταγωνίζεται την μεσαιωνική, ανυπεράσπιστοι ακόμη και από τον διπλανό μας, για τον οποίον δεν γνωρίζουμε αν και πότε θα μας κάνει κακό, εν όψει ενός νέου έτους, το οποίο δεν μπορούμε να προμαντέψουμε το τι ακριβώς θα μας φέρει.

Αυτές, λοιπόν, τις δύο τελευταίες ημέρες του έτους που φεύγει, σήμερα και αύριο, ας συγκεντρώσουμε τις σκέψεις μας, ας επιχειρήσουμε τον απολογισμό μας απέναντι σε ό,τι περάσαμε και δεν μπορέσαμε και από πλευράς μας να διαχειριστούμε σωστά, και ας αναλογιστούμε με αισιοδοξία πως αυτός ο κόσμος, ο κόσμος μας, πάντα αντιμετώπιζε πολλές και δύσκολες συγκυρίες, αλλά ποτέ δεν καταλύθηκε.