Κωνσταντίνα Θεοφανοπούλου: H νευροβιολόγος της λίστας Forbes με τους πιο επιτυχημένους «30 under 30»

Η Δρ. Κωνσταντίνα Θεοφανοπούλου βρέθηκε στη λίστα Forbes «30 under 30» στην κατηγορία Science and Healthcare. Είναι νευροβιολόγος στο Πανεπιστήμιο Rockfeller στη Νέα Υόρκη και μίλησε για τα επιτεύγματά της, ενώ παράλληλα απαντά στο εάν θα επέστρεφε στην Ελλάδα.

Η ίδια αφηγείται πως οι σπουδές της ξεκίνησαν στην Ελλάδα, όπου σπούδασε φιλολογία στην Αθήνα και έπειτα συνέχισε στη Βαρκελώνη, στη Νέα Υόρκη, στη Βόρεια Καρολίνα και σε άλλα μέρη του κόσμου.

Η Κωνσταντίνα Θεοφανοπούλου, λοιπόν, είδε το όνομά της δημοσιευμένο ανάμεσα σε άλλα 30 στην κατηγορία Science & Healthcare της λίστα του Forbes Europe «30under30», η οποία τιμά τους νέους κάτω των 30 ετών για την συμβολή τους, ο καθένας στον τομέα του.

Σπούδασε Φιλολογία, με κατεύθυνση στη Γλωσσολογία στο ΕΚΠΑ, έκανε το μεταπτυχιακό της στη Νευροεπιστήμη της Γλώσσας στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης και διδακτορικό στα Πανεπιστήμια της Βαρκελώνης, Duke και Rockefeller. Αυτό το διάστημα, κάνει το μεταδιδακτορικό της στο Πανεπιστήμιο Rockefeller της Νέας Υόρκης.

«Άλλαξα κατευθύνσεις και η διάκριση έγινε λόγω της συμμετοχής μου σε πρότζεκτ νευροβιολογίας» δηλώνει η ίδια στην εκπομπή «Μέρα Μεσημέρι με τη Μάριον» του Open.

Στην ερώτηση πώς από τη Φιλολογία «μεταπήδησε» σε κάτι τόσο διαφορετικό, η ίδια λέει πως η μεγάλη αλλαγή και το μεγάλο κίνητρο «έγινε στο μάστερ μου, το οποίο ήταν αρκετά διεπιστημονικό» και «είδα ότι υπάρχουν πολλοί κλάδοι που εστιάζουν πιο πολύ στο τι συμβαίνει στον εγκέφαλο και γιατί μιλάνε οι άνθρωποι».

Τέλος, στο ενδεχόμενο να επιστρέψει κάποτε στην Ελλάδα, απαντάει πως «συγκεκριμένα τώρα, με τις τωρινές συνθήκες, είναι δύσκολη η επιστροφή μου στην Ελλάδα, γιατί δεν υπάρχουν αρκετά εργαστήρια. Θα μπορούσα αλλά οι συνθήκες δεν είναι γόνιμες».

Όταν ρωτήθηκε από την ιστοσελίδα Jenny ποια ήταν η αντίδρασή της όταν έμαθες πως θα είναι στη λίστα, απάντησε:

Ένιωσα ηρεμία και δικαίωση για το ότι ανταμείβεται η σκληρή δουλειά πολλών ετών, αλλά και χαρά που μπορώ να μοιραστώ μια τέτοια επιτυχία με άτομα που αγαπώ πολύ. Πάντα για μένα οι επιτυχίες είναι αλληλένδετες με τη δυνατότητα να τις μοιραστώ. Είναι σημαντικό, επίσης, για τη μετέπειτα πορεία μου ότι μια αξιόλογη επιστημονική επιτροπή έκρινε το έργο μου ως άξιο διάκρισης.

Κάποιες φορές χρειάζεται να κριθείς άξιος από άλλους εκτός του εργαστηρίου και του πανεπιστημίου σου· εξωτερικοί κριτές μπορούν να βοηθήσουν στο να ξεπεράσουμε το imposter syndrome που πολλοί νέοι επιστήμονες έχουμε. Νιώθουμε ότι δεν αξίζουμε, όσο κι αν μας λένε το αντίθετο.

Όταν ρωτήθηκε πώς βρέθηκε σε αυτήν την δουλειά, η Κωνσταντίνα είπε:

Η διαδρομή μου ήταν αρκετά δαιδαλώδης: σπούδασα Φιλολογία, με κατεύθυνση Γλωσσολογία, στον Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εκεί συνειδητοποίησα ότι το ερώτημα που πραγματικά με ενδιαφέρει να μελετήσω ήταν αυτό της εξέλιξης της γλώσσας ή, αλλιώς, της φωνητικής επικοινωνίας· αν, με άλλα λόγια, υπάρχει κάτι κοινό μεταξύ του δικού μας συστήματος επικοινωνίας και αυτού άλλων ζώων, όπως των πτηνών.

Κατάφερα να εντρυφήσω σε θέματα Νευρολογίας της γλώσσας κατά τη διάρκεια του Erasmus μου στο Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης. Έπειτα, έκανα το Master μου πάνω στη Νευροεπιστήμη της Γλώσσας στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, όπου συνέχισα, ξεκινώντας το διδακτορικό μου πάνω στον ρόλο της ωκυτοκίνης στη φωνητική παραγωγή του ανθρώπινου λόγου και του κελαηδήματος των πτηνών. Στην ουσία έκανα το διδακτορικό μου μεταξύ τριών πανεπιστημίων: University of Barcelona, Duke University και Rockefeller University.

Κατά τη διάρκεια του διδακτορικού μου, συνειδητοποίησα ότι ήταν πολύ δύσκολο να μελετήσω το αντίστοιχο γονίδιο της ωκυτοκίνης στα πτηνά, λόγω του ότι, φαινομενικά, δεν «είχαν» το αντίστοιχο γονίδιο, αλλά ένα άλλο παρόμοιο, επονομαζόμενο «μεσοτοκίνη». Μετά από μελέτη, κατάλαβα ότι στην ουσία τα δύο αυτά γονίδια, που έχουν διαφορετικό όνομα στα θηλαστικά (ωκυτοκίνη) και στα πτηνά (μεσοτοκίνη) είναι στην ουσία το ίδιο γονίδιο, το οποίο λανθασμένα είχε ονομαστεί διαφορετικά στο παρελθόν.

Αυτό μας ώθησε να μελετήσουμε την εξέλιξη των γονιδίων της οικογένειας της ωκυτοκίνης σε γονιδιώματα πολλών ειδών, ώστε να λύσουμε τα ζητήματα ονοματολογίας. Ξεκινώντας από αυτό το φαινομενικά μικρό πρόβλημα, εν τέλει καταλάβαμε ότι η τρέχουσα ονοματολογία των γονιδίων πάσχει από πολλά προβλήματα, που πρέπει να λυθούν άμεσα, ώστε να μπορούν να επικοινωνούν αποτελεσματικά οι επιστήμονες.

Άρα, δουλεύω πλέον πάνω σε 2 προγράμματα: στη νευροβιολογία της γλώσσας και στη γενομική, με στόχο μια παγκόσμια κοινή ονομασία των γονιδίων.

Εδώ και ενάμιση χρόνο κάνω το μετα-διδακτορικό μου στο Rockefeller University. Βρίσκομαι σε μια πολύ δυνατή ομάδα που κάθε μέρα με βοηθά να ξεπερνάω τα όριά μου.

Με πληροφορίες από Open Tv μέσω ethnos.gr
hellasjournal.com