ΚΑΛΟ ΚΑΝΕΙ Η ΣΥΝΕΣΗ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Τέλειωσε με το καλό και αυτό το Συνέδριο των μελών του ΣΥΡΖΑ, έσβησαν φώτα και όνειρα και μετά ταύτα, καθένας αποτιμά τα προσωπικά οφέλη ή τις απώλειές του.

Αντί, και ενόψει ευρωεκλογών μάλιστα, τα επιφανή μέλη του, καθώς και στο σύνολό τους, να συσπειρωθούν γύρω από το όραμα μίας μέλλουσας πιθανής πολιτικΉς επιτυχίας, ασχολήθηκαν με ένα άνευ λόγου και ουσίας θέμα, αυτό της πτώσης του ίδιου του προέδρου τους, τον οποίον παρ’ ολίγον να απορρίψουν, αμφισβητούντες την αξία του, την οποία φυσικά δεν πρόλαβαν να γνωρίσουν και να εκτιμήσουν δεόντως μέσα σε λίγους μήνες.

Καλύτερα δε, να σημειώσουμε πως οι αμφισβητούντες, ήσαν αυτοί οι ίδιοι, οι οποίοι τον ζητωκραύγασαν όταν πρωτοεμφανίστηκε ενώπιόν τους, ακολουθούντες τον τέως πρόεδρο του κόμματος, με από κοινού αγκαλιές και φιλιά.

Πώς ξεχάστηκαν οι χαρές και μέσα σε ελάχιστες ημέρες, έσβησαν τα χαμόγελα και η εμπιστοσύνη στο μέλλον και ο ίδιος ο τέως πρόεδρος πρότεινε εκλογές για αλλαγή προέδρου, και κάποιοι ακολούθησαν την άποψή του, και μέσα σε δυό-τρία εικοσιτετράωρα αυτό-προτάθηκαν, -αλλά και αυτό-απεχώρησαν κάποιοι-, και πίστεψαν πως χωρίς άλλη προετοιμασία θα κέρδιζαν έτσι απροετοίμαστοι, εμείς οι απ’ έξω, μάλλον δεν το καταλάβαμε.

Τέλος καλά, όλα καλά βέβαια, -και κατά τον Σαίξπηρ-, και με μισοχαμόγελα οι διεκδικήσεις, κι αυτές ξαφνικά και ανέλπιστα οπισθοχώρησαν, και κύριος του παιχνιδιού παρέμεινε ο κύριος Στέφανος Κασσελάκης.

Πολύ κακό για τίποτε, -και πάλι κατά Σαίξπηρ-, ή «περί όνου σκιάς», για το ελληνικότερον.

Ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, παραμένει πρόεδρος, καλώντας τα μέλη να αγωνισθούν, -αν καταλάβαμε καλώς-, για το κόμμα πριν από όλα, για την εξωστρέφειά του και για μία προσπάθεια εξ’ όλων, να επιδιώξει την εκλογική νίκη στις ευρωεκλογές, και κατόπιν  να χαράξει νέους  δρόμους για το ίδιο το κόμμα, αλλά και για την κοινωνία των Ελλήνων.

Οι καιροί αλλάζουν και πρέπει να τους ακολουθούμε, όχι να προσπερνούμε τις ανάγκες τους και τις ανάγκες μας. Κι ύστερα, οι αλλαγές επιβάλλονται, στο κοινωνικό γίγνεσθαι, και καλό είναι να τις επιδιώκουμε και να τις δοκιμάζουμε, και όχι να μεμψιμοιρούμε χάνοντας τα τραίνα που περνούν, και στις εποχές μας μάλιστα με ιλιγγιώδεις ταχύτητες.