ΜΕΤΑΞΥ ΚΡΥΟΥ ΚΑΙ ΖΕΣΤΗΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Πνιγόμαστε και πάλι στο νερό και σκεπαζόμαστε από το χιόνι στην Ελλάδα.

Ο χειμώνας που άργησε, υποθέτουμε πως έφτασε, αλλά το σκεφτήκαμε και άλλες φορές και δεν έγινε. Ποιος ξέρει αλήθεια; Ούτε καν οι μετεωρολόγοι.

Εν πάση περιπτώσει, το σχόλιο αυτό γράφεται κάπου δώδεκα ώρες πριν την δημοσίευσή του και τα αποτελέσματα της παρούσης κακοκαιρίας, δεν είναι ορατά ακόμη.

Σκέπτομαι όμως κάποια άλλα, από τις προηγούμενες καταστροφές και πλημμύρες,-και μέσα στο κατακαλόκαιρο μάλιστα-, και αυτούς που υπέστησαν τις μεγάλες ζημιές και ακόμη περιφέρονται άπραγοι, κάποιοι από αυτούς χωρίς στέγη ως τώρα, -και τώρα είναι πλέον χειμώνας.

Σκέπτομαι πως ακόμη στον Δεκέμβρη είμαστε και ακολουθούν και ο Γενάρης, και ο Φλεβάρης και ο Μάρτης ο «παλουκοκαύτης», και πόσες θύελλες θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε ακόμη και πόσα ξεσπιτώματα, και πόσους να παγώνουν χωρίς σπίτια, αν και στις ημέρες μας είναι δύσκολο και μέσα στο σπίτι σου να ζεσταθείς.

Είναι και αυτές οι εφημερίδες, οι οποίες μέσω ειδησεογραφικών πρακτορείων, σου μεταδίδουν τα «νέα», ακόμη και αυτά στα οποία δεν αναφέρονται από τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, και λες πως το κάνουν επίτηδες να σε τρομοκρατούν.

Διαβάζω λοιπόν πως γενναίες αυξήσεις θα γίνουν σε μισθούς και «μπόνους» σε πρωτοκλασσάτους της ΔΕΗ και σκέπτομαι παράλληλα πόσοι χαμηλοκλασσάτοι θα ψάχνονται καθ’ όλη τη διάρκεια του ψύχους να αντιληφθούν την σημασία και αξία αυτών των πολύχρωμων αποκομμάτων που από πρώτη Ιανουαρίου θα μας κάνουν όλους να χορεύουμε επάνω σε αναμμένα κάρβουνα.

Αλλά, έτσι συμβαίνει στην ζωή. Άλλοι υπερθερμαίνονται και άλλοι παγώνουν.