ΠΟΤΕ ΕΤΣΙ – ΠΟΤΕ ΑΛΛΙΩΣ

Σε μία διαρκή σύγχυση βρίσκεται περιχαρακωμένη τα τελευταία χρόνια, ολόκληρος ο πλανήτης και οι ενδημούντες αυτόν τον ακολουθούν πλήρως σε αυτήν την ίδια κατάσταση, και δυστυχώς δεν φαίνεται να της ξεφύγουμε. Παρακάμπτοντας άλλες χώρες, καθώς αυτές είναι πάμπολλες, και ερχόμενοι στην δική μας, ας παραδεχθούμε ότι βιώνουμε τον ανεμοστρόβιλο τής αβεβαιότητας και της άγνοιας των όσων συμβαίνουν ή πρόκειται να συμβούν γύρω μας.

Μπερδεμένοι όλοι μας, διαβάζουμε και ακούμε καθημερινώς γεγονότα, σκέψεις, προοπτικές, που την άλλη ημέρα δεν ισχύουν, καθώς έρχονται άλλες, οι οποίες τις ανατρέπουν, ή ακόμη αλληλοσυγκρούονται, και το κυριότερο δηλώνουν «επίσημες» ή «επιστημονικώς επιβεβαιωμένες». Την τελευταία χρονική περίοδο, καθημερινώς μιλούν για εκλογές, οι οποίες προετοιμάζονται, αναβάλλονται, παρέρχονται, αποτελούν «επίσημες ή επιβεβαιωμένες πληροφορίες», αλλάζει δεν αλλάζει ο εκλογικός νόμος, εξαγγελίες ή εικασίες, τις οποίες με την σειρά της απορρίπτει η Κυβέρνηση, και το «γαϊτανάκι» συνεχίζεται ίσα-ίσα για να έχουμε κάτι να λέμε και περνάει ο καιρός μας.

Και εννοείται πως για κάθε θέμα, το οποίο μας απασχολεί, ή το οποίο δημιουργείται, η ίδια επωδός. Στην πλευρά τής επιστημονικής αντιμετώπισης του κορωνοϊού, η ίδια κατάσταση, την οποία παρατηρούμε και στον υπόλοιπο κόσμο, με απόψεις και συμπεράσματα, που επίσης αλληλοαναιρούνται, όπως ότι: οι μάσκες προσφέρουν ή δεν προσφέρουν προστασία, οι μεταλλάξεις είναι σήμερα ακίνδυνες και αύριο επικίνδυνες, τα εμβόλια βλάπτουν και τα εμβόλια αποτελούν σωτηρία, η πανδημία θα εξαφανιστεί το 2024, ή το 2023, αλλά παράλληλα κατ’ άλλους θα τελειώσει ή μπορεί να τελειώσει, ή μπορεί να μην τελειώσει το 2022, Μάρτιο, Απρίλιο, ή Μάϊο, ή Αύγουστο, και πολλές άλλες εκδοχές. Άραγε εξυπηρετεί σε κάτι όλη αυτή η σύγχυση, ή αποτελεί απλά και μόνο ένα «κάτι να πω κι εγώ για να επιδειχθώ πως ξέρω, ή να μην χαθώ από την επικαιρότητα»;

Μήπως, φταίμε σε κάτι και πληρώνουμε με όλα αυτά τα ακαθόριστα, τα οποία, ήξεις-αφήξεις, μας σερβίρονται καθημερινώς;