Σαλαμίνα το κέντρο μίας εγκαταλελλειμμένης πόλης!!!

Στο κέντρο της Σαλαμίνας η εγκατάλειψη και η παρακμή, υπερχειλίζουν,μέσα στις λιγοστές προσπάθειες ιδιωτών επιχειρηματιών να κρατήσουν τα καταστήματά τους( κυρίως μικροΚαφέ και πώλησηςρούχων) ,με δυσκολία μέσα στην ανυπαρξία ρευστότητας από την έλλειψη αγοραστικής δύναμης του πληθυσμού.

Στο πιο κεντρικό σημείο της Σαλαμίνας, πίσω από τον Άγιο μηνά, 3 κατοικίες της παλιάς πόλης( απο τις δεκάδες του κέντρου που είναι ερειπωμένες και απαιτείται αναδόμηση ή ανοικοδόμηση ή αναπαλαίωση), δεν έχουν αναπλαστεί ή  απαλωτριωθεί ώστε,όχι μόνο να προσδώσουν μια καλύτερη εικόνα αλλά και να χρησιμοποιηθούν από τον πληθυσμό και επισκέπτες του νησιού, ως χώροι είτε εμπορικοί είτε πληροφόρησης για το Σαλαμινιώτικο στυλ/ρυθμό δόμησης των περασμένων δεκαετιών.  

Αυτές οι παλιές οικίες, έχουν καταλήξει να είναι κέντρα βρωμιάς, ερειπίων και αδέσποτων ζώων και αρουραίων “κατάλυμα ” αλλά κυρίως αφοδευτήριο.

Πέραν του γεγονότος, ότι αυτή η περιοχή του κέντρου χρειάζεται παντελώς αναδόμηση,  παρατηρείται ότι μέσα στην απαξία των δημοτικών αρχών,  δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον για την βελτίωση της πολεοδομικής κατάστασης εκεί, ώστε να ανασάνουν και οι κάτοικοι και οι μαγαζάτορες (δημιουργώντας ένα θελκτικό συνδυασμό παραδοσιακών κτηρίων για δημιουργία νέων εμπορικών καταστημάτων καφέ κλπ με τα νεα κτήρια των τωρινών κατοίκων)  αλλά και για να αναδείξουν την πολιτισμική παράδοση του νησιού, που μένει μέσα από την αρχιτεκτονική των κτηρίων του ιστορικού κέντρου των τελευταίων αιώνων. Στη τελευταία φώτο,πιο πάνω, βλέπουμε το λουλακί το παραδοσιακό χρώμα των Κουλουριώτικων κατοικιών.

Το κέντρο της Σαλαμίνας,  δείχνει μια αποστροφή του ίδιου του πληθυσμού του ,να χρησιμοποιηθεί και οι “νεες δημοτικές αρχές , των νέων μυαλών ” το άφησαν να ερημώσει και να μαραθεί ουσιαστικά, όχι μόνο από την πλευρά της ανεργίας της έλλειψης αγοραστικής δύναμης λόγω φτώχειας και μηδαμινών θεσεων εργασίας στο νησί ( που είναιτο πιο σημαντικό -σοβαρό και δύσκολο) , αλλά και να αξιοποιηθεί ως ένα ιστορικό πολεοδομικό σύνολο, όπου θα γίνεται η συγκέντρωση-η μάζωξη των νέων και μη κατοίκων του νησιού ( ως να είναι η ψυχή του νησιού όπου η διαχρονική αξία του θα διαπερνά και εμπορικά αλλά και θεαματικά από γενιά σε γενιά μέσω της εκεί φιλικής και οχι μόνο  συγκέντρωσης των κατοίκων της Σαλαμίνας)

Υ.γ.1 μέσα σε όλα αυτά οι κάτοικοι του κέντρου έχουν να αντιμετωπίσουν και τα βοθρολύματα που από το ,για πρώτη φορά απο την κατασκευή του  (& 1η φορά ασυντήρητο  επι 10 μήνες )  καμμένο & χωρίς καν ακόμα  μελέτη επιδιόρθωσής του ,αντλιοστάσιο ,που αναβλύζουν τυχαία από όποιο φρεάτιο σπάσει από τη πίεση των λυμάτων που δεν μπορεί να μοιραστεί λόγω σπασμένων βαλβίδων στο δίκτυο έξω από το αντλιοστάσιο. Γεγονός που έχει ως συνέπεια τα λύματα να πηγαίνουν στους αγωγούς όμβριων και να καταλήγουν στη θάλασσα, αλλά και να σπάνε φρεάτια άλλων δικτύων με υπερχειλήσεις από λύματα που πέρασαν από τους αγωγούς των όμβριων.

Υ.γ.2 Τα εγκληματικά στοιχεία που έχουν εγκατασταθεί στο κέντρο με την ανοχή της δημοτικής αρχής, που δεν πιέζει πολιτικά για κάθαρση της εγκληματικοτητας στο κέντρο και δεν φέρνει επενδύσεις ώστε να αναβαθμιστεί το κέντρο του νησιού δια της πράξης και όχι δια του κυνηγητό, έχουν κάνει τον περισσότερο κόσμο του κέντρου να μένει απομονωμένος από τους γείτονες & γνωστούς του μέσα στα σπίτια του, χωρίς να μπορεί να ζήσει την κοινωνικότητα που έχει μάθει στη Σαλαμίνα από πάππου προς πάππου. Ειλικρινά στις περιοχές του Βορρού, και ανω του βουρκαρίου δλδ του κλειστού γηπέδου μπάσκετ εως τον Άγιο Δημήτριο( πλατεία Κουφού και ανω) η εικόνα των φαβέλων του Ρίο ντε Τζανέιρο είναι η πρώτη που σου έρχεται στο μυαλό, απλά αντί για σπίτια απο τσίγγο, υπάρχουν σπίτια από γκρεμισμένα τοιχία που κατοικουνται από πληθυσμούς ριμαγμένους από την ανεργία την αποεπένδυση και τη φτώχεια( που πολλοί απο αυτούς το έχουν ρήξει στη λούμπεν ή  και κανονική εγκληματικότητα ) που υπάρχει στο νησί εάν δεν είσαι καπετάνιος ή να δουλεύεις στο ναυστάθμο.

#SalamisCivilProtection

Πολιτική Προστασία Σαλαμίνας