ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ
Επιμέλεια Λίλυ Νούραη Ekaterina Grigorova και Kathleen O’ Hara Η Αικατερίνα Γκρηγκόροβα, είναι μία από τις νεότερες σπουδαίες ποιήτριες της Βουλγαρίας. Εκπαιδευτικός και η... ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ

Επιμέλεια Λίλυ Νούραη

Ekaterina Grigorova και Kathleen O’ Hara

Η Αικατερίνα Γκρηγκόροβα, είναι μία από τις νεότερες σπουδαίες ποιήτριες της Βουλγαρίας. Εκπαιδευτικός και η ίδια, εσπούδασε την ελληνική γλώσσα, την οποία υπεραγαπά και πολλά από τα ποιήματά της είναι απ’ ευθείας γραμμένα  σε αυτήν. Είναι δε, επίκορος καθηγήτρια στην έδρα Ελληνικής Γλώσσας, στο Νέο Πανεπιστήμιο της Σόφιας. Έχει, επίσης μεταφράσει πολλούς έλληνες, -παλιούς και νέους-, ποιητές στα βουλγαρικά και έχει λάβει μέρος σε ελληνικά φεστιβάλ και συνέδρια Ποίησης στην χώρα μας.

ΣΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Είμαι ακριβώς στη φωτιά,
και όχι σε κάποιο ωραίο μπαρ.
Όχι στις θυμωμένες σκέψεις μου.
Προλαβαίνω στη βροχή,
στο σπίτι του με αστέρια και σταγόνες.
Στο ίδιο θολό παραμύθι,
που ζεσταίνει εσάς τους δύο στο Sintra.
Είμαι στη βιβλιοθήκη –
η θάλασσα,
κουβαλώντας την ελαφρότητα μας σαν κούκλα
στο κρυστάλλινο πλοίο.
Ζεστό αρχαίο ταβάνι βροχής
σε ξυλογλυπτική στη βροχή.
Αμέτρητοι κρυφοί ήχοι στο καπό
από τη σιωπή,
αυτό που απλώνεται στο σπίτι,
βλέπουν για πρώτη φορά
το φως ενός μαγικού φλάουτου.

© Ekaterina Grigorovа
17 Νοεμβρίου 2023

Αυτό το ποίημα γράφτηκε το 1869 από την Kathleen O’ Hara,  για μία παρόμοια περίπτωση της εποχής της, και επανεκτυπώθηκε κατά τη διάρκεια της Πανδημίας του 1919. Περιγράφει με αδρά χρώματα την βάσανον την οποία είχαν υποφέρει οι άνθρωποι της εποχής εκείνης σε όλον τον κόσμο, και την οποία «εκμεταλλεύτηκαν» για να αναπτύξουν πνευματικά αντισώματα με επέκτασή τους στο ανοσοποιητικό του κόσμου και της Γης.


ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΠΙΤΙ

Και οι άνθρωποι έμειναν στο σπίτι
και διάβασαν βιβλία
και άκουγαν μουσική
και ξεκουράστηκαν
και έκαναν ασκήσεις
και έκαναν τέχνη και έπαιξαν
και έμαθαν νέους τρόπους ύπαρξης
και σταμάτησαν και άκουγαν
βαθύτερα.
Κάποιος διαλογίστηκε, κάποιος προσευχήθηκε,
κάποιος συνάντησε τη δική του σκιά
και οι άνθρωποι άρχισαν να σκέφτονται διαφορετικά
και οι άνθρωποι θεραπεύτηκαν.
Η γη άρχισε επίσης να θεραπεύεται.
Και όταν τελείωσε ο κίνδυνος και
οι άνθρωποι βρήκαν τον εαυτό τους
θρηνούσαν για τους νεκρούς
και έκαναν νέες επιλογές.
Και ονειρεύτηκαν νέα οράματα
και δημιούργησαν νέους τρόπους ζωής.
και θεράπευσαν πλήρως τη γη.
Ακριβώς όπως θεραπεύτηκαν οι ίδιοι.

                                      Kathleen O’ Hara

error: Content is protected !!