ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Μέχρι πρότινος, ακόμη, στην Ελλάδα πιστεύαμε πως τα παιδιά εκπροσωπούν σε γενικές γραμμές, ένα μέλλον. Το μέλλον του κόσμου, της πατρίδας, της οικογένειας και εν πολλοίς, το δικό τους.

Σήμερα, τα παιδιά σε όλον τον κόσμο, δεν έχουν πλέον το δικαίωμα να μιλούν για το μέλλον τους, αν λάβουμε υπόψη μας τον τρόπο ζωής και εκπαίδευσής τους, απόρια των οποίων είναι και η παραβατική συμπεριφορά τους στην σύγχρονη κοινωνία, όπου ο τρόμος κυριαρχεί και οι κάθε είδους συμμορίες θριαμβεύουν.

Η «απελευθέρωση» των παιδιών από τα οικογενειακά στάνταρτς, την απόλυτη ελευθερία του να κάνουν ό,τι αυτά θέλουν και τα ευχαριστεί, εκ μέρους των γονέων, ενώ και η «παιδεία», ακολουθεί εδώ και μερικές δεκαετίες κάποια διαφορετικά από τα παλαιότερα πρότυπα, δυστυχώς οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση.

Πέραν αυτών, η «κουλτούρα», της οποίας ήρωες-πρότυπα είναι τα παιδιά, οι έφηβοι και οι νέοι σε ξένα κράτη, και ιδιαίτερα των ΗΠΑ, ο κακός μιμητισμός μας, -εμάς των Ελλήνων, γενικώς»-, ο οποίος και επιτάσσει να αντιγράφουμε ό,τι «ανθεί» αλλού, και να το αξιοποιούμε επαναλαμβάνοντάς-το και μάλιστα επί τα χείρω, μας οδήγησε πλέον σε ένα τέτοιο σημείο παιδικής και εφηβικής πρακτική της παραβατικότητας και της εγκληματικής βίας, και μάλιστα, -κάποιες φορές-, να μας ωθεί να σκεπτόμαστε ποιό θα είναι το μέλλον τους και το μέλλον των δικών τους παιδιών, λίγα χρόνια αργότερα.

Ακούμε, διαβάζουμε και βλέπουμε ιδίοις όμμασι και καθημερινώς τα όσα τεκταίνονται από μεμονωμένα άτομα έως και μικρές ή μεγαλύτερες συμμορίες παιδιών και νέων, οι οποίοι ανεξέλεγκτα ποιούν βία με απρόσμενα αποτελέσματα.

Αδιευκρίνιστο μάλιστα είναι, -και αυτό δημιουργεί μεγάλη ανησυχία-, το πώς και γιατί, η Πολιτεία τόσα χρόνια τώρα, δεν έχει ακόμη αποφασίσει να παρέμβει και μάλιστα καταλυτικά.

Παιδιά κλέβουν, χτυπούν, μαχαιρώνουν, γινονται φόβος και τρόμος, όχι μόνο για άλλα παιδιά, αλλά και για ενήλικες ακόμη, η κοινωνία αγανακτεί, εκφράζει φόβους, ζητά άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα, αλλά ελάχιστη, αν όχι καθόλου, ανταπόκριση βρίσκει.

Προχθές το βράδυ, στον τηλεοπτικό «Αντένα», η τραγική αυτή υπόθεση προβλήθηκε και μέσα από την σχετική εκπομπή, αναφέρθηκε το γεγονός ότι μετά την επί πολλά έτη σιωπή της Πολιτείας, δυόμισι χιλιάδες άτομα, -γονείς, αδέλφια, συγγενείς-, ανέλαβαν την υπόθεση στα χέρια τους, και στην Κηφισιά, όπου εδράζονται, επιχειρούν περιπολίες κατά την διάρκεια των νυκτών, προκειμένου να προλαβαίνουν το κακό, το οποίο στην περιοχή επιτελείται καθημερινώς.

«Τί περιμένει η Πολιτεία για να δράσει; Να γεμίσει ο δρόμος πτώματα από παιδιά;», -αναρωτήθηκε στην εν λόγω εκπομπή μητέρα, της οποίας κόντεψαν να στείλουν στον θάνατο, -άλλα παιδιά-, το παιδί της εν ψυχρώ, χωρίς να το γνωρίζουν, αλλά για να το ληστέψουν.

 Εχθές, -παλι-, διαβάσαμε στον Τύπο πως στην Κρήτη, κατά την διάρκεια σχολικής εκδρομής, μαθητής ξυλοκόπησε άγρια συμμαθητή του, ο οποίος βρίσκεται στα όρια του αυτισμού.

Φυσικά και τιμωρήθηκε, «με δύο ημέρεςαποβολή». Τόσο αυστηρά, που είναι βέβαιον πως δεν θα το ξανακάνει.