ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Είθισται, κάθε  χρόνο αυτήν την ημέρα, και με πρωτοβουλία και συντήρηση ΟΗΕ, να τιμούμε την Ειρήνη, σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, σαν κάτι το πολύ σημαντικό, για εμάς τους Ανθρώπους, όπως πράγματι είναι.

Σε καιρούς ειρήνης, είναι η αλήθεια πως εμείς οι άνθρωποι αυτής της Γης, ζούμε ξένοιαστα και δημιουργικά, χωρίς κλαγγές πολέμων και τις τραγικές, σε όλα τα επίπεδα ζψής, επιπτώσεις τους.

Στην αντίθετη περίπτωση, η δυστυχία απλώνεται επάνω από την Γη και παραβιάζει τις ψυχές μας, γεμίζοντάς-τες φόβο, αγωνία, θλίψη και πόνο από τον χαμό αγαπημένων προσώπων μας και από τις καταστροφές του περιβάλλοντες, όπου τα σπίτια μας, ο αέρας μας, οι αναπνοές μας.

Όμως, κατά πόσον έχουμε κατανοήσει, αυτό, το οποίο τιμούμε, και για το οποίο μιλάμε σήμερα, όταν ακριβώς την ίδια στιγμή,. Σε όλον τον πλανήτη, οι πόλεμοι και οι καταστροφές τους βρίσκονται σε ημερήσια διάταξη;

Πόσα, στα αλήθεια, δεινά δεν πέρασε η Ανθρωπότητα από καταβολής κόσμου μέχρι και σήμερα, πόσοι τόποι και άνθρωποι δεν καταστράφηκαν, πόσο πολύ κρύφτηκε από ντροπή ο πολιτισμός μας και απελπιστικά αυτοκατηγορηθήκαμε, ενδομύχως, για τα αιμοβόρα ένστικτά μας, όταν αντί να αποτινάξουμε αυτές τις διαβολικές επιλογές μας, οι οποίες σε τελευταία ανάλυση δεν οδηγούν παρά και μόνο στην καταστροφή και προσομοίωσή μας με τα άγρια και μη νοήμονα διψώντα για αίμα προϊστορικά θηρία, και όμως, αντί να διδαχθούμε, όλο και περισσότερο καταφεύγουμε στην συχνότατα, χωρίς καμία λογική, πρακτική του.

Διεθνής Ημέρα της Ειρήνης σήμερα, θεσπισμένη από τον ΟΗΕ, να τιμάται κάθε χρόνο, τέτοια ημέρα, ερήμην αυτής της ίδιας της Ειρήνης, η οποία βάλλεται παντοιοτρόπως και ποικιλοτρόπως, από εμάς, τους, ίδιους, οι οποίοι ομνύουμε στο όνομά της και στην δόξα της, για να την προσβάλλουμε παράλληλα και καθημερινώς απανταχού της Γης.