Πολιτικά υπερφίαλοι

Υπερφίαλος κυριολεκτικά είναι αυτός που εκχειλίζει πάνω από τη φιάλη.

Σε μεταφορική χρήση όμως είναι αυτός που χαρακτηρίζεται από αδικαιολόγητη αλαζονεία ή έπαρση ή που χαρακτηρίζεται από υπερβολική αισιοδοξία, δίχως επαφή με την πραγματικότητα.

Τα συνώνυμα αυτής της λέξης είναι αλαζόνας, αλαζονικός, επηρμένος, ματαιόδοξος, ξιπασμένος, υπερόπτης, υπεροπτικός, φαντασμένος και νάρκισσος.

Σε ιδιωτικό επίπεδο έναν άνθρωπο που συγκεντρώνει πάνω του αυτά τα στοιχεία απλά δεν τον κάνεις παρέα και τον αποφεύγεις.

Σε πολιτικό και μόνο όμως επίπεδο αν τα παραπάνω αποτελούν πολιτικά χαρακτηριστικά και ειδικά της εξουσίας αυτομάτως γίνονται επικίνδυνα για τον οποιοδήποτε τόπο.

Φυσικά ο λαός του κάθε τόπου ξεχωριστά, αλλά και συνολικά της πατρίδας μας έχει δείξει ότι τιμωρεί με τον ανάλογο τρόπο όλους αυτούς, που ενώ έδειξαν στην αρχή και προεκλογικά μετριοπαθείς και ταπεινοί στην συνέχεια ιππεύοντας την κάλαμο της εξουσίας μεταμορφώθηκαν σε πολιτικά υπερφίαλοι, θεωρώντας τον κατ’ ελάχιστο πολιτικά ευνουχισμένο και κατά μέγιστο πολιτικά ηλίθιο ώστε να μην καταλαβαίνει τα τεκταινόμενα γύρω του.

Ο λαός τιμωρεί τους πολιτικά υπερφίαλους, ακόμα και αν έχουν εξαπολύσει, μέσω της πανταχού παρούσας αυλής τους, πογκρόμ λάσπης, συκοφαντίας αλλά και “τιμωρίας” εναντίον κάθε αντίθετης φωνής, που τους χαλάει το αφήγημα τους , ακόμα και εναντίον ανθρώπων που τους στήριξαν παρασυρόμενοι από το πρόσωπο που έδειξαν προεκλογικά. Ταυτόχρονα με συντονισμένη εκστρατεία παραπληροφόρησης και ενώ αποφεύγουν να δώσουν επιμελώς λύσεις σε μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος τους, παρουσιάζονται έξωθεν, σε μη γνώστες της πραγματικής κατάστασης που επικρατεί, σαν σωτήρες.

Συνήθως δε και για να γίνει πιστευτό καπηλεύονται έργα που οφείλονται σε άλλους, ώστε να πείσουν, ενώ το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η αυτοπροβολή τους και οι επόμενες εκλογές ανεξάρτητα αν οι μισές αλήθειες που λένε για να το επιτύχουν στις πλείστες των περιπτώσεων είναι χειρότερες και από το χειρότερο ψέμα.

Ανεξάρτητα αν υπονομεύουν με τις ενέργειες τους το μέλλον του τόπου τους.

“Εγώ, μόνος μου, θα σώσω τον κόσμο και αν δεν σωθεί εγώ θα φταίω” έλεγε ο Καζαντζάκης και αυτό ακριβώς είναι το χρέος όλων μας.

Ξεχωριστά του καθενός μας και συνολικά όλων μας.

Αυτό όμως μπορεί να γίνει με έναν μόνο τρόπο.

Στέλνοντας τους πολιτικά υπερφίαλους στη λήθη της ιστορίας, μετατρέποντας τους σε δυσάρεστη ανάμνηση.

Νικόλας ο ψαράς
και για την αντιγραφή
Νίκος Γιαννόπουλος