Ακόμη ένας υπερφίαλος τίτλος για αποκλειστική χρήση στα κοινωνικά δίκτυα

Με έναν ακόμη υπερφίαλο τίτλο για αποκλειστική χρήση στα κοινωνικά δίκτυα, αλλά στην ουσία χωρίς ουσιαστικό αντίκρυσμα, εκτός ίσως από την επιεικώς ευτράπελη προσπάθεια του να δείξει κοινωνική ευαισθησία, ο Δήμος Σαλαμίνας μας πληροφόρησε μέσω του γραφείου τύπου του ότι, εξαιτίας του σάλου που ξεσηκώθηκε στα κοινωνικά δίκτυα, απέσυρε το έγγραφο που είχε στείλει στη γνωστή αλυσίδα Super Market που εμπλέχθηκε στην υπόθεση, ζητώντας την βοήθεια της για το κοινωνικό Παντοπωλείο και το κουτί του φοιτητή. Πραγματικά δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι σκέφτονται στην οδό Αμμοχώστου. Τι ακριβώς θέλησαν να πετύχουν; Και αλήθεια γιατί δεν δημοσιοποιήθηκε το συγκεκριμένο έγγραφο που αναφέρεται στο δελτίο. Κρύβει κάτι η Δημοτική Αρχή; Μετά δε την επίλυση του θέματος από την εταιρεία θα επαναφέρει το έγγραφο; Αυτά είναι κάποια από τα λίγα ερωτήματα που γεννάει η ανακοίνωση της. Τα λιγότερο σοβαρά.

Πηγαίνοντας όμως στα σοβαρά αυτό που τελικά είναι υπό αμφισβήτηση είναι η ίδια η σοβαρότητα της Δημοτικής Αρχής. Μιας Δημοτικής Αρχής που φαίνεται ότι δείχνει υποτιθέμενη ευαισθησία ανάλογα με το τι συμβαίνει στα κοινωνικά δίκτυα. Μιας Δημοτικής Αρχής που δεν απαντάει π.χ στις αιτιάσεις των ιδιοκτητών των ferry boats ότι δίνουν πάνω από 800.000 ευρώ στο Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Σαλαμίνας και ούτε καν ζητάει εξηγήσεις για αυτό. Φαίνεται καθαρά πλέον ότι το μέγεθος της πτώσης που καταγράφει στην αποδοχή της η Δημοτική Αρχή και η θλίψη της για αυτό, γεννάει μια περίεργη πολιτική παραφροσύνη, η οποία πέρα από τον γέλωτα που προκαλεί, μπορεί να είναι και άκρως επικίνδυνη για τον Δήμο και τους Δημότες του.

Υ.Γ Για το ίδιο το γεγονός έγραψε ο συνεργάτης μας Λουκάς Αναγνωστόπουλος δίνοντας την πραγματική διάσταση του γεγονότος.

“ Μπορούμε να συζητάμε για μέρες για το νόμιμο και το ηθικό. Να κάνουμε αναλύσεις επί αναλύσεων. Εάν πεινάσατε έστω και μια μέρα, εάν ξαπλώσατε έστω και μια νύχτα με την πείνα να τρώει σωθικά και ψυχή, εάν μαζεύατε πεντάλεπτα για ένα πακέτο μακαρόνια ή μια φρατζόλα ψωμί, ξέρετε πως ένιωσε η γυναίκα.

Πολλαπλασιάστε τις μέρες πείνας, υποθέστε πως είστε 70 χρόνων και σας συλλαμβάνουν για 40 ευρώ. Πάει να αυτοκτονήσει από ντροπή.

Μπορούμε να συζητάμε επί μέρες για το νόμιμο και το ηθικό, τα συσσίτια, τις κοινωνικές δομές, τις διαδικασίες του σούπερ μάρκετ. Αύριο- μεθαύριο αυτή η γυναίκα ή μια άλλη θα πεινάσει. Και δεν μπορώ να το δεχτώ ως φυσιολογικό να πεινάει μια ηλικιωμένη, όσα οικονομικά και αν έμαθα. Είναι σκληρό και άδικο.”

Νικόλας ο Ψαράς και για την αντιγραφή

Νίκος Γιαννόπουλος