ΤΑ ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Ανασταίνονται εκ νέου τά «υπερήφανα γηρατειά» του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου, αυτά τη γηρατειά, για τα οποία και ο ίδιος με στόμφο και δηλώσεις υποστήριζε και που όταν αυτά ζητούσαν τα δίκια τους από την Κυβέρνηση με διαδηλώσεις και πορείες, τα δρόσιζαν με ριπές ύδατος.

Αυτήν την φορά, δε, την σκυτάλη λαμβάνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κύριος Παύλος Μαρινάκης, ο οποίος σε αποκλειστική συνέντευξή του, εχθές, στην εφημερίδα «60+ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ», υπογραμμίζει εκ μέρους την νυν Κυβέρνησης:

«Έχουμε σεβασμό για τους κόπους των συνταξιούχων», οι οποίοι όμως ανταμείβονται αναλόγως, σήμερα, άλλοι με τεράστια ποσά και άλλοι με ψίχουλα.

«Δεν είναι απόμαχοι της εργασίας, αλλά ενεργά κύτταρα της δημιουργίας και της προόδου κάθε κοινωνίας», έστω και αν δεν τους δίνονται ευκαιρίες να αξιοποιήσουν τις εποικοδομητικές προθέσεις τους και αν τύχει και διεκδικήσουν κάτι, όπως παλιά, τους περειλούζουν και πάλι με νερά.

Μεταξύ άλλων δε, και αυτό: «Θέλουμε να αξιοποιήσουμε την πολύτιμη εμπειρία, τις γνώσεις και τις ικανότητες των συνταξιούχων που επιθυμούν και μπορούν  να συμμετέχουν στην παραγωγική διαδικασία μετά την συνταξιοδότησή τους», δηλαδή μετά τα εβδομήντα δύο και χωρίς κίνητρα, αλλά και ανοίγοντας κάποιους δρόμους γι’  αυτούς;

Ίσως με μία αύξηση στην σύνταξή τους του 3% μετά από μία δεκαπενταετία για κεφάλαιο εκκίνησης μίας νέας δραστηριότητας, με εθνική σύνταξη, η οποία δε φτάνει για «ζήτω», όπως λέμε και βαίνοντες στην φτωχοποίηση πολλοί εξ’  αυτών;

Αλλά και κάθε πρόθεση, -έστω και αν δεν είναι δυνατόν να υλοποιηθεί-, καλή είναι.