Το σπήλαιο του Ευριπίδη στην Σαλαμίνα ξαναγίνεται τόπος τέχνης και πολιτισμού

Την επανασύσταση του σπηλαίου του Ευριπίδη, αλλά και της εξαιρετικά ιδιαίτερης φυσιογνωμίας της Σαλαμίνας, επιδιώκει μέσω βιωματικών σεμιναρίων για το αρχαίο θέατρο ο ΕΟΤ σε συνεργασία με τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, την σκηνοθέτρια και θεατρολόγο Χρύσα Γεωργαντά, τον Δήμο Σαλαμίνας και τον καθηγητή Αρχαιολογίας και επικεφαλής της ανασκαφής, Γιάννο Λώλο.

Σε συνέχεια την δράσης «Εισαγωγή στο Αρχαίο Θέατρο και το Έργο του Ευριπίδη» το οποίο πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά τον Ιούλιο 2022, στο σπήλαιο του Ευριπίδη, στη Σαλαμίνα με φοιτητές του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα αλλά και ο σχεδιασμός για το μέλλον του προγράμματος, της προβολής του Σπηλαίου και της ανάδειξης ολόκληρης της Σαλαμίνας, ως ιστορικού και πολιτιστικού προορισμού.

Η κ. Μαριάννα Κάλμπαρη, καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν, χαιρετίζοντας τους προσκεκλημένους και τους φοιτητές που ήταν παρόντες, πριν δώσει το λόγο στους ομιλητές σχολίασε ότι «μακάρι να είναι η αρχή για μια σειρά τέτοιων δράσεων που είναι ωφέλιμες και για όλους μας, και για τον πολιτισμό, για το θέατρο, για τον τόπο μας».

Η πρόεδρος του ΕΟΤ, Άντζελα Γκερέκου, αφότου ευχαρίστησε ξεχωριστά όλους τους συντελεστές καθώς και το Δήμο Σαλαμίνας για την πολύτιμη συνεργασία και βοήθεια, αναφέρθηκε συνολικά στο «εγχείρημα προβολής της Σαλαμίνας και όχι μόνο για τη θρυλική της ναυμαχία αλλά βεβαίως και γιατί εκεί το αποτύπωμα του αρχαίου τραγωδού μας, του Ευριπίδη, είναι όσο πιο δυνατό από οπουδήποτε αλλού καθώς είναι εκεί η σπηλιά που διαλογιζόταν, που εμπνεύστηκε μερικά από τα πιο σπουδαία του έργα που ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο ανεξίτηλα».

«Η ιδέα να προβληθεί η Σαλαμίνα ως σημείο παγκόσμιου πολιτιστικού τουρισμού λόγω της σπουδαίας ιστορίας της αλλά και μέσω της προβολής αυτού του θαυμάσιου φυσικού μνημείου που είναι το σπήλαιο ξεκίνησε» πριν την πανδημία, η οποία ανάγκασε την ομάδα υλοποίησης να αλλάξει τους σχεδιασμούς της. Ωστόσο, το σεμινάριο έγινε πιλοτικά το 2021 και, πλέον, με τη συμμετοχή φοιτητών το 2022, με στόχο «να μοιραστούμε και με άλλους κυρίως νέους ανθρώπους» την εμπειρία του αρχαίου θεάτρου αλλά και της Σαλαμίνας, ανέφερε η πρόεδρος του ΕΟΤ, πρόσθετοντας ότι το νησί «έχει επίσης εξαιρετικά πλούσια λαογραφία, έχει μια παράδοση και νεώτερης ακόμα ιστορίας, ο Σικελιανός είχε εκεί το σπίτι του και πάρα πολλά χαρακτηριστικά», πέραν φυσικά της αρχαίας ιστορίας της.

Ο κ. Γιάννος Λώλος, επικεφαλής της ανασκαφής στο σπήλαιο του Ευριπίδη που «διενεργήθηκε από το Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων, δηλαδή η ανασκαφή του σπηλαίου και του ιερού του Διονύσου, και διήρκησε από το 1994 έως και το 2000» παρουσίασε τα τέσσερα βασικά τεκμήρια που στην έρευνα αλλά και την επιβεβαίωση ότι πράγματι πρόκειται για το σπήλαιο του Ευριπίδη. Χαρακτηριστικά είπε ότι «οι ντόπιοι το ξέραν όλοι το σπήλαιο», αλλά υπήρξε και η απόφαση για την ανασκαφή και χαρακτήρισε «πολύ σημαντικό πολιτιστικό γεγονός τη διοργάνωση του κύκλου σεμιναρίων για το έργο του Ευριπίδη και μάλιστα στη Σαλαμίνα, στο ησυχαστήριο του μεγάλου τραγικού στην τοποθεσία Περιστέρια, που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της νήσου». Ο κ. Λώλος τόνισε ακόμα ότι οι εργασίες για την ανάδειξη του ιερού του Διονύσου και του σπηλαίου ήταν «μια από τις δυσκολότερες ανασκαφές αρχαιολογικού σπηλαίου στην Ελλάδα, με βάση την ποσότητα, τον χαρακτήρα και την ερμηνεία των πολυάριθμων ευρημάτων από τους χώρους του, ο οποίος είχε ποικίλες και μεταβαλλόμενες χρήσεις κατά τη διάρκεια έξι διαφορετικών περιόδων της ελληνικής προϊστορίας και ιστορίας».

Η σκηνοθέτρια Χρύσα Γεωργαντά σημείωσε ότι τέθηκαν «οι βάσεις για σεμινάρια αρχαίου θεάτρου στο χώρο του σπηλαίου με σπουδαστές της Σχολής Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν και οργανώνοντας ήδη ομάδες φοιτητών από το εξωτερικό για το επόμενο καλοκαίρι. Έχουμε ήδη ξεκινήσει». «Πέραν των αποτελεσμάτων του βιωματικού σεμιναρίου, σκοπός είναι να συστηθεί σε όλους του σπήλαιο του Ευριπίδη, αυτός ο περίκλειστος ιδιωτικός χώρος έμπνευσης και πνευματικής δημιουργίας» είπε η κ. Γεωργαντά προσθέτοντας ότι η ύπαρξη και μόνο του σπηλαίου ως χώρος διαλογισμού «δίνει τροφή για σκέψη. Γιατί ο Ευριπίδης αποσύρεται να διαλογιστεί εκεί; Τι σημαίνει δια-λογισμός; Διά του λογισμού; Ο λογισμός του Διός; Οι τραγωδίες γνωρίζουμε ότι είναι γεμάτες διά-λόγους. Το σπήλαιο του Ευριπίδη στη Σαλαμίνα είναι σκοτεινό, δαιδαλώδες, δύσκολο, ενίοτε αποτρόπαιο και ίσως σε μερικούς προκαλεί φόβο. Πώς μπορεί λοιπόν να αποτελεί ιδανικό χώρο για διαλογισμό;». Όπως σημείωσε η ίδια, βασιζόμενη στην αλληγορία του σπηλαίου του Πλάτωνα «σκεφτόμαστε ότι τα σπήλαια μας μιλούν για ένα νοητό κόσμο που η θέασή του και μόνο μας προκαλεί ένα μεγάλο πόνο, όπως από το εσωτερικό ενός σκοτεινού σπηλαίου βγαίνουμε απότομα στο δυνατό φως του ήλιου. Από το σκοτάδι στο φως. Από την άγνοια στην αυτογνωσία».

Στο τέλος της συνέντευξης Τύπου, η εικαστικός και εκπαιδευτικός Τζελίνα Πάλλα, η οποία σχεδίασε μαζί με την κ. Γεωργαντά το βιωματικό εργαστήριο, παρουσίασε βίντεο και στιγμιότυπα ως ένα μικρό χρονικό από τα στάδια που ακολουθήθηκαν στη διάρκεια του σεμιναρίου ώστε οι φοιτητές του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν να μυηθούν λίγο περισσότερο στα «κλειδιά της αρχαίας τραγωδίας», όπως τα χαρακτήρισε η κ. Γκερέκου.

Σ.Μ. – ΑΠΕ ΜΠΕ