ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Καλή εβδομάδα, με ξεκίνημα απεργιών, αν και αυτές, έχουν αποδείξει εδώ και δεκαετίες πως δεν πιάνουν τόπο. Την επόμενη Τετάρτη, θα το ξαναδοκιμάσουν.

Όμως, και πώς να πιάσουν, όταν το Κράτος λαμβάνει τις προειδοποιήσεις, αλλά δεν δίνει σημασία, μέχρι εμφάνισης του φαινομένου, το οποίο καταστέλλει με ΜΑΤ και αύρες, με χημικά και ψυχρολουσία και ηρεμεί μέχρι και την επόμενη διαμαρτυρία;

Οι Κυβερνήσεις, ένα πράγμα αναγνωρίζουν. Αυτό δε, είναι η αγάπη των πολιτών, οι οποίοι ψηφίζουν τα μέλη τους, ήτοι τους αναγνωρίζουν την αξία τους να τους εκπροσωπούν για το καλό τους, και κάνουν σαν να ξεχνούν πως αν χαθεί αυτή η εμπιστοσύνη, χάνεται και το δικό τους μέλλον.

Ωστόσο, δεν φοβούνται, καθώς έχουν εμπεδώσει πλέον πως ο λαός διαθέτει μία παράξενη ψυχολογία και εκεί που τους παρακαλεί, εκεί και τους απορρίπτει, για να τους ξαναδώσει και πάλι την ψήφο του, έστω και αν ενδόμυχα ή συνειδητά γνωρίζει ότι θα τον ξαναξεχάσουν.

Κατά κάποιο τρόπο δε, είναι ως επί το πλείστον και ένας λαός, ο οποίος έχει και κάποιες πολιτικές ιδεολογίες και συνασπίζεται σε κόμματα, και στερείται, και αγωνίζεται για τις ιδέες του και σωστά πράττει.

Ωστόσο, λίγο υπολογίζεται από τις Κυβερνήσεις, οι οποίες βγαίνουν μέσα από τα κόμματα, καθώς οι ψηφιζόμενοι, παραβλέπουν την ιδεολογία του παρελθόντος τους και περιφέρονται σε άλλα κόμματα, με άλλες ιδέες, και αποκτούν νέους ψηφοφόρους.