ΔΑΝΕΙΑ, ΔΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΣΣΕΛΑΚΗΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Ο περασμένος χρόνος, έφυγε και πάει, – να πάει στο καλό, και πίσω μην γυρίσει! Ευχή, την οποία κάνουμε όλοι μας, καλό όμως θα είναι να μην ξεχνάμε και το  λαϊκό λεγόμενο: «κάθε πέρυσι και καλύτερα»!

Επειδή δε, όλα τα ακούσαμε, τα είδαμε και τα υποφέραμε, σαν έσχατο «σασπένς» ζήσαμε και την μεγάλη αγωνία του τί μέλλει γενέσθαι εντός των κόλπων των πολιτικών κομμάτων της Ελλάδας μας, μετά την πρωτοφανή νίκη της Νέας Δημοκρατίας να σχηματίσει Κυβέρνηση, -με το 41% των ψήφων, εξ’ όσων δηλαδή, ευδόκησαν να πάνε να ψηφίσουν.

Τελειώνοντας και με αυτό, και προκειμένου να μην επαναπαύονται τα αντιπολιτευόμενα, πλέον, πολιτικά κόμματα της Ελλάδας μας, βρήκαν κι αυτά με κάτι να ασχοληθούν, προσβλέποντας σε απώτερες νίκες απώτερων εποχών, εκτός του ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου ορισμένα μέλη, -ιστορικά και μη-, βρήκαν αφορμή να διασπασθούν, αναζητώντας νέες εμπειρίες και περιπέτειες.

Αυτή δε, η αφορμή, «ήρθε κουτί», καθώς ο πρώην ηγέτης του κόμματος είχε αποσυρθεί, και μετά των σχετικών εσωτερικών διεργασιών είχε επιλεγεί ένας νέος, -και σαν «κεφαλή» και σαν ηλικία-, Έλληνας μεν, με αμερικανική υπηκοότητα, δε.

Αυτό, έκαναν πως δεν το πρόσεξαν, όταν τον αποδέχονταν προεκλογικά, σαν διατελούσαν εν τη πρεμούρα του «εκλέγεσθαι», αλλά έτυχε και το παρατήρησαν αμέσως μετά και διέσπασαν το κόμμα, και με άλλη πρεμούρα ίδρυσαν ένα άλλο κόμμα, -λίγο πιο αριστερά, όπως φαίνεται-, και ξεκίνησαν μία νέα πολιτική κομματική καριέρα.

Ως εδώ, καλώς ή κακώς, αλλά και επειδή ο έρημος ο χρόνος δεν περνά εύκολα, αλλά ούτε και ένας νέος κίνδυνος γίνεται εύκολα αποδεκτός, ξεκίνησαν και οι κάτω από την μέση επιθέσεις, παρακολουθώντας και σχολιάζοντας τις κινήσεις του νέου Προέδρου του διασπασθέντος κόμματος, το οποίο στηρίζει αξιοπρεπώς την προσπάθεια της αναδιοργάνωσής του, και μη ασχολούμενου με τους άλλους, απέναντί του.

Κλείνοντας την πορεία του ο περασμένος  χρόνος, βρέθηκε μία ακόμη αφορμή για να «χτυπήσουν» τον νέο αρχηγό. Προκειμένου να λάβουν το δώρο των Χριστουγέννων, οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ του κόμματος, -ελλείψη ρευστού στα ταμεία του κόμματος- ο νέος πρόεδρος «δάνεισε» ελάχιστα χρήματα για την περίσταση.

Έ, λοιπόν, έγινε σούσουρο και θέμα πανελλήνιο, και δικαιολογημένα. Κι αυτό, γιατί μέχρι σήμερα τα ελληνικά μεγάλα πολιτικά κόμματα έχουν συνηθίσει να δανείζονται από Τράπεζες και χρωστούν εκατομμύρια σε αυτές, και μόνο ο κύριος Κασσελάκης δάνεισε από την τσέπη του, – έστω ένα μικρό ποσόν για τους συντρόφους του-, χωρίς να ωθήσει το κόμμα στις Τράπεζες.

Απαράδεκτον κατά τα ειωθότα και κάπου χαλάει την συνταγή.