Γιάννης Ραγκούσης στην «ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ»: Αριστερά στην καρδιά, Κεντροαριστερά στο μυαλό

«Η επιλογή για την ευρωομάδα που θα συμμετέχουμε, σε καμία περίπτωση δεν είναι επιλογή για το ποιοι είμαστε και τι πιστεύουμε. Δεν είναι ταυτοτική επιλογή»

Για την πρόταση που κατέθεσαν από κοινού με τους Θανάση Θεοχαρόπουλο και Κώστα Ζαχαριάδη, η οποία προκρίνει την ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στην ομάδα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, μιλά στην ΑΥΓΗ της Κυριακής ο Γιάννης Ραγκούσης.

Το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας υποστηρίζει πως η στροφή προς την Κεντροαριστερά «σημαίνει -με όπλο τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς- να ξανασυστηθούμε πολιτικά και προγραμματικά στις δυνάμεις της εργασίας, στη μεσαία τάξη, στους Έλληνες που παράγουν και δημιουργούν, στην καινοτόμο και εξωστρεφή επιχειρηματικότητα, στη νέα γενιά».

Ακόμη, κάνει ιδιαίτερη αναφορά στους στόχους του επερχόμενου Συνεδρίου εκτιμώντας πως πρέπει να υπάρξουν «μεγάλες αλλαγές», ενώ βάζει σε πρώτο πλάνο την ανάγκη «επαναπατρισμού» των 850.000 ψηφοφόρων που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. το 2019.

Παράλληλα, τονίζει ότι το κόμμα οφείλει συλλογικά να αποδείξει ότι η διεύρυνση, ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και ο σχηματισμός της Προοδευτικής Συμμαχίας δεν ήταν «τρικ», περιγράφοντας την ίδια ώρα τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει η αξιωματική αντιπολίτευση για να μπει εκ νέου σε κυβερνητική τροχιά.

 Όσον αφορά την επικείμενη νομοθετική πρόταση για την ισότητα στον γάμο, ξεκαθαρίζει ότι αποτελεί ταυτοτικό «αιτούμενο» για τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. όπως και ο διαχωρισμός κράτους-Εκκλησίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. βαδίζει προς το 4ο Συνέδριο. Ποιες εκτιμάτε πως πρέπει να είναι οι προτεραιότητες του κόμματος;

Το 4ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. πρέπει να είναι εφαλτήριο για μια νέα αρχή, για μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με τους προοδευτικούς πολίτες. Προτεραιότητα πρέπει να είναι, βασισμένη στις σπουδαίες και διαχρονικές αρχές και αξίες της Αριστεράς, να ανακτήσουμε σταδιακά το 32% του 2019.

Να «επαναπατρίσουμε» 850.000 ψηφοφόρους που είχαμε μαζί μας το 2019. Για να επιτευχθεί ένας τέτοιος στόχος, πρέπει να γίνουν πολλά. Το βασικότερο όλων είναι να μιλήσουμε επιτέλους πολιτικά και να προχωρήσουμε σε μεγάλες αλλαγές. Πολιτικές αλλαγές πρωτίστως.

Αν πράγματι θέλουμε να αναιρέσουμε τις αιτίες της ήττας, τότε πρέπει να παραμερίσουν πολιτικοί λόγοι εξαιτίας των οποίων απωλέσαμε τους δεκάδες χιλιάδες μετριοπαθείς ψηφοφόρους της Αριστεράς, της Κεντροαριστεράς και του προοδευτικού Κέντρου.

Πρέπει να αποδείξουμε ότι η διεύρυνση, ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. για τον οποίο μίλησε ο Αλέξης Τσίπρας το βράδυ των εκλογών του 32%, του 2019, αλλά και ο σχηματισμός της Προοδευτικής Συμμαχίας δεν ήταν ένα τρικ, δεν ήταν ένα κόλπο. Ότι η αντιπαράθεση που έγινε το καλοκαίρι ανάμεσα στους υποψήφιους προέδρους για τη διεύρυνση και τον ρόλο της Προοδευτικής Συμμαχίας ήταν ειλικρινής και είχε πολιτικό περιεχόμενο.

Στις ευρωεκλογές δεν νοείται η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας να καταπέσει ως τρίτη δύναμη στην κοινωνία. Προλαβαίνουμε να αποσοβήσουμε ένα τέτοιο δραματικό ενδεχόμενο; Βεβαίως προλαβαίνουμε, αν σταματήσουν τα λάθη και ενωμένοι, μέλη και στελέχη, πέσουμε στη μάχη των ευρωεκλογών.

Ποια βήματα πρέπει να ακολουθήσετε ως αξιωματική αντιπολίτευση προκειμένου να επανέλθετε σε κυβερνητική τροχιά;

Απαντώ ευθέως, αγαπητέ κ. Σχινά-Παπαδόπουλε. Πρέπει να συνδεθούμε και με τα όνειρα των πολιτών, όχι μόνο με τα προβλήματά τους. Η κοινωνία αλλάζει. Η εποχή αλλάζει. Η Τεχνητή Νοημοσύνη και η κλιματική κρίση ηγούνται αυτών των αλλαγών.

Οι προοδευτικοί πολίτες, και ιδίως οι νέοι, ονειρεύονται μια Ελλάδα που θα είναι η πιο ελεύθερη και δημοκρατική χώρα του κόσμου για τα παιδιά της. Μια Ελλάδα που το λάθος δεν θα λοιδορείται, αλλά θα επιτρέπεται. Μια Ελλάδα που η κάθε είδους διαφορά θα ενθαρρύνεται και θα επιβραβεύεται.

 Μια Ελλάδα που δεν θα έχει άστεγους, αβοήθητους και απελπισμένους ανθρώπους. Μια Ελλάδα που οι δημιουργοί, οι καλλιτέχνες, οι παραγωγοί θα εγκωμιάζονται διεθνώς για τα αποτελέσματα της δουλειάς τους. Μια Ελλάδα που οι παραγωγικές της μονάδες θα εξαγοράζουν αντίστοιχες στο εξωτερικό και δεν θα εξαγοράζονται από αυτές.

Μια Ελλάδα που και δικοί της επιστήμονες θα συμμετέχουν στην πρωτοπορία για την Τεχνητή Νοημοσύνη αλλά και για τους ηθικούς κανόνες σ’ αυτή. Μια Ελλάδα που τα παιδιά θα ζουν καλύτερα από τους γονείς τους και όχι χειρότερα από αυτούς. Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες ονειρεύονται την επόμενη Ελλάδα, την Ελλάδα του μέλλοντος και όχι του παρελθόντος.

Στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης έχει μπει η ισότητα στον γάμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. θα κρατήσει ενιαία στάση; Το ρωτώ γιατί υπήρξαν τριβές και στο εσωτερικό σας.

Θεωρώ πως πρέπει. Διότι η ισότητα στον γάμο, όπως και ο χωρισμός κράτους-Εκκλησίας είναι ταυτοτικά αιτούμενα για την Αριστερά και την προοδευτική παράταξη συνολικά.

Μαζί με τους Θανάση Θεοχαρόπουλο και Κώστα Ζαχαριάδη προτείνετε την ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στους Ευρωσοσιαλιστές. Για ποιον λόγο θεωρείτε πως πρέπει το κόμμα να μετακινηθεί από την Αριστερά στην Κεντροαριστερά;

Επιτρέψτε μου να το πω καθαρά. Αριστερά στην καρδιά, Κεντροαριστερά στο μυαλό. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ως μεγάλη Κεντροαριστερά είναι ο μοναδικός δρόμος αξιοπιστίας για τη μετεξέλιξη της κυβερνώσας Αριστεράς που αναγκάστηκε να συνυπογράψει και να εφαρμόσει Μνημόνιο. Είναι ο μόνος δρόμος για να ξαναγίνει ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. μεγάλος και πλειοψηφικός.

Στροφή προς την Κεντροαριστερά ουσιαστικά σημαίνει -με όπλο τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς- να ξανασυστηθούμε πολιτικά και προγραμματικά στις δυνάμεις της εργασίας, στη μεσαία τάξη, στους Έλληνες που παράγουν και δημιουργούν, στην καινοτόμο και εξωστρεφή επιχειρηματικότητα, στη νέα γενιά. Κεντροαριστερά σημαίνει να εναρμονιστούμε με τα μεγάλα πλειοψηφικά ρεύματα στην ελληνική κοινωνία, αυτά της αξιοπιστίας και του κοινωνικού ορθολογισμού.

Επίσης, στροφή προς την Κεντροαριστερά σημαίνει εναρμόνιση του κόμματος με τα μέλη, αλλά κυρίως με την πλειοψηφία των προοδευτικών πολιτών. Από την πρόσφατη έρευνα της Prorata προκύπτει ότι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. τοποθετούν το κόμμα στη θέση της Κεντροαριστεράς κατά 62%, του Κέντρου κατά 10% και της Αριστεράς κατά 28%.

Η επιλογή για την ευρωομάδα στην οποία θα συμμετέχουμε σε καμία περίπτωση δεν είναι επιλογή για το ποιοι είμαστε και τι πιστεύουμε. Δεν είναι ταυτοτική επιλογή. Είναι επιλογή για το σε ποιο πεδίο θα δώσουμε τις μάχες για την Ελλάδα και την Ευρώπη που θέλουμε.

Θα δώσουμε τη μάχη των ιδεών μας -των δικών μας ιδεών- στο μεγάλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του S&D ή όχι; Και σ’ αυτό το σημείο να πω ότι πράγματι πρόκειται για ένα κατεξοχήν θέμα περιωπής δημοψηφίσματος. Ειδικά σε ένα κόμμα που θέλει να αυτοπροσδιορίζεται ως κόμμα μελών.

Κατά το πρόσφατο παρελθόν η ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία κατηγορήθηκε πως προσδέθηκε στο άρμα του νεοφιλελευθερισμού δίνοντας άλλοθι στις δυνάμεις της Δεξιάς. Τι μήνυμα θα δώσει ως προς αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. αν ενταχθεί οργανικά στην ευρωομάδα των Σοσιαλιστών;

Καταρχήν, το παράδειγμα του ευρωβουλευτή Γκλικσμάν, που στις γαλλικές δημοσκοπήσεις καταγράφει μια ιδιαίτερη δυναμική ενόψει ευρωεκλογών και προκαλεί άμεση πολιτική ζημιά στο κόμμα Μακρόν, έχει πολύ μεγάλη σημασία να το παρακολουθήσουμε.

Ο Γκλικσμάν είναι μέλος της ευρωομάδας των S&D και οι θέσεις του είναι πολύ κοντά στις δικές μας. Σε κάθε περίπτωση, η μεγάλη πρόκληση για την Αριστερά και την Κεντροαριστερά στην Ελλάδα και στην Ευρώπη προφανώς και δεν είναι η μετατόπιση προς κεντροδεξιές πολιτικές. Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό.

Επίσης, δεν συμφωνώ με την ευθεία μεταφορά στην εσωτερική πολιτική κατάσταση όσων πολιτικά συμβαίνουν στην Ευρώπη. Η μεταμνημονιακή ελληνική πολιτική ζωή είναι μια ξεχωριστή κατηγορία από μόνη της στην Ευρώπη.

Η δεκαετία αναγκαστικής εφαρμογής μνημονιακών πολιτικών, και από τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση τάσεων και αντανακλαστικών στο ελληνικό εκλογικό σώμα, που δεν προσιδιάζουν άμεσα και δεν μπορούν να συσχετιστούν ευθέως με όσα συντελούνται στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. το 2023 έχασε 850.000 ψηφοφόρους σε σύγκριση με τις εκλογές του 2019, όχι πάντως γιατί μετέβαλε τις πολιτικές του προς κεντροδεξιά κατεύθυνση. Αν κάποιος δοκίμαζε να υποστηρίξει έναν τέτοιο ισχυρισμό, πιστεύω ότι θα δυσκολευόταν πολύ να τον τεκμηριώσει.

Δεν θεωρείτε πως έχει προοπτική η συμμαχία «κόκκινο-κόκκινο-πράσινο»; Δηλαδή η ευρωπαϊκή Αριστερά, έχοντας διακριτή παρουσία, να πρωτοστατεί σε ένα κοινό μέτωπο με τους Σοσιαλιστές και τους Πράσινους;

Βεβαίως και έχει προοπτική η συμμαχία «κόκκινο-κόκκινο-πράσινο». Για να σας απαντήσω, θα χρησιμοποιούσα την ερώτησή σας αναδιατυπωμένη ως εξής: ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., έχοντας διακριτή παρουσία, οφείλει να πρωτοστατεί σε ένα κοινό μέτωπο με τους Σοσιαλιστές και τους Πράσινους.

Μόνη της ούτε η Αριστερά μπορεί ούτε η Κεντροαριστερά επίσης. Μόνο η δυναμική της προοδευτικής συμμαχίας Αριστεράς-Κεντροαριστεράς μπορεί να δώσει ξανά κυβερνητική προοπτική στην προοδευτική παράταξη.

Για εμένα προσωπικά δε, η στρατηγική της προοδευτικής συμμαχίας Αριστεράς-Κεντροαριστεράς στην ελληνική πολιτική ζωή έχει ταυτοτική αλλά και ιδιαίτερη βιωματική αξία.

 Αυτός ήταν ο βασικός λόγος για τον οποίο με απομάκρυναν τότε από το ΚΙΝ.ΑΛΛ., αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συμπορευόμαστε με τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. από το 2019.

Δείτε το δημοσίευμα της «ΑΥΓΗΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» κι εδώ: https://www.avgi.gr/politiki/474546_aristera-stin-kardia-kentroaristera-sto-myalo