Αχ αυτός ο ήλιος!

της Δέσποινας Τσέρκα

Αχ αυτός ο ήλιος! Καθώς λούζει την πλάση με το φως του, εκείνη
παίρνει λίγο από τη λάμψη του και αμέσως γίνεται πιο όμορφη, πιο
λαμπερή και πιο χαμογελαστή. Δείχνει να ξυπνάει και να παίρνει μια
βαθιά ανάσα και να ρουφάει όλα τα αρώματα των λουλουδιών που με το
απαλό αεράκι σκορπίζονται παντού στον αέρα. Τα πουλιά πριν την
πρώτη εμφάνιση του ήλιου έχουν ξεκινήσει το τραγούδι τους που καθώς
το ακούς νιώθεις να ταξιδεύεις σε άλλους κόσμους. Κόσμους
παραμυθένιους γεμάτους με εξωτικά πουλιά, ξανθές και καστανομάλλες
νεράιδες, όμορφες πριγκιποπούλες που η ομορφιά τους δεν συγκρίνεται
με καμίας άλλης πάνω στη γη, κακές μάγισσες και τεράστιους γίγαντες.
Καθώς ταξιδεύεις μπαίνοντας σε μια μικρή ξύλινη βαρκούλα βλέπεις
τοπία και πλάσματα που δεν τα συναντάς στην πραγματική ζωή. Ζουν
μόνα τους ευτυχισμένα και ξέγνοιαστα στα όμορφα σπίτια τους που
άλλα είναι πάνω σε κλαδιά δέντρων που μόνο πετώντας μπορεί κανείς να
τα επισκεφτεί. Άλλα είναι περίτεχνα διακοσμημένα τη μέση του ποταμού
που μπορείς μόνο με βάρκα να πας για έναν απλό χαιρετισμό. Όλοι εκεί
συνεννοούνται με τραγούδια και κανείς ποτέ εκεί δεν φωνάζει. Όλα
κυλάνε πολύ γαλήνια και όμορφα. Και κανένας δεν φοβάται κανέναν
γιατί έχουν κάνει μια συμφωνία μεταξύ τους που δεν την παραβαίνει
κανείς. Επειδή σε όλους αρέσει ο τόπος τους και κανένας δεν θέλει να
φύγει από εκεί, παράγγειλαν πριν χρόνια από έναν σοφό μάγο να τους
γράψει ένα βιβλίο που να είναι γραμμένοι οι κανόνες που θα πρέπει να
τηρούνται από όλους και να υπάρχει ένα κενό που εκεί θα υπογράψουν
όλα τα πλάσματα ότι συμφωνούν με όλα όσα γράφει το βιβλίο. Αυτό και
έγινε. Ο μάγος έφτιαξε ένα μεγάλο και όμορφο βιβλίο διακοσμημένο με
πολύτιμα πετράδια. Αυτό θα φυλάσσεται στο παλάτι του βασιλιά που
είναι και υπεύθυνος να διατηρεί την τάξη στον τόπο του. Ο καθένας στο
σπίτι του όμως θα είχε αναρτημένα και καρφιτσωμένα σε ένα μέρος του
σπιτιού του τις οδηγίες- εντολές για να μην ξεχνά κανείς τι πρέπει να
κάνει και πως πρέπει να φέρεται ο ένας στον άλλον. Και όσο γίνονται
αυτά εσύ ο ταξιδιώτης παρακολουθείς τη ζωή αυτών των παράξενων
πλασμάτων και βλέπεις πόσο αγάπη και συνεννόηση υπάρχει μεταξύ
τους. Κανείς δεν ενοχλεί κανέναν, όλοι κάνουν τις εργασίες τους ήρεμα
και ομορφαίνει όλο το τοπίο με αυτή την ησυχία που εδρεύει παντού. Και
σκέφτεσαι ότι θα ήταν όμορφο και στον δικό σου κόσμο να υπάρχει αυτή
η προκοπή και αγάπη μεταξύ των ανθρώπων. Ξαφνικά νιώθεις ένα
φτερούγισμα στην καρδιά και βιάζεσαι να επανέλθεις πάλι στο δικό σου
κόσμο.

Τρέχεις στο σπίτι σου και πας κατευθείαν στη μικρή βιβλιοθήκη
που εκεί φυλάς την Αγία Γραφή. Ξεφυλλίζεις γρήγορα το ιερό βιβλίο και
συνειδητοποιείς ότι έχεις και εσύ ένα βιβλίο γεμάτο με προτροπές για να γίνεις ένας καλύτερος άνθρωπος. Καθώς διαβάζεις ρουφάς το καθετί με
τόση λαχτάρα που νιώθεις να γεμίζεις χωρίς να χορταίνεις. Βρήκες
επιτέλους τον τρόπο να γίνεις εσύ πρώτα ένας καλός άνθρωπος. Και με
την προσευχή σου και τη σύνεσή σου θα ακολουθήσουν και άλλοι. Ο
δρόμος που διάλεξες μπορεί να μην είναι πολύ εύκολος αλλά κάθε
προσπάθεια για την καλυτέρευση της ζωής σου αξίζει όσο τίποτε άλλο.
Αμέσως Τον ευχαριστείς και ξεκινάς να πορεύεσαι τον δρόμο που θα σε
οδηγήσει στη Βασιλεία του Θεού.